|
|
| خط ۳۳: |
خط ۳۳: |
|
| |
|
| ==ولادت و نسب== | | ==ولادت و نسب== |
| سید شمس الدین محمد بن علی بن الحسین بن أبی الحسن موسوی عاملی جبعی در سال ۹۴۶ق به دنیا آمد. پدرش سید نورالدین علی موسوی عاملی و مادرش دختر شهید ثانی بود. سید علی از عالمان به نام عصر خود به شمار می‌رفت و پس از شهادت [[شهید ثانی]]، با همسر دیگر وی یعنی مادر حسن بن زین الدین معروف به [[صاحب معالم]] ازدواج کرد و حاصل این ازدواج فرزند پسر دیگری به نام [[سید نورالدین علی|سید نورالدین علی]] بود که یکی دیگر از عالمان این خانواده به شمار می‌رود.<ref>امین، اعیان الشیعه، ج ۱۰، ص۶.</ref> | | سید شمس الدین محمد بن علی بن الحسین بن ابی‌الحسن موسوی عاملی جبعی در سال ۹۴۶ق به دنیا آمد. پدرش سید نورالدین علی موسوی عاملی و مادرش دختر شهید ثانی بود.<ref>امین، اعیان الشیعه، ج ۱۰، ص۶.</ref> |
|
| |
|
| ==جایگاه علمی== | | ==جایگاه علمی== |
| سید محمد از عالمان خوش‌نام و ستایششده در کتاب‌های [[رجال|رجالی]] شیعیان است. دقت او در تحقیق و تدریس از ویژگی‌هایی است که در وصف او بیان شده است. شیخ [[حر عاملی]] درباره وی گفته است: «سید محمد شخصیتی بزرگوار و دانشمندی فاضل و متبحّر و ماهر و محققی تیزبین بود و [[زاهد]] و [[عابد]] و صاحب [[ورع]] بود، وی جامع علوم بوده و جایگاه و منزلتی بزرگ داشت».<ref>حر عاملی، امل الآمل، ج ۱، ص۱۶۷.</ref> [[سید مصطفی تفرشی]] نیز در کتاب [[نقدالرجال]]، او را از بزرگان شیعه می‌شمارد.<ref>تفرشی، نقدالرجال، ج ۴، ص۲۷۰.</ref> و شیخ [[یوسف بحرانی]] نیز می‌گوید که فضل او آشکارتر از است که بتوان آن را انکار کرد.<ref> بحرانی، لؤلؤة البحرین، ص۴۵-۴۴.</ref> | | سید محمد از عالمان ستایششده در کتاب‌های [[رجال|رجالی]] شیعیان است.<ref>حر عاملی، امل الآمل، ج ۱، ص۱۶۷؛ تفرشی، نقدالرجال، ج ۴، ص۲۷۰؛ بحرانی، لؤلؤة البحرین، ص۴۵-۴۴.</ref> گفته‌اند، سید محمد، روش فقهی استادش [[مقدس اردبیلی]] را دنبال کرد؛ در [[احادیث]]، تحقیق و تحفص کرده و آرا و اقوال و دریافت‌های علما را حجت نمی‌دانست.<ref> عظیمی، تاریخ فقه و فقها، ص۲۳۷.</ref> بنا بر گزارش برخی منابع، سید محمد به همراه صاحب معالم، به علت داشتن [[تقوا]] و علاقه شدید به اشتغالات علمی و از بیم آن که با مسافرت به ایران، شاه عباس از او بخواهد که وارد دربار شود؛ زیارت [[امام رضا(ع)]] را ترک کرد.<ref>مدرس، ریحانه الادب، ج ۳، ص۳۹۲.</ref> |
| | |
| درباره دقت وی در تحقیق گفته‌اند، سید محمد، روش فقهی استادش [[مقدس اردبیلی]] را دنبال کرد؛ در [[احادیث]]، تحقیق و تحفص کرده و آرا و اقوال و دریافت‌های علما را حجت نمی‌دانست.<ref>عظیمی، تاریخ فقه و فقها، ص۲۳۷.</ref> بنا بر گزارش برخی منابع، سید محمد به همراه صاحب معالم، به علت داشتن [[تقوا]] و علاقه شدید به اشتغالات علمی و از بیم آن که با مسافرت به ایران، شاه عباس از او بخواهد که وارد دربار شود؛ زیارت [[امام رضا(ع)]] را ترک کرد؛<ref>مدرس، ریحانه الادب، ج ۳، ص۳۹۲.</ref>
| |
|
| |
|
| ==استادان== | | ==استادان== |
