عبدالله بن رواحه: تفاوت میان نسخه‌ها

| زمان اسلام آوردن =پیش از هجرت پیامبر به مدینه

| نحوه اسلام آوردن =

| هجرت به =

| دیگر فعالیت‌ها =

| آثار =}}

==نسب==

عبدالله بن رَواحَه بن ثعلبه از طایفه بنی حارث از قبیله خزرج و از انصار اهل مدینه بود. مادرش کبشه دختر واقد بن عمرو بن الاطابه حارثی است.

کنیه‌اش را ابامحمد، ابورواحه و ابوعمرو ذکر کرده‌اند.<ref>ابن‌اثیر، اسدالغابه، ۱۴۲۲ق، ج ۲، ص۵۹۲-۵۹۳.</ref>پیامبر(ص) میان او و [[مقداد بن اسود|مقداد بن اسود]]، صیغه برادری خوانده بود.<ref>ابن حجر عسقلانی، الاصابه، دار الکتاب العربی، ج ۲، ص۲۹۸.</ref>

==همراهی با پیامبر==

در عمره القضاء هنگام ورود پیامبر به مکه، عبدالله افسار مرکب ایشان را گرفته بود و پیامبر همراهی می‌کرد و اشعاری نیز در وصف ایشان می‌خواند.<ref>ابن هشام، السیره النبویه، دار الوفاق، ج۲، ص۳۷۱.</ref>

در جنگ موته پس از [[زید بن حارثه]] و [[جعفر بن ابی طالب]] از جانب پیامبر فرماندهی لشکر اسلم بر عده عبدالله بن رواحه گذاشته شده بود.<ref>واقدی، المغازی، ۱۴۰۹ق، ج ۲، ص۷۵۶.</ref>

پس از آنکه این آیات از [[سوره شعراء|سوره شعراء]] نازل شد: «وَالشُّعَرَاء یتَّبِعُهُمُ الْغَاوُونَ*أَلَمْ‌تر أَنَّهُمْ فِی کلِّ وَادٍ یهِیمُونَ* وَأَنَّهُمْ یقُولُونَ مَا لَا یفْعَلُونَ.»<ref>سوره شعرا، آیات ۲۲۶-۲۲۴.</ref>، -شعرا کسانی هستند که گمراهان از آنان پیروی می‎کنند!* آیا نمی‎بینی آن‎ها در هر وادی سر گردانند.* و سخنانی می‎گویند که عمل نمی‎کنند- عبدالله تصمیم گرفت که دیگر شعر نگوید<ref>ابن سعد، الطبقات الکبری، ۱۴۰۵ق، ج ۳، ص۵۲۸.</ref> تا هنگام نزول این آیه: «إِلَّا الَّذِینَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ وَذَکرُوا اللَّهَ کثِیرًا وَانتَصَرُوا مِن بَعْدِ مَا ظُلِمُوا وَسَیعْلَمُ الَّذِینَ ظَلَمُوا‌ای مُنقَلَبٍ ینقَلِبُونَ.»<ref>سوره شعرا، آیه ۲۲۷.</ref> - مگر کسانی که ایمان آورده‎اند و عمل صالح انجام میدهند و یاد خدا بسیار می‎کنند و به هنگامی که مورد ستم واقع میشوند به دفاع از خویشتن (و مؤ منان) برمی‌خیزند (و از ذوق شعری خود کمک میگیرند) و بزودی آن‎ها که ستم کردند می‎دانند که بازگشتشان به کجاست.- و شاعرانی چون عبدالله بن رواحه، [[کعب بن مالک|کعب بن مالک]] و [[حسان بن ثابت|حسان بن ثابت]] و سایر شاعرانی که پیامبر(ص) را مدح می‌کردند، از دیگران استثنا کرد.<ref>طبرسی، مجمع‌البیان، ۱۴۱۵ق، ج ۷، ص۳۶۰.</ref>

===شجاعت در جنگ===

==وفات==

در سال هشتم هجری رسول خدا سپاهی سه هزار نفری به فرماندهی زید بن حارثه برای جنگ با رومیان اعزام نمود. قرار بر این بود با شهادت زید، جعفر بن ابی طالب و اگر او نیز شهید شد، فرماندهی لشکر به عبدالله بن رواحه سپرده شود.<ref>واقدی، المغازی، ۱۴۰۹ق، ج ۲، ص۷۵۶.</ref>

بنابر گزارش‌های تاریخی، عبدالله بن رواحه قبل از حرکت به سوی موته اشعاری می‌خواند، از خداوند درخواست شهادت می‌کرد و از ترس عذاب الهی می‌گریست.

*ابن عبدالبر، الاستیعاب فی معرفه الاصحاب، بیروت، دارالکتب العلمیه، ۱۴۱۵ق.

*واقدی، محمد بن عمر، المغازی، بیروت، الاعلمی، ۱۴۰۹ق.

{{پایان}}