Automoderated users، confirmed، مدیران، templateeditor
۴٬۲۸۱
ویرایش
سوگواری محرم: تفاوت میان نسخه‌ها
←رشد و گسترش عزاداری: ویرایش شکلی
(←رشد و گسترش عزاداری: ویرایش شکلی) |
|||
| خط ۵۳: | خط ۵۳: | ||
در دوره [[تیموریان]] مداحان با آزادی و آشکارا به منقبت‌خوانی ائمه می‌پرداختند<ref>برای نمونه نگاه کنید به: واصفی، بدایع الوقایع، ۱۳۴۹ش، ج۲، ص۲۴۷.</ref> و اصطلاح مداحی از این زمان رواج یافت.<ref>آئینه‌وند، سنت عزاداری و منقبت‌خوانی، ۱۳۸۶ش، ص۱۴۵ به نقل از: سمرقندی، مطلع السعدین و مجمع البحرین، ج۲، ص۱۸۲-۱۸۳.</ref> اصطلاح روضه‌خوان نیز از این دوره به بعد رایج شد و علت آن نگارش کتاب [[روضة الشهدا]] اثر [[ملاحسین واعظ کاشفی]] و رواج آن میان مردم دانسته شده است. به خوانندگان این کتاب روضه‌خوان می‌گفتند. به‌مرور زمان این اصطلاح به هر کسی که مصیبت امام حسین(ع) را می‌خواند، اطلاق شد و جای منقبت‌خوانی را گرفت.<ref>مظاهری، رسانه شیعه، ۱۳۸۹ش، ص۵۵؛ تهرانی، الذریعه، ج۱۱، ص۲۹۴.</ref> | در دوره [[تیموریان]] مداحان با آزادی و آشکارا به منقبت‌خوانی ائمه می‌پرداختند<ref>برای نمونه نگاه کنید به: واصفی، بدایع الوقایع، ۱۳۴۹ش، ج۲، ص۲۴۷.</ref> و اصطلاح مداحی از این زمان رواج یافت.<ref>آئینه‌وند، سنت عزاداری و منقبت‌خوانی، ۱۳۸۶ش، ص۱۴۵ به نقل از: سمرقندی، مطلع السعدین و مجمع البحرین، ج۲، ص۱۸۲-۱۸۳.</ref> اصطلاح روضه‌خوان نیز از این دوره به بعد رایج شد و علت آن نگارش کتاب [[روضة الشهدا]] اثر [[ملاحسین واعظ کاشفی]] و رواج آن میان مردم دانسته شده است. به خوانندگان این کتاب روضه‌خوان می‌گفتند. به‌مرور زمان این اصطلاح به هر کسی که مصیبت امام حسین(ع) را می‌خواند، اطلاق شد و جای منقبت‌خوانی را گرفت.<ref>مظاهری، رسانه شیعه، ۱۳۸۹ش، ص۵۵؛ تهرانی، الذریعه، ج۱۱، ص۲۹۴.</ref> | ||
بیشترین گسترش عزاداری برای امام حسین(ع)، در زمان [[صفویه]] (زمان [[شاه اسماعیل صفوی]]) و رسمی شدن مذهب تشیع در [[ایران]] صورت گرفت. در این دوره با پشتیانی دولت و حضور شاهان صفوی مراسم [[نوحه‌خوانی]]، [[سینه‌زنی]] و سوگواری برگزار می‌شد.<ref>آئینه‌وند، سنت عزاداری و منقبت‌خوانی، ۱۳۸۶ش، ص۱۴۷ به نقل از: نصرالله فلسفی، زندگانی شاه‌عباس اول، ج۳، ص۸۴۷.</ref> از این دوره به بعد، [[تکیه|تکیه‌ها]]، [[حسینیه|حسینیه‌ها]] و موقوفات مربوط به عزاداری امام حسین(ع) در ایران شکل گرفت.<ref>محرمی، «تاریخ عزاداری برای امام حسین»، ص۲۹۴.</ref> در دوره [[افشاریه]]، [[نادرشاه]] عزاداری را محدود کرد؛<ref>مظاهری، رسانه شیعه، ۱۳۸۹ش، ص۷۶.</ref> ولی در دوران [[زندیه]] این محدویت‌ها برداشته شده و اولین نمونه‌های مجالس [[تعزیه]] و [[شبیه‌خوانی]] شکل گرفت.<ref>مظاهری، رسانه شیعه، ۱۳۸۹ش، ص۷۷.</ref> | |||
در دوران [[زندیه]] | |||
===رواج تعزیه‌خوانی در دوران قاجار=== | ===رواج تعزیه‌خوانی در دوران قاجار=== | ||