پرش به محتوا

تنقیح المقال فی علم الرجال (کتاب): تفاوت میان نسخه‌ها

جز
بدون خلاصۀ ویرایش
imported>Hasaninasab
جزبدون خلاصۀ ویرایش
جزبدون خلاصۀ ویرایش
خط ۲۵: خط ۲۵:
| پیش از =
| پیش از =
}}
}}
'''تنقیح المقال فی احوال الرجال''' یا '''تنقیح المقال فی علم الرجال''' که به '''تنقیح المقال''' مشهور است اثری جامع در [[علم رجال]] به زبان عربی، تألیف [[عبدالله مامقانی|شیخ عبداللّه مامقانی]]، عالم و [[فقیه]] امامی قرن سیزدهم و چهاردهم است. این کتاب را گسترده‌ترین کتاب رجالی [[شیعه]] [[امامیه]] <ref> فضلی، ص ۵۹ </ref> و بلکه مفصّل‌ترین اثر در علم رجال دانسته‌اند. <ref> آقابزرگ طهرانی، ج ۴، ص ۴۶۶ </ref>
'''تنقیح المقال فی احوال الرجال''' یا '''تنقیح المقال فی علم الرجال''' که به '''تنقیح المقال''' مشهور است اثری جامع در [[علم رجال]] به زبان عربی، تألیف [[عبدالله مامقانی|شیخ عبداللّه مامقانی]]، عالم و [[فقیه]] امامی قرن سیزدهم و چهاردهم است. این کتاب را گسترده‌ترین کتاب رجالی [[شیعه]] [[امامیه]]<ref> فضلی، ص ۵۹</ref> و بلکه مفصّل‌ترین اثر در علم رجال دانسته‌اند.<ref> آقابزرگ طهرانی، ج ۴، ص ۴۶۶</ref>


==آغاز تألیف==
==آغاز تألیف==
[[عبدالله مامقانی|مامقانی]] تألیف این آخرین اثر خود را در نیمه [[مرداد]] ۱۳۰۸ آغاز نمود و تا هنگام وفات (۱۳۱۱ ش) همه وقت خود را صرف این کار ساخت و در [[مهر]] ۱۳۱۰ نگارش و بازبینی آن را به پایان رساند. مؤلف در این مدت کوتاه، به اهمّ کتب رجال و شرح حال‌های معتبر [[شیعه]] مراجعه نموده، آرا و اقوال علمای قدیم و جدید را آورده و به تعبیر خود، اهل تحقیق را از مراجعه به کتب پیشین بی‌نیاز ساخته است. همچنین از کتب رجالی [[اهل سنّت]]، بویژه [[اسد الغابه فی معرفه الصحابه|اُسدالغابة فی معرفة الصحابة]]، بهره برده است. <ref> برای آگاهی از فهرست منابع رجوع کنید به عبداللّه مامقانی، ج ۱، بخش ۱، ص ۲ </ref>
[[عبدالله مامقانی|مامقانی]] تألیف آخرین اثر خود را در نیمه [[مرداد]] ۱۳۰۸ آغاز نمود و تا هنگام وفات (۱۳۱۱ ش) همه وقت خود را صرف این کار ساخت و در [[مهر]] ۱۳۱۰ نگارش و بازبینی آن را به پایان رساند. مؤلف در این مدت کوتاه، به اهمّ کتب رجال و شرح حال‌های معتبر [[شیعه]] مراجعه نموده، آرا و اقوال علمای قدیم و جدید را آورده و به تعبیر خود، اهل تحقیق را از مراجعه به کتب پیشین بی‌نیاز ساخته است. همچنین از کتب رجالی [[اهل سنّت]]، بویژه [[اسد الغابه فی معرفه الصحابه|اُسدالغابة فی معرفة الصحابة]]، بهره برده است. <ref> برای آگاهی از فهرست منابع رجوع کنید به عبداللّه مامقانی، ج ۱، بخش ۱، ص ۲</ref>


==ساختار کتاب==
==ساختار کتاب==
 
ساختار تنقیح المقال بدین صورت است:
ساختار تنقیح المقال بدین صورت است
*مقدمه
*مقدمه
**تعریف موضوع
**تعریف موضوع
خط ۴۷: خط ۴۶:


==محتوای کتاب==
==محتوای کتاب==
در این کتاب، شرح حال [[صحابه]] و [[تابعین]] و اصحاب [[ائمه (ع)]] و دیگر راویان تا قرن چهارم، و اندکی از عالمان حدیث و مشایخ اجازه و مؤلفان مشهور در زمینه [[علم رجال]] درج شده است. <ref> آقابزرگ طهرانی، ج ۴، ص ۴۶۶؛ محمدرضا مامقانی، مصاحبه مورخ ۳/۲/۱۳۸۱ ش </ref> تعلیقات مؤلف در حواشی کتاب و نیز بخش «خاتمة الخاتمه»، شامل استدراکات رجالی وی بر کتاب است. تعداد رجال ذکر شده در کتاب، مجموعاً به ۳۰۷، ۱۶ تن می‌رسد که از این تعداد، ۳۲۸، ۱ تن ثقه، ۶۶۵، ۱ تن حَسَن، ۴۶ تن موثق و بقیه ضعیف، مجهول یا مهمل معرفی شده‌اند. <ref> رجوع کنید به عبداللّه مامقانی، ج ۱، بخش ۱، ص ۱۶۹، ۱۷۱ </ref>
در این کتاب، شرح حال [[صحابه]] و [[تابعین]] و اصحاب [[ائمه (ع)]] و دیگر راویان تا قرن چهارم، و اندکی از عالمان حدیث و مشایخ اجازه و مؤلفان مشهور در زمینه [[علم رجال]] درج شده است. <ref> آقابزرگ طهرانی، ج ۴، ص ۴۶۶؛ محمدرضا مامقانی، مصاحبه مورخ ۳/۲/۱۳۸۱ ش </ref> تعلیقات مؤلف در حواشی کتاب و نیز بخش «خاتمة الخاتمه»، شامل استدراکات رجالی وی بر کتاب است. تعداد رجال ذکر شده در کتاب، مجموعاً به ۳۰۷، ۱۶ تن می‌رسد که از این تعداد، ۳۲۸، ۱ تن ثقه، ۶۶۵، ۱ تن حَسَن، ۴۶ تن موثق و بقیه ضعیف، مجهول یا مهمل معرفی شده‌اند. <ref> رجوع کنید به عبداللّه مامقانی، ج ۱، بخش ۱، ص ۱۶۹، ۱۷۱ </ref>


خط ۷۲: خط ۷۰:


== پانویس ==
== پانویس ==
  {{پانویس}}
  {{پانویس}}
== منابع ==
== منابع ==
  {{ستون-شروع}}
  {{منابع}}
 
* آقابزرگ طهرانی.
* آقابزرگ طهرانی.
* جعفربن باقر آل محبوبه، ماضی النّجف و حاضر‌ها، بیروت ۱۴۰۶/۱۹۸۶.
* جعفربن باقر آل محبوبه، ماضی النّجف و حاضر‌ها، بیروت ۱۴۰۶/۱۹۸۶.