پرش به محتوا

آل بویه: تفاوت میان نسخه‌ها

۳۳۶ بایت حذف‌شده ،  ‏۲ اکتبر ۲۰۲۲
جز
مستندسازی
جزبدون خلاصۀ ویرایش
جز (مستندسازی)
خط ۶۲: خط ۶۲:
دیلیمان در اوایل قرن چهارم قمری جنبش‌هایی را در شمال ایران علیه [[بنی‌عباس|حکومت عباسیان]] آغاز کردند. ماکان بن کاکی، اسفارین شیرویه و مرداویج زیاری، هر یک با لشکری از دیلم خروج کردند. [[علی بن بویه|علی]] و [[حسن بن بویه|حسن]] پسران ابوشجاع به ماکان فرمانبردار سامانیان پیوستند.
دیلیمان در اوایل قرن چهارم قمری جنبش‌هایی را در شمال ایران علیه [[بنی‌عباس|حکومت عباسیان]] آغاز کردند. ماکان بن کاکی، اسفارین شیرویه و مرداویج زیاری، هر یک با لشکری از دیلم خروج کردند. [[علی بن بویه|علی]] و [[حسن بن بویه|حسن]] پسران ابوشجاع به ماکان فرمانبردار سامانیان پیوستند.


در سال ۳۲۱ق مرداویج زیاری بر جرجان و طبرستان مسلط شد علی و حسن با جلب نظر ماکان به مرداویج پیوستند. او علی را به حکومت کرج گمارد<ref>ابن‌اثیر، الکامل، ۱۳۹۹ق، ج۸، ص۲۶۷.</ref> علی به کرج رفت و با تصرف دژهای اطراف مایه بیمناکی مرداویج گردید او ابتدا قصد تصرف اصفهان را داشت اما از سپاه برادر مرداویج شکست خود و پس از چندی اَرَّجان و نوبندجان را تصرف کرد و برادرش حسن نیز به دستور او کازرون را تصرف نمود.<ref>مقریزی، السلوک، ۱۹۴۲م، ج۱، ص۲۷.</ref> علی در سال ۳۲۲ق بر [[شیراز]] چیره شد و دولت آل بویه را در آنجا بنیان نهاد.<ref>ابن تغری، النجوم الزاهره، ۱۳۹۲ق، ص۲۴۴-۲۴۵.</ref> با این حال برخی از تاریخ‌نگاران فتح ارجان ([[سال ۳۲۱ هجری قمری|۳۲۱ق]]/۹۳۲م) را آغاز پایه‌گذاری دولت آل بویه دانسته‌اند.{{مدرک}} طی ۱۲ سال پس از آن، حسن و احمد نیز به ترتیب بر [[ری]]، [[کرمان]] و [[عراق]] چیره شدند و دولت آل بویه به سه شاخه بزرگ و یک شعبه کوچک در [[کرمان]] و [[عمان]] تقسیم شد.<ref>سجادی، «آل بویه»، ج۱، ص۶۲۹.</ref>
در سال ۳۲۱ق مرداویج زیاری بر جرجان و طبرستان مسلط شد علی و حسن با جلب نظر ماکان به مرداویج پیوستند. او علی را به حکومت کرج گمارد<ref>ابن‌اثیر، الکامل، ۱۳۹۹ق، ج۸، ص۲۶۷.</ref> علی به کرج رفت و با تصرف دژهای اطراف مایه بیمناکی مرداویج گردید او ابتدا قصد تصرف اصفهان را داشت اما از سپاه برادر مرداویج شکست خود و پس از چندی اَرَّجان و نوبندجان را تصرف کرد و برادرش حسن نیز به دستور او کازرون را تصرف نمود.<ref>مقریزی، السلوک، ۱۹۴۲م، ج۱، ص۲۷.</ref> علی در سال ۳۲۲ق بر [[شیراز]] چیره شد و دولت آل بویه را در آنجا بنیان نهاد.<ref>ابن تغری، النجوم الزاهره، ۱۳۹۲ق، ص۲۴۴-۲۴۵.</ref> با این حال به گفته صادق سجادی برخی از تاریخ‌نگاران فتح ارجان ([[سال ۳۲۱ هجری قمری|۳۲۱ق]]/۹۳۲م) را آغاز پایه‌گذاری دولت آل بویه دانسته‌اند.<ref>سجادی، «آل بویه»، ج۱، ص۶۲۹.</ref> طی ۱۲ سال پس از آن، حسن و احمد نیز به ترتیب بر [[ری]]، [[کرمان]] و [[عراق]] چیره شدند و دولت آل بویه به سه شاخه بزرگ و یک شعبه کوچک در [[کرمان]] و [[عمان]] تقسیم شد.<ref>سجادی، «آل بویه»، ج۱، ص۶۲۹.</ref>


سکه‌های آل بویه به سبک سکه‌های [[بنی‌عباس|خلفای عباسی]] ضرب می‌شد و بر آنها عبارت‌های لا اله الا الله و محمد رسول الله و نیز نام حاکمان آل بویه حک می‌شد.
سکه‌های آل بویه به سبک سکه‌های [[بنی‌عباس|خلفای عباسی]] ضرب می‌شد و بر آنها عبارت‌های لا اله الا الله و محمد رسول الله و نیز نام حاکمان آل بویه حک می‌شد.
خط ۷۷: خط ۷۷:
==منابع==
==منابع==
{{منابع}}
{{منابع}}
*جعفرنیا، فاطمه، «[http://ensani.ir/fa/article/383821 سیاست‌های حکومت آل بویه در جهت تحکیم وحدت میان شیعه و اهل‌سنت]»، تاریخنامه خوارزمی،شماره۲۲، تابستان ۱۳۹۷ش.  
*ابن‌جوزی، عبدالرحمن، المنتظم فی تاریخ الملوک و الامم، حیدرآباد دکن، دائرةالمعارف العثمانیة، ۱۳۵۸ق.
*ابن‌خلدون، عبدالرحمن بن محمد، تاریخ ابن خلدون، بیروت، دار احیاء التراث العربی، ۱۳۹۱ق.
*ابن‌مسکویه، احمد بن محمد، تجارب الامم و تعاقب الهمم، به کوشش آمدروز، قاهره، مطبعه بشرکه التمدن الصناعیه، ۱۳۳۲ق.
*ابن‌اثیر جزری، عزالدین، الکامل فی التاریخ، بیروت، دارصادر، ۱۳۹۹ق.
*ابن‌کثیر، اسماعیل بن عمر، البدایه و النهایه، بیروت، دارالفکر، ۱۴۰۷ق/۱۹۸۶ش.
*ابن‌کثیر، اسماعیل بن عمر، البدایه و النهایه، بیروت، دارالفکر، ۱۴۰۷ق/۱۹۸۶ش.
*شیبی، کامل مصطفی، الصلة بین التصوف و التشیع، دار الاندلس، بیروت، ۱۹۸۲م.
*پوراحمدی، حسین، «[http://ensani.ir/fa/article/45142 آل بویه و نقش آنان در برپایی مراسم و مواسم شیعه امامیه در عراق]»، فصلنامه شیعه‌شناسی، شماره ۳ و ۴، ۱۳۸۲ش.
*ابن‌اثیر جزری، عزالدین، الکامل فی التاریخ، بیروت، دارصادر، ۱۳۹۹ق.
*ابن تغری، یوسف، النجوم الزاهرة فی ملوک مصر و القاهره، تحقیق فهیم محمد شلتوت و ... قاهره، وزارة الثقافة والارشاد القومی، ۱۳۹۲ق/۱۹۷۲م.
*ابن جوزی، عبدالرحمن، المنتظم فی تاریخ الملوک و الامم، حیدرآباد دکن، دائرةالمعارف العثمانیة، ۱۳۵۸ق.
*ابن خلدون، عبدالرحمن بن محمد، تاریخ ابن خلدون، بیروت، دار احیاء التراث العربی، ۱۳۹۱ق.
*ابن طقطقی، محمد بن علی، تاریخ فخری، ترجمه محمد وحید گلپایگانی، تهران، بنگاه ترجمه و نشر کتاب، ۱۳۶۰ش.
*ابن مسکویه، احمد بن محمد، تجارب الامم و تعاقب الهمم، به کوشش آمدروز، قاهره، مطبعه بشرکه التمدن الصناعیه، ۱۳۳۲ق.
*ثعالبی، عبدالملک بن محمد، یتیمةالدهر، بیروت، دارالکتاب العربی، ۱۳۵۲ق.
*ثعالبی، عبدالملک بن محمد، یتیمةالدهر، بیروت، دارالکتاب العربی، ۱۳۵۲ق.
*سجادی، صادق، «آل بویه»، در دایرة المعارف بزرگ اسلامی، تهران، مرکز دایرة المعارف بزرگ اسلامی، ۱۳۶۹ش.
*جعفرنیا، فاطمه، «[http://ensani.ir/fa/article/383821 سیاست‌های حکومت آل بویه در جهت تحکیم وحدت میان شیعه و اهل‌سنت]»، تاریخنامه خوارزمی،شماره۲۲، تابستان ۱۳۹۷ش.  
*خطیب بغدادی، احمد بن علی، تاریخ بغداد او مدینة السلام منذ تاسیسها حتی سنة ۴۶۳ق، بیروت، دارالکتب العلمیة، ۱۴۰۷ق.
*خطیب بغدادی، احمد بن علی، تاریخ بغداد او مدینة السلام منذ تاسیسها حتی سنة ۴۶۳ق، بیروت، دارالکتب العلمیة، ۱۴۰۷ق.
*ذهبی، شمس‌الدین محمد، العبر من خبر من غبر، به کوشش ابوهاجر محمد، بیروت، دارالکتب، العربیة، ۱۴۰۵ق.
*ذهبی، شمس‌الدین محمد، العبر من خبر من غبر، به کوشش ابوهاجر محمد، بیروت، دارالکتب، العربیة، ۱۴۰۵ق.
*سجادی، صادق، «آل بویه»، در دایرة المعارف بزرگ اسلامی، تهران، مرکز دایرة المعارف بزرگ اسلامی، ۱۳۶۹ش.
*شیبی، کامل مصطفی، الصلة بین التصوف و التشیع، دار الاندلس، بیروت، ۱۹۸۲م.
*فقیهی، علی‌اصغر، تاریخ آِل بویه، تهران، سازمان مطالعه و تدوین کتب علوم اسلامی دانشگاهها (سمت)، ۱۳۷۸ش.
*مقریزی، احمد، السلوک، قاهره، لجنة تألیف والترجمة والنشر، ۱۹۴۲م.
*مقریزی، احمد، السلوک، قاهره، لجنة تألیف والترجمة والنشر، ۱۹۴۲م.
*همدانی، محمد بن عبدالملک، تکلمة تاریخ الطبری، به کوشش آلبرت یوسف کنعان، بیروت، المطبعةالکاتولیکیة، ۱۹۶۱م.
*همدانی، محمد بن عبدالملک، تکلمة تاریخ الطبری، به کوشش آلبرت یوسف کنعان، بیروت، المطبعةالکاتولیکیة، ۱۹۶۱م.
*پوراحمدی، حسین، «[http://ensani.ir/fa/article/45142 آل بویه و نقش آنان در برپایی مراسم و مواسم شیعه امامیه در عراق]»، فصلنامه شیعه‌شناسی، شماره ۳ و ۴، ۱۳۸۲ش.
*فقیهی، علی‌اصغر، تاریخ آِل بویه، تهران، سازمان مطالعه و تدوین کتب علوم اسلامی دانشگاهها (سمت)، ۱۳۷۸ش.


{{پایان}}
{{پایان}}