۱۷٬۱۵۲
ویرایش
Shamsoddin (بحث | مشارکتها) جز (←تفسیر واژه نحر) |
Shamsoddin (بحث | مشارکتها) جزبدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۲: | خط ۲: | ||
'''سوره کوثر''' صد و هشتمین [[سوره]] و از [[سورههای مکی قرآن]] است که در [[جزء]] سیام قرآن جای دارد. این سوره کوچکترین سوره [[قرآن]] است و به دلیل سخن گفتن از نعمتی به نام [[کوثر]] برای [[پیامبر(ص)]] در نخستین [[آیه]]، کوثر نامیده شده و از پیامبر خواسته است تا در برابر این نعمت بزرگ، [[نماز]] بخواند و [[قربانی]] کند. | '''سوره کوثر''' صد و هشتمین [[سوره]] و از [[سورههای مکی قرآن]] است که در [[جزء]] سیام قرآن جای دارد. این سوره کوچکترین سوره [[قرآن]] است و به دلیل سخن گفتن از نعمتی به نام [[کوثر]] برای [[پیامبر(ص)]] در نخستین [[آیه]]، کوثر نامیده شده و از پیامبر خواسته است تا در برابر این نعمت بزرگ، [[نماز]] بخواند و [[قربانی]] کند. | ||
[[حوض کوثر]]، رودی در [[بهشت]]، خیر فراوان، [[اسلام]]، [[نبوت]]، [[قرآن]]، شمار فراوان [[اصحاب]] و [[شفاعت]] و فراوانی ذریه از مصادیق کوثر معرفی شدهاند. به اعتقاد بسیاری از علمای شیعه [[حضرت فاطمه(س)]] و فرزندانش یکی از مصادیق کوثر هستند؛ زیرا نزول سوره در پاسخ به کسانی است که پیامبر(ص) را بدون نسل و ذریه میدانستند. | [[حوض کوثر]]، رودی در [[بهشت]]، خیر فراوان، [[اسلام]]، [[نبوت]]، [[قرآن]]، شمار فراوان [[اصحاب]] و [[شفاعت]] و فراوانی ذریه از مصادیق کوثر معرفی شدهاند. به اعتقاد بسیاری از علمای شیعه [[حضرت فاطمه سلام الله علیها|حضرت فاطمه(س)]] و فرزندانش یکی از مصادیق کوثر هستند؛ زیرا نزول سوره در پاسخ به کسانی است که پیامبر(ص) را بدون نسل و ذریه میدانستند. | ||
در فضیلت [[تلاوت]] سوره کوثر آمده است کسی که این سوره را در [[نمازهای روزانه]] بخواند، روز [[قیامت]] از [[حوض کوثر]] خواهد نوشید و همنشین رسول خدا در زیر [[درخت طوبی]] خواهد بود. | در فضیلت [[تلاوت]] سوره کوثر آمده است کسی که این سوره را در [[نمازهای روزانه]] بخواند، روز [[قیامت]] از [[حوض کوثر]] خواهد نوشید و همنشین رسول خدا در زیر [[درخت طوبی]] خواهد بود. | ||
خط ۳۱: | خط ۳۱: | ||
سوره کوثر درباره سخنی که [[عاص بن وائل]]، درباره [[پیامبر(ص)]] گفت، نازل شده است. او به علت آنکه [[عبدالله فرزند رسول خدا]] از دنیا رفته بود و پیامبر پسری نداشت، در جمع بزرگان [[قریش]]، از پیامبر با واژه ابتر (بینسل) یاد کرد.<ref>طبرسی، مجمع البیان، ۱۳۷۲ش، ج۱۰، ص۸۳۶؛ واحدی، اسباب نزول القرآن، ۱۴۱۱ق، ص۴۹۴.</ref> خداوند با این [[سوره]]، به پیامبر دلداری داد که به او خیر فراوان عطا شده است. همچنین به او بشارت داد که دشمنان او ابتر خواهند بود.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۱ش، ج۲۷، ص۳۶۹.</ref> | سوره کوثر درباره سخنی که [[عاص بن وائل]]، درباره [[پیامبر(ص)]] گفت، نازل شده است. او به علت آنکه [[عبدالله فرزند رسول خدا]] از دنیا رفته بود و پیامبر پسری نداشت، در جمع بزرگان [[قریش]]، از پیامبر با واژه ابتر (بینسل) یاد کرد.<ref>طبرسی، مجمع البیان، ۱۳۷۲ش، ج۱۰، ص۸۳۶؛ واحدی، اسباب نزول القرآن، ۱۴۱۱ق، ص۴۹۴.</ref> خداوند با این [[سوره]]، به پیامبر دلداری داد که به او خیر فراوان عطا شده است. همچنین به او بشارت داد که دشمنان او ابتر خواهند بود.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۱ش، ج۲۷، ص۳۶۹.</ref> | ||
== تفسیر واژه نحر== | == تفسیر واژه نحر== | ||
مفسران درباره تفسیر واژه نَحر اختلافنظر دارند. مفسرانی همچون [[فضل بن حسن طبرسی]] (درگذشته ۵۴۸ق)<ref> طبرسی، مجمع البیان، ۱۳۷۲ش، ج۱۰، ص۸۳۷.</ref> و [[علامه طباطبایی]] (درگذشته ۱۳۶۰ش)<ref> علامه طباطبایی، المیزان، ۱۳۹۰ق، ج۲۰، ص۳۷۲.</ref> با استناد به روایاتی از شیعه و سنی آن را به بلند کردن دستها و آوردن آنها به هنگام [[تکبیر | مفسران درباره تفسیر واژه نَحر اختلافنظر دارند. مفسرانی همچون [[فضل بن حسن طبرسی]] (درگذشته ۵۴۸ق)<ref> طبرسی، مجمع البیان، ۱۳۷۲ش، ج۱۰، ص۸۳۷.</ref> و [[علامه طباطبایی]] (درگذشته ۱۳۶۰ش)<ref> علامه طباطبایی، المیزان، ۱۳۹۰ق، ج۲۰، ص۳۷۲.</ref> با استناد به روایاتی از شیعه و سنی آن را به بلند کردن دستها و آوردن آنها به هنگام [[تکبیر]] در مقابل صورت تفسیر کردهاند. اما [[ناصر مکارم شیرازی|آیتالله مکارم شیرازی]] (تولد ۱۳۰۵ق) معتقد است که تفسیر آن به قربانی مناسبتر است چراکه منظور نفی اعمال بتپرستان است که عبادت و قربانی را برای غیر خدا انجام میدادند.<ref> مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۱ش، ج۲۷، ص۳۷۴.</ref> | ||
==خواندن سوره در نمازهای مستحبی== | ==خواندن سوره در نمازهای مستحبی== |
ویرایش