منهاج الکرامة فی معرفة الامامة (کتاب): تفاوت میان نسخه‌ها
منهاج الکرامة فی معرفة الامامة (کتاب) (نمایش مبدأ)
نسخهٔ ۲۴ دسامبر ۲۰۲۲، ساعت ۰۷:۳۸
، ۲۴ دسامبر ۲۰۲۲←نام کتاب و محتوای آن
| خط ۶۱: | خط ۶۱: | ||
* [[حدیث اقتدا]] مستلزم [[خلافت]] او نیست. | * [[حدیث اقتدا]] مستلزم [[خلافت]] او نیست. | ||
* [[آیه]] ۴۰ [[سوره توبه]] دلالت بر نقص او می‌کند.<ref>حلی، منهاج الکرامة، ۱۳۷۹ش، برگرفته از فهرست کتاب.</ref> | * [[آیه]] ۴۰ [[سوره توبه]] دلالت بر نقص او می‌کند.<ref>حلی، منهاج الکرامة، ۱۳۷۹ش، برگرفته از فهرست کتاب.</ref> | ||
نخستین فصل کتاب گزارشی است درباره اعتقادات [[شیعه]] نسبت به عدالت | نخستین فصل کتاب گزارشی است درباره اعتقادات [[شیعه]] نسبت به عدالت و حکمت خداوند که به همین جهت [[پیامبران]] را مبعوث کرده و پس از آنها نیز اوصیایشان عهده‌دار هدایت مردم هستند. پس از پیامبر که براساس عدالت و لطف وحکمت الهی مبعوث شده امامان معصوم(ع) که مصون از اشتباه و گناه هستند مسؤول هدایت و ارشاد مردم هستند. [[اهل سنت و جماعت|اهل سنت]] در تمام این امور با شیعیان مخالف هستند و معتقد به عدل و حکمت در کارهای الهی نبوده و صدور هر کار قبیح و اخلال به هر واجبی را از سوی خداوند روا می‌دانند و براین باورند که کارهای خداوند بر اساس هیچ غرض و حکمتی نیست. <ref>علامه حلی، منهاج الکرامه فی معرفة الامامه، ۱۴۲۱ق، ج۱، ص۳۱-۳۲.</ref> | ||
مطلب پایانی کتاب رد ادعایی درباره امامت نماز جماعت توسط ابوبکر در بیماری پیامبر(ص) به دستور [[عایشه]] پس از تمام شدن [[اذان]] [[بلال حبشی|بلال]] است. علامه در رد این ادعا نوشته که پیامبر(ص) چون حالش مساعد شد صدای تکبیری شنید و پرسید کیست که نماز می خواند گفتند [[ابوبکر بن ابی‌قحافه|ابوبکر]] حضرت فرمود مرا بیرون ببرید و با کمک [[امام علی علیه‌السلام|امام علی (ع)]] و [[عباس بن عبدالمطلب|عباس]] به طرف مسجد روانه شد و ابوبکر را (از محراب) دور ساخت و خود [[نماز جماعت]] را برای مردم اقامه کرد. <ref>علامه حلی، منهاج الکرامه فی معرفة الامامه، ۱۴۲۱ق، ج۱، ص۱۸۸.</ref> | مطلب پایانی کتاب رد ادعایی درباره امامت نماز جماعت توسط ابوبکر در بیماری پیامبر(ص) به دستور [[عایشه]] پس از تمام شدن [[اذان]] [[بلال حبشی|بلال]] است. علامه در رد این ادعا نوشته که پیامبر(ص) چون حالش مساعد شد صدای [[تکبیر|تکبیری]] شنید و پرسید کیست که نماز می خواند گفتند [[ابوبکر بن ابی‌قحافه|ابوبکر]] حضرت فرمود مرا بیرون ببرید و با کمک [[امام علی علیه‌السلام|امام علی (ع)]] و [[عباس بن عبدالمطلب|عباس]] به طرف مسجد روانه شد و ابوبکر را (از محراب) دور ساخت و خود [[نماز جماعت]] را برای مردم اقامه کرد. <ref>علامه حلی، منهاج الکرامه فی معرفة الامامه، ۱۴۲۱ق، ج۱، ص۱۸۸.</ref> | ||
== اهمیت و جایگاه == | == اهمیت و جایگاه == | ||