Automoderated users، confirmed، protected، templateeditor
۵٬۵۲۶
ویرایش
جز (←منابع) |
|||
خط ۳۲: | خط ۳۲: | ||
سوگواری و عزاداری برای [[شهدای کربلا|شهیدان واقعه عاشورا]]، از اولین روزهای پس از [[عاشورا|عاشورای]] سال [[سال ۶۱ هجری قمری|۶۱ق]] آغاز شده و همچنان ادامه دارد؛ اما شیوههای عزاداری در طول تاریخ تغییرات فراوانی کرده و بسیاری از آیینها و سنتها به آن اضافه شده است. | سوگواری و عزاداری برای [[شهدای کربلا|شهیدان واقعه عاشورا]]، از اولین روزهای پس از [[عاشورا|عاشورای]] سال [[سال ۶۱ هجری قمری|۶۱ق]] آغاز شده و همچنان ادامه دارد؛ اما شیوههای عزاداری در طول تاریخ تغییرات فراوانی کرده و بسیاری از آیینها و سنتها به آن اضافه شده است. | ||
=== | ===نخستین عزاداران بر امام حسین(ع)=== | ||
اولین مرثیهخوانان بر [[حسین بن علی(ع)]] | برپایه روایات،<ref>برای نمونه نگاه کنید به: ابن قولویه، کامل الزیارات، ۱۳۵۶ش، ص۲۶۰-۲۶۶؛ صدوق، الامالی، ۱۳۷۶ش، ص۱۳۴.</ref> [[پیامبر(ص)]] و [[امام علی علیهالسلام|امام علی(ع)]] و [[حضرت فاطمه(س)]] پیش از [[واقعه کربلا]] بارها به حوادث کربلا اشاره کرده و بر آن گریستند.<ref>محمدی ریشهری، فرهنگنامه مرثیه سرایی و عزاداری سیدالشهدا، ۱۳۸۷ش، ص۱۳.</ref> | ||
پس از واقعه عاشورا، اولین مرثیهخوانان بر [[حسین بن علی(ع)]]، [[امام سجاد(ع)]] و [[زینب(س)]] و دختران امام حسین(ع) و [[رباب دختر امرؤ القیس|رباب، همسر امام حسین(ع)]]، دانسته شدند که در [[کربلا]]، [[کوفه]] و [[شام]] با مرثیهسراییهای خود راه امام را ادامه دادند.<ref>محمدی ریشهری، فرهنگنامه مرثیه سرایی و عزاداری سیدالشهدا، ۱۳۸۷ش، ص۱۴.</ref> زینب(س) هنگام گذر از کنار تن برادرش با خواندن اشعاری، حتی دشمنان را متأثر کرد.<ref>بلاذری، انسابالاشراف، مؤسسة الأعلمی للمطبوعات، ج۳، ص۲۰۶.</ref> با ورود [[اسیران کربلا]] به [[شام]]، زنان [[بنیامیه]] بر آنان گریستند،<ref>نگاه کنید به: طبری، تاریخ الامم و الملوک، ۱۳۶۹ش، ج۷، ص۳۰۷۴.</ref> و به گفتهای سه روز<ref>ذهبی، سیر أعلام النبلاء، نشر دارالمعارف، ج۳، ص۲۰۴.</ref> یا هفت روز<ref>نگاه کنید به: مجلسی، بحار الأنوار، ۱۴۰۳ق، ج۴۵، ص۱۹۶.</ref> عزا به پا کردند. | |||
گفته میشود اولین کسی که در رثای شهدای کربلا و امام حسین(ع) مرثیه سرود، عقبة بن عمرو سهمی بود.<ref>سبط ابن جوزی، تذكرة الخواص، شریف رضی، ج۱، ص۲۴۱.</ref> | گفته میشود اولین کسی که در رثای شهدای کربلا و امام حسین(ع) مرثیه سرود، عقبة بن عمرو سهمی بود.<ref>سبط ابن جوزی، تذكرة الخواص، شریف رضی، ج۱، ص۲۴۱.</ref> | ||
[[امسلمه (همسر پیامبر)|امسلمه، همسر پیامبر(ص)]]، را نخستین مرثیهسرا در [[مدینه]] دانستهاند.<ref>محمدی ریشهری، فرهنگنامه مرثیه سرایی و عزاداری سیدالشهدا، ۱۳۸۷ش، ص۱۴.</ref> گفته شده امسلمه به همراه زنان بنیهاشم، نخستین کسانی بودند که در عزای امام حسین(ع) لباس سیاه پوشیدند.<ref>محمدی ریشهری، فرهنگنامه مرثیه سرایی و عزاداری سیدالشهدا، ۱۳۸۷ش، ص۱۶.</ref> | |||
[[عبیدالله بن حر جعفی]] را نیز نخستین [[زیارت]] کننده [[قبر امام حسین(ع)|قبر امام(ع)]] دانستهاند. <ref>شهرستانی، تاریخ النیاحه، ۱۴۱۹ق، ج۱، ص۱۰۰.</ref> او پس از شهادت امام حسین(ع)، از منزل خود در [[قصر بنی مقاتل]] به [[کربلا]] رفت و گریست و قصیده بلندی در رثای امام حسین(ع) سرود. <ref>ابن اثیر، الکامل فی التاریخ، دار صادر، ج۴، ص۲۳۷.</ref> | [[عبیدالله بن حر جعفی]] را نیز نخستین [[زیارت]] کننده [[قبر امام حسین(ع)|قبر امام(ع)]] دانستهاند. <ref>شهرستانی، تاریخ النیاحه، ۱۴۱۹ق، ج۱، ص۱۰۰.</ref> او پس از شهادت امام حسین(ع)، از منزل خود در [[قصر بنی مقاتل]] به [[کربلا]] رفت و گریست و قصیده بلندی در رثای امام حسین(ع) سرود. <ref>ابن اثیر، الکامل فی التاریخ، دار صادر، ج۴، ص۲۳۷.</ref> | ||