چندهمسری: تفاوت میان نسخه‌ها

== چندهمسری در اسلام ==

چندهمسری،‌ در [[اسلام]] با استناد به [[قرآن]]، [[سنت]]، [[اجماع]] [[فقیه|فقیهان]] مذاهب اسلامی و [[سیره متشرعه|سیرۀ قطعی مسلمانان]] امری پذیرفته شده است.<ref>نجفی، جواهر الکلام، ۱۳۶۷ش، ج۳۰، ص۲؛ کرکی، جامع المقاصد، ۱۴۱۱ق، ج۱۲، ص۳۷۳؛ زحیلی، الفقه الاسلامی و ادلته، ۱۴۱۸ق، ج۵، ص۷، ۳۵؛ مطهری، مجموعه آثار، ۱۳۷۷ش، ج۱۹، ص۳۰۳، ۳۵۷</ref> در [[آیه|آیاتی]] از [[قرآن کریم]] به تعدد زوجات اشاره شده است<ref>رجوع کنید به: سوره تحریم، آیه ۱؛ سوره احزاب، آیه ۳۲ و ۵۰</ref> که مهم‌ترین آنها، [[آیه سوم سوره نساء]] است که از نظر مشهور [[تفسیر|مفسران]]، بر جواز تعدد زوجات تا چهار همسر با رعایت شرایط آن دلالت دارد.<ref>شیخ مفید، المقنعه، ۱۴۱۰ق، ص۵۱۷؛ طباطبائی، المیزان، ۱۳۹۳ق، ج۴، ص۱۶۶-۱۶۷.</ref> در [[احادیث]] متعدد از منابع [[شیعه]] و [[سنی]] نیز این مسئله مطرح شده است.<ref>حرّ عاملی، وسائل الشیعة، ۱۴۰۳ق، ج۱۴، ص۳۹۸؛ بیهقی، السنن الکبری، ۱۳۷۶ق، ج۱۷، ص۱۸۱-۱۸۲.</ref>

تعدد زوجات در کلام [[فقیهان]] و منابع اولیه فقهی تا قبل از قرن پنجم قمری فقط به صورت [[فتوا]] بیان شده و هیچ بحث استدلالی برای جواز تعدد و حرمت مازاد بر چهار زن ذکر نشده است.<ref>عبدی‌پور، تعدد زوجات، ۱۳۸۸، ص۱۱.</ref> برای اولین بار [[شیخ طوسی]] (قرن پنجم) در کتاب [[الخلاف فی الاحکام (کتاب)|خلاف]] در بحث [[نکاح]]، برای استدلال به اجماع و روایات استناد کرده است و دلالت آیه سوم سوره نساء را بر این حکم ناتمام دانسته{{مدرک}} و بعد از او نیز تا [[علامه حلی]]، در هیچ کتاب فقهی دلیلی غیر از این استدلال، برای این حکم ذکر نشده است.<ref>عبدی‌پور، تعدد زوجات، ۱۳۸۸، ص۱۱.</ref> علامه حلی علاوه بر اجماع و سنت، به آیه سوم [[سوره نساء]] استناد کرد که براساس آن [[خداوند]] مردان [[مسلمان]] را مورد خطاب قرار می‌دهد و آنها را در انتخاب چند زن مجاز می‌داند، مشروط به این که بتوانند در میان همسران خود اجرای [[عدالت]] کنند.<ref>علامه حلی، مختلف الشیعة، ۱۴۱۸ق، ج۷، ص۸۲.</ref> بعد از علامه حلی نیز [[شهید ثانی]] و [[محقق کرکی]] و دیگران به این دلایل استناد کرده‌اند.<ref>کرکی، جامع المقاصد، ۱۴۱۱ق، ج۱۲، ص۳۷۴؛ طباطبائی، ریاض المسائل، ۱۴۱۲ق، ج۱۰، ص۲۱۷؛ نجفی، جواهر الکلام، ۱۳۶۷ش، ج۳۰، ص۳.</ref>

[[فقیه|فقیهان]] با تمسک به تصریح آیه سوم سوره نساء مبنی بر جواز تعدد زوجات و نیز روایاتی که [[ازدواج]] بیش از چهار همسر را جایز نمی‌دانند، جواز تعدد را اثبات کرده‌اند.<ref>علامه حلی، قواعد الاحکام، ۱۴۱۹ق، ج۷، ص۳۴۷؛ طباطبائی، سید علی، ریاض المسائل، ۱۴۱۲ق، ج۱۰، ص۲۱۷.</ref> علاوه بر آن، فقیهان و مفسران این آیه را مهم‌ترین دلیل بر محدودیت تعدد ازدواج تا حداکثر چهار زن دانسته‌اند.{{مدرک}}