شهادت: تفاوت میان نسخه‌ها

شهادت به معنای کشته شدن در راه خداوند است. از این‌رو کسی که در راه خدا به قتل می‌رسد شهید نامیده می‌شود.<ref>محمود عبدالرحمان، معجم المصطلحات و الالفاظ الفقهیه، ج۲، ص۳۴۶.</ref> در فقه، شهید به مسلمانی اختصاص دارد که در مَعرکه جنگ توسط کافران یا به سبب جنگ با آنها کشته می‌شود.<ref> محمود عبدالرحمان، معجم المصطلحات و الالفاظ الفقهیه، ج۲، ص۳۴۶.</ref> در [[تفسیر نمونه]] آمده شهادت یک معنای خاص و یک معنا عام دارد. معنای خاص آن همان معنای فقهی است و معنای عام آن این است که انسان در مسیر انجام وظیفه الهی کشته شود یا بمیرد از این‌رو در روایات طالب علمی که در حال طلب علم از دنیا برود، کسی که در بسترش بمیرد در حالی که معرفت حق خدا، پیامبر و اهل بیت او را داشته باشد، کسی که برای دفاع از مالش در برابر مهاجمان کشته شود و... شهید دانسته شده‌اند.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۹ش، ج۲۱، ص۴۰۷-۴۰۸.</ref>

شهادت در لغت به معانی همچون حضور و مشاهده است<ref> قرشی، قاموس قرآن، ۱۴۱۲ق، ج۴، ص۷۴.</ref> از این‌رو درباره نامگذاری شهید احتمال‌هایی داده شده است از جمله:

*خدا و فرشتگان شهادت می‌دهند که او اهل [[بهشت]] است.