عید غدیر: تفاوت میان نسخه‌ها

پیامبر(ص) در [[ذی‌القعده]] [[سال ۱۰ هجری قمری|سال ۱۰ق]] همراه هزاران نفر برای انجام [[مناسک حج]] از [[مدینه]] به طرف [[مکه]] حرکت کرد.<ref>طوسی، تهذیب الاحکام، ۱۴۰۷ق، ج۵، ص۴۷۴؛ طبری، تاریخ الامم و الملوک، ۱۳۸۷ق، ج۳، ص۱۴۸.</ref> از آنجا که این سفر، آخرین حج پیامبر (ص) بود به [[حجة الوداع]] مشهور شد.<ref> زرقانی، شرح الزرقانی، ۱۴۱۷ق، ج۴، ص۱۴۱؛ تاری، «تأملی در تاریخ وفات پیامبر»، ص۳.</ref> پیامبر(ص)، پس از پایان اعمال حج به همراه مسلمانان به طرف مدینه حرکت کرد، آنان [[۱۸ ذی‌الحجه]] به [[غدیر خم]] رسیدند،<ref>یعقوبی، تاریخ الیعقوبی، ج۲، ص۱۱۲.</ref> [[جبرئیل]] بر پیامبر(ص) نازل شد و از جانب [[خدا|خداوند]]، به رسول خدا(ص) امر نمود تا علی(ع) را به عنوان جانشین خود، به مردم معرفی کند.<ref> أیازی، تفسیر قرآن المجید، ۱۴۲۲ق، ص۱۸۴؛ عیاشی، تفسیر عیاشی، ج۱، ص۳۳۲.</ref> رسول خدا(ص) نیز حاجیان را گرد آورد و علی(ع) را به عنوان جانشین خود معرفی کرد.<ref>ابن اثیر، اسدالغابة، ۱۴۰۹ق، ج‌۳، ص۶۰۵؛ کلینی، الکافی،۱۴۰۷ق، ج۱، ص۲۹۵؛ بلاذری، انساب الاشراف، ۱۴۱۷ق، ج۲، ص۱۱۰-۱۱۱؛ ابن کثیر، البدایة و النهایة، ۱۴۰۷ق، ج۷، ص۳۴۹.</ref>

حکومت [[آل بویه| آل‌بویه]] نیز برای نشان دادن جایگاه این عید، آن را تعطیل و جشن عمومی اعلام کرده و نهادهای حکومتی و مردم را به برگزاری جشن‌ها و آذین‌بندی شهرها ترغیب کرد.<ref>ابن کثیر، البدایة و النهایة، ۱۴۰۸ق، ج۱۱، ص۲۷۶</ref> آنان در این جشن‌ خیمه‌ها بر  می‌افراشتند و پارچه‌ها(پرچم‌ها) می‌آویختند و شتر قربانی می‌کردند و شب هنگام آتش روشن کرده به جشن و شادی می‌پرداختند.<ref>ابن جوزی، المنتظم فی تاریخ الامم و الملوک، ۱۴۱۲ق،  ج۱۵، ص۱۴</ref>. چنان که گردیزی این روز را جزو روزهای بزرگ اسلامی و اعیاد شیعیان برشمرده است.<ref>گردیزی، زین الاخبار، ۱۳۶۳ش، ص۴۶۶</ref>

در [[مصر]] خلفای [[فاطمیان|فاطمی]] عید غدیر را رسمیت دادند و در [[ایران]] از سال ۹۰۷ق که [[اسماعیل اول صفوی| شاه اسماعیل صفوی]] به سلطنت رسید، عید غدیر از اعیاد رسمی است. در سال ۴۸۷ق  بیعت با [[مستعلی بن مستنصر]] (از حاکمان مصر) در روز عید غدیر صورت گرفته است.<ref>ابن خلکان، وفیات الاعیان، ۱۳۶۴ش، ج۱، ص۱۸۰</ref>

دانشمندان [[اهل سنت و جماعت|اهل سنت]] نیز به عید بودن غدیرخم تصریح کرده‌اند مانند: نصیبی شافعی در [[مطالب السؤول فی مناقب آل الرسول (کتاب)|مطالب السؤول]]: [[حضرت محمد صلی الله علیه و آله|رسول خدا(ص)]] هنگام بازگشت از [[حجة الوداع| حجّةالوداع]] در روز هجدهم از ذوالحجّه، در محلی(غدیر/ برکه آب) میان [[مکه]] و [[مدینه]] كه به آن خمّ مى‌گفتند، (و به همین مناسبت آن را روز را غدیر خمّ نام نهادند) فرمود: «من كنت مولاه فعلىّ‌ مولاه»  و خود أمیرالمؤمنین(ع) در شعرى كه سروده‌اند نام غدیر خمّ را برده‌اند.{{یادداشت|و أوجب لي ولايته عليكم‌ * * * رسول اللّه يوم غدير خم‌. نصیبی شافعی، مطالب السؤول في مناقب آل الرسول، ص۶۴}}. و این روز '''عید''' شد، و موسم و محلّ اجتماع مردم قرار گرفت، چون وقتى بود كه رسول خدا صلّى الله علیه و آله على را به این منزلت رفیع تخصیص و تشریف داد، و هیچ یک از مردم را در این منزله و مرتبه با على شریک قرار نداد. <ref>نصیبی شافعی، مطالب السؤول في مناقب آل الرسول،  ص۷۹.</ref>{{یادداشت|و صار ذلك اليوم عيدا و موسما لكونه كان وقتا خص رسول الله صلى الله عليه و آله و سلم عليّاً بهذه المنزلة العَليّة و شرّفه بها دون الناس كلهم.}} ابن خلّکان در وفیات الاعیان در تاریخ بیعت با مستعلی پسر مستنصر نوشته است که با او در ۱۸ ذی حجه که روز '''عید''' غدیر خم است بیعت شد. <ref>ابن خلکان، وفيات الأعيان، الناشر: دار صادربيروت، ج۱۷ ص۱۸۰.</ref>{{یادداشت| وبويع في يوم عيد غدير خم، وهو الثامن عشر من ذي الحجة}}  

در [[ایران]] روز عید غدیر تعطیل رسمی است.<ref>[https://rc.majlis.ir/fa/law/show/99002 لایحه قانونی تعیین تعطیلات رسمی کشور]، وبسایت مرکز پژوهش‌های مجلس شورای اسلامی.</ref> روز عید غدیر در برخی استان‌های عراق همچون [[کربلا]]، [[نجف]] و [[ذی‌قار]] نیز تعطیل رسمی است.<ref>https://www.tasnimnews.com/fa/news/1401/04/27/2744595/حال-و-هوای-نجف-اشرف-در-عید-غدیر-و-تعطیلی-10-استان-عراق</ref>

http://nooremojarrad.com/%D8%AF%D8%A7%D9%86%D8%B4%D9%86%D8%A7%D9%85%D9%87/%D8%B9%DB%8C%D8%AF_%D8%BA%D8%AF%DB%8C%D8%B1_%D8%B9%DB%8C%D8%AF_%D8%A8%D8%B2%D8%B1%DA%AF_%D8%A7%D8%B3%D9%84%D8%A7%D9%85_%D9%88_%D8%B1%D9%88%D8%B2_%D8%AA%D9%87%D9%86%DB%8C%D8%AA

*https://www.tasnimnews.com/fa/news/1401/04/27/2744595/حال-و-هوای-نجف-اشرف-در-عید-غدیر-و-تعطیلی-10-استان-عراق.

*ابن اثیر، علي بن محمد، أسد الغابة في معرفة الصحابة، بیروت، دارالفکر، ۱۴۰۹ق.

*ابن جوزی، ابوالفرج، المنتظم فی تاریخ الامم و الملوک، تحقیق  محمد عبدالقادر عطا، بیروت، دارالکتب العلمیه، الطبعة الاولی، ۱۴۱۲ق،

*ابن خلکان، احمد بن محمد، وفیات الاعیان، تحقیق احسان عباس، قم، الشریف الرضی، ۱۳۶۴ش.

*ابن کثیر، اسماعیل بن عمر، البدایة و النهایة، بی‌جا،‌ دارالفکر، ۱۴۰۷ق.

*سید ابن طاووس، علی بن موسی، اقبال الاعمال، مرکز النشر التابع لمکتب الاعلام الاسلامی، قم، ۱۳۷۷ش.