Automoderated users، confirmed، protected، templateeditor
۴٬۶۹۵
ویرایش
زیارت اربعین: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
←زیارت‌ناتمه منقول از عطیه عوفی
Abbasahmadi (بحث | مشارکتها) |
|||
| خط ۵۰: | خط ۵۰: | ||
در این زیارتنامه فلسفه شهادت امام حسین(ع)، نجات بندگان خدا از جهالت و گمراهی دانسته شده و برخی از ویژگی‌های امام حسین(ع) مثل دوری از [[شرک]] و ویژگی‌های قاتلان او ذکر شده است. زائر در این زیارت خود را تسلیم دستورات [[امامان شیعه]] و نیز آماده یاری آنها و مخالفت با دشمنانشان معرفی می‌کند.{{مدرک}} | در این زیارتنامه فلسفه شهادت امام حسین(ع)، نجات بندگان خدا از جهالت و گمراهی دانسته شده و برخی از ویژگی‌های امام حسین(ع) مثل دوری از [[شرک]] و ویژگی‌های قاتلان او ذکر شده است. زائر در این زیارت خود را تسلیم دستورات [[امامان شیعه]] و نیز آماده یاری آنها و مخالفت با دشمنانشان معرفی می‌کند.{{مدرک}} | ||
=== | === زیارتنامه منقول از عطیه عوفی === | ||
در این زیارتنامه که از عطا (ظاهراً همان [[عطیه بن سعد بن جناده عوفی|عطیه عوفی]]{{مدرک}}) همسفر [[جابر بن عبدالله انصاری]] نقل شده، آمده است که در روز بیستم ماه صفر با جابر بن عبدالله انصاری بودم، چون به [[غاضریه]] رسیدیم، در آب [[فرات]]، [[غسل]] کرد و پیراهن پاکیزه‌ای پوشید. آنگاه به من گفت: آیا همراه خود عطر داری؟ گفتم: سُعد با من هست، قدری از آن گرفت و بر سر و بدن پاشید و پابرهنه روانه شد تا نزد قبر مطهر امام حسین(ع) ایستاد. سه مرتبه الله اکبر گفت و سپس افتاد و بیهوش شد، چون به هوش آمد شنیدم می‌گفت: «السّلام علیکم یا ال الله ...» که همان زیارت نیمه رجب است.<ref>کلیات مفاتیح الجنان، باب سوم، زیارت اربعین، ص۴۶۹.</ref> | در این زیارتنامه که از عطا (ظاهراً همان [[عطیه بن سعد بن جناده عوفی|عطیه عوفی]]{{مدرک}}) همسفر [[جابر بن عبدالله انصاری]] نقل شده، آمده است که در روز بیستم ماه صفر با جابر بن عبدالله انصاری بودم، چون به [[غاضریه]] رسیدیم، در آب [[فرات]]، [[غسل]] کرد و پیراهن پاکیزه‌ای پوشید. آنگاه به من گفت: آیا همراه خود عطر داری؟ گفتم: سُعد با من هست، قدری از آن گرفت و بر سر و بدن پاشید و پابرهنه روانه شد تا نزد قبر مطهر امام حسین(ع) ایستاد. سه مرتبه الله اکبر گفت و سپس افتاد و بیهوش شد، چون به هوش آمد شنیدم می‌گفت: «السّلام علیکم یا ال الله ...» که همان زیارت نیمه رجب است.<ref>کلیات مفاتیح الجنان، باب سوم، زیارت اربعین، ص۴۶۹.</ref> | ||