پرش به محتوا

اعتکاف: تفاوت میان نسخه‌ها

۱۳۷ بایت حذف‌شده ،  ‏۶ فوریهٔ ۲۰۲۳
جز
بدون خلاصۀ ویرایش
جزبدون خلاصۀ ویرایش
جزبدون خلاصۀ ویرایش
خط ۲۲: خط ۲۲:
  | پانویس جعبه  =
  | پانویس جعبه  =
}}
}}
'''اعتکاف'''، اقامت در [[مسجد]] برای مدتی مشخص (دست‌کم سه روز) همراه با [[روزه]] است. [[قرآن]] اعتکاف را در ردیف [[طواف|طواف خانه خدا]] قرار داده است در [[حدیث|احادیث معصومان(ع)]] نیز، همسنگ [[حج]] و [[عمره]] و موجب آمرزش [[گناه|گناهان]] و رهایی از [[جهنم|آتش جهنم]] قلمداد شده است.<br>
'''اعتکاف'''، اقامت در [[مسجد]] برای مدتی مشخص (دست‌کم سه روز) همراه با [[روزه]] است.  
اعتکاف زمان مخصوصی ندارد، اما در احادیث، بهترین زمان برای آن دهه سوم ماه رمضان دانسته شده است. در اعتکاف نحوه اقامت و خروج از مسجد، احکام و آدابی دارد.  
اعتکاف زمان مخصوصی ندارد، اما در احادیث، بهترین زمان برای آن دهه سوم ماه رمضان دانسته شده است. در اعتکاف نحوه اقامت و خروج از مسجد، احکام و آدابی دارد. در [[ایران]]، مراسم اعتکاف در [[ایام البیض]] (روزهای ۱۳، ۱۴ و ۱۵) [[رجب|ماه رجب]]، در مساجد بزرگ بیشترِ شهرها برگزار می‌شود.
 
در [[ایران]]، مراسم اعتکاف در [[ایام البیض]] (روزهای ۱۳، ۱۴ و ۱۵) [[رجب|ماه رجب]]، در مساجد بزرگ بیشترِ شهرها برگزار می‌شود.


بنا بر [[حدیث|احادیث]] ، اعتکاف همسنگ [[حج]] و [[عمره]] و موجب آمرزش [[گناه|گناهان]] و رهایی از [[جهنم|آتش جهنم]]  است.
==اهمیت و فضیلت==
==اهمیت و فضیلت==
اعتکاف، [[عبادت|عبادت مستحبی]] است که انجام آن اختصاص به مسجد دارد. قرآن آن را در ردیف طواف خانه خدا و همتای [[رکوع]] و [[سجده|سجود]] قرار داده است.<ref>سوره بقره، آیه 125.</ref> همچنین در [[حدیث|احادیث معصومان(ع)]]، اعتکاف همسنگ [[حج]] و [[عمره]]<ref>شیخ صدوق، من لا یحضره الفقیه، ۱۴۱۳ق، ج۲، ص۱۸۸؛ ابن طاووس، إقبال الأعمال، ۱۴۰۹ق ج۱، ص۱۹۵.</ref> قلمداد شده و به‌جا آوردن آن را موجب آمرزش [[گناه|گناهان]]<ref>سیوطی، جامع‌الصغیر، ۱۴۰۱ق، ج۲، ص۵۷۵.</ref> و دوری از [[جهنم|آتش دوزخ]]<ref>الطبرانی، المعجم الأوسط، ۱۴۱۵ق، ج۷، ص۱۲۱.</ref> دانسته‌اند.
اعتکاف، [[عبادت|عبادت مستحبی]] است که انجام آن اختصاص به مسجد دارد. قرآن آن را در ردیف طواف خانه خدا و همتای [[رکوع]] و [[سجده|سجود]] قرار داده است.<ref>سوره بقره، آیه 125.</ref> همچنین در [[حدیث|احادیث معصومان(ع)]]، اعتکاف همسنگ [[حج]] و [[عمره]]<ref>شیخ صدوق، من لا یحضره الفقیه، ۱۴۱۳ق، ج۲، ص۱۸۸؛ ابن طاووس، إقبال الأعمال، ۱۴۰۹ق ج۱، ص۱۹۵.</ref> قلمداد شده و به‌جا آوردن آن را موجب آمرزش [[گناه|گناهان]]<ref>سیوطی، جامع‌الصغیر، ۱۴۰۱ق، ج۲، ص۵۷۵.</ref> و دوری از [[جهنم|آتش دوزخ]]<ref>الطبرانی، المعجم الأوسط، ۱۴۱۵ق، ج۷، ص۱۲۱.</ref> دانسته‌اند.