ابن متوج بحرانی: تفاوت میان نسخه‌ها

| عنوان            = ابن متوج

'''جمال الدین بن عبدالله بن محمد بن على بن حسن بحرانى''' مشهور به '''إبن مُتَوَّج'''، عالم [[امامیه|امامى]] [[بحرین]] در قرن‌های هشتم و نهم [[قمری]] بود. وی در [[حله]] نزد [[فخرالمحققین]] شاگردی کرد. مهم‌ترین اثر او کتاب [[الناسخ و المنسوخ]] است.

در برخی منابع لقب او فخرالدین<ref> ابن ابی جمهور احسایی، عوالی اللئالی، ج۱، ص۶ و ۷</ref> و شهابالدین<ref> حسینی قاری، شرح کتاب الناسخ و المنسوخ، ج۱</ref> نیز آمده است. معتبرترین منبع اطلاعات درباره ابن متوج، نوشته‌های [[سلیمان ماحوزی|ماحوزی]] است<ref> ماحوزی، علماءالبحرین، ص۶۹ -۷۰، جواهر البحرین، ص۸۶ -۹۰</ref> که با گفته‌های [[ابن ابی جمهور]] در آثارش<ref> نک: ابن ابی جمهور احسایی، عوالی اللئالی، ج۱، ص۶؛ لؤلؤة البحرین، ص۱۷۹</ref> و [[حر عاملی]]<ref> حر عاملی، امل الامل، ج۲، ص۱۶</ref> تکمیل می‌شود.

ابن متوج[[:رده:فقهای شیعه|فقیهى]] بود كه [[فتوا|فتاوایش]] در نقاط دورتر نیز تا حدودی شهرت داشته است<ref> ابن ابی جمهور احسایی، عوالى اللئالى، ج1، ص6</ref> و مؤلفان، برخى اقوال فقهى وی را مورد توجه قرار داده‌اند.<ref> نك: ماحوزی، «‌جواهر البحرین»، ص89؛ ریاض العلماء، ج1، ص43</ref>