پرش به محتوا

اخباریان: تفاوت میان نسخه‌ها

۳ بایت حذف‌شده ،  ‏۲۱ نوامبر ۲۰۲۱
جز
خط ۵۱: خط ۵۱:
*[[شیخ یوسف بحرانی]] (<small>د ۱۱۸۶ق /۱۷۷۲م </small>)، روشی میانه بین اخباریان و اصولیان برگزید<ref>کشمیری، نجوم السماء، ص۲۷۹؛ تنکابنی، قصص العلماء، ص۲۷۱؛ مدرس، ریحانه الادب، ج۳، ص۳۶۰</ref>. بحرانی، مدعی بود که در شیوه فقهی بر مسلک [[محمد تقی مجلسی]] است که حد وسط میان اخباری‏ گری و اصولی‏ گری است<ref>نک: کشمیری، نجوم السماء، ص۲۸۳</ref>. [[وحید بهبهانی]] از مخالفت با شیخ یوسف بحرانی پرهیز نداشت و مردم را از خواندن نماز جماعت با او نهی می‌‏کرد.<ref>نک: مامقانی، نقیح المقال، ج۲، ص۸۵</ref>. شیخ یوسف بحرانی، به عنوان پیشوای اخباریان هرجا که مناسب می‌‏دید، آنان را از انتقادات تند و ناسزا، که موجب بروز شکاف میان شیعیان و نزاع میان علمای اصولی و اخباری می‌‏شد، برحذر می‌‏داشت.
*[[شیخ یوسف بحرانی]] (<small>د ۱۱۸۶ق /۱۷۷۲م </small>)، روشی میانه بین اخباریان و اصولیان برگزید<ref>کشمیری، نجوم السماء، ص۲۷۹؛ تنکابنی، قصص العلماء، ص۲۷۱؛ مدرس، ریحانه الادب، ج۳، ص۳۶۰</ref>. بحرانی، مدعی بود که در شیوه فقهی بر مسلک [[محمد تقی مجلسی]] است که حد وسط میان اخباری‏ گری و اصولی‏ گری است<ref>نک: کشمیری، نجوم السماء، ص۲۸۳</ref>. [[وحید بهبهانی]] از مخالفت با شیخ یوسف بحرانی پرهیز نداشت و مردم را از خواندن نماز جماعت با او نهی می‌‏کرد.<ref>نک: مامقانی، نقیح المقال، ج۲، ص۸۵</ref>. شیخ یوسف بحرانی، به عنوان پیشوای اخباریان هرجا که مناسب می‌‏دید، آنان را از انتقادات تند و ناسزا، که موجب بروز شکاف میان شیعیان و نزاع میان علمای اصولی و اخباری می‌‏شد، برحذر می‌‏داشت.
*[[سید نعمت الله جزایری|سید نعمت الله جزایری شوشتری]] (<small>درگذشت ۱۱۱۲ق /۱۷۰۰م </small>) با اینکه اخباری بوده، در تأیید [[مجتهدان]] و هواداران ایشان و ارج نهادن به نظرات آنان تلاش بسیاری داشته است.<ref>مدرس، ریحانة الادبف ج۳، ص۱۱۳</ref>
*[[سید نعمت الله جزایری|سید نعمت الله جزایری شوشتری]] (<small>درگذشت ۱۱۱۲ق /۱۷۰۰م </small>) با اینکه اخباری بوده، در تأیید [[مجتهدان]] و هواداران ایشان و ارج نهادن به نظرات آنان تلاش بسیاری داشته است.<ref>مدرس، ریحانة الادبف ج۳، ص۱۱۳</ref>
*برخی [[ملا محسن فیض کاشانی]] (<small>درگذشت ۱۰۹۱ق/ ۱۶۸۰م </small>) را نیز از اخباریان شمرده ‏اند.<ref>برای نمونه: خوانساری، روضات الجنات، ج۶، ص۸۵</ref> فیض کاشانی می‌‏گوید: «[[تقلید (فقه)|مقلد]] قرآن و حدیثم و از غیر آن بیگانه.»<ref>فیض کاشانی، ده رساله، ص۱۹۶</ref> هر چند به ظاهر، مراد او در اینجا تقابل با تصوف است نه اجتهاد و علم اصول؛ اما فیض معتقد بوده که عقول مردم عادی(غیر معصوم)، ناقص و غیر قابل اعتماد است و حجت نیست.<ref>فیض کاشانی، ده رساله، صص۱۶۹-۱۷۰</ref>فیض در بعضی آثارش از جمله ''الکلمات الکمنونه'' آشکارا بر [[مجتهدان]] تاخته و روش اصولی آنان را نقد کرده است. بررسی آرای او در برخی آثارش از جمله این کتاب، تردیدی در گرایشش به اخباری‌گری باقی نمی‌گذارد. او معتقد است که اصولیان با بازکردن باب اجتهاد اصولی، تکلیف را بر مکلفان سخت کردند و در چیزهایی سخن گفتند که خداوند سخن نگفته و حکمت در آن بوده که مسکوت بمانند.<ref>برای نمونه نک: فیض کاشانی، الکلمات الکمنونه، ص۲۰۹ و ۲۱۵.</ref>
*برخی [[ملا محسن فیض کاشانی]] (<small>درگذشت ۱۰۹۱ق/ ۱۶۸۰م </small>) را نیز از اخباریان شمرده ‏اند.<ref>برای نمونه: خوانساری، روضات الجنات، ج۶، ص۸۵</ref> فیض کاشانی می‌‏گوید: «[[تقلید (فقه)|مقلد]] قرآن و حدیثم و از غیر آن بیگانه.»<ref>فیض کاشانی، ده رساله، ص۱۹۶</ref> هر چند به ظاهر، مراد او در اینجا تقابل با تصوف است نه اجتهاد و علم اصول؛ اما فیض معتقد بوده که عقول مردم عادی(غیر معصوم)، ناقص و غیر قابل اعتماد است و حجت نیست.<ref>فیض کاشانی، ده رساله، صص۱۶۹-۱۷۰</ref>فیض در بعضی آثارش از جمله ''الکلمات الکمنونه'' آشکارا بر [[مجتهدان]] تاخته و روش اصولی آنان را نقد کرده است. بررسی آرای او در برخی آثارش از جمله این کتاب، تردیدی در گرایشش به اخباری‌گری باقی نمی‌گذارد. او معتقد است که اصولیان با بازکردن باب اجتهاد اصولی، تکلیف را بر مکلفان سخت کردند و در چیزهایی سخن گفتند که خداوند سخن نگفته و حکمت در آن بوده که مسکوت بمانند.<ref>برای نمونه نک: فیض کاشانی، الکلمات المکنونه، ص۲۰۹ و ۲۱۵.</ref>
*[[محمدتقی مجلسی]] (<small>درگذشت ۱۰۷۰ق/۱۶۶۰م </small>) نیز از پیروان متعادل مکتب اخباری بوده، و چنان که گفته شده، آموزش‍‌های محمد امین استرابادی را صریحاً تأیید می‌کرده است.<ref> 57 S, ,.EI</ref>
*[[محمدتقی مجلسی]] (<small>درگذشت ۱۰۷۰ق/۱۶۶۰م </small>) نیز از پیروان متعادل مکتب اخباری بوده، و چنان که گفته شده، آموزش‌های محمد امین استرابادی را صریحاً تأیید می‌کرده است.<ref> 57 S, ,.EI</ref>
*[[ملا خلیل بن غازی قزوینی]] (<small>درگذشت ۱۰۸۹ق/۱۶۷۸م </small>) که از معاصران [[شیخ حر عاملی]]، [[محمدباقر مجلسی]] و [[ملامحسن فیض کاشانی]] و از شاگردان [[شیخ بهایی]] و [[میرداماد]] بود و با اجتهاد کاملاً مخالفت ورزیده، آن را انکار می‌‏کرد.<ref>خوانساری، روضات الجنات، ج۳، ص۲۷۰؛ تنکابنی، قصص العلماء، ص۲۶۳</ref>
*[[ملا خلیل بن غازی قزوینی]] (<small>درگذشت ۱۰۸۹ق/۱۶۷۸م </small>) که از معاصران [[شیخ حر عاملی]]، [[محمدباقر مجلسی]] و [[ملامحسن فیض کاشانی]] و از شاگردان [[شیخ بهایی]] و [[میرداماد]] بود و با اجتهاد کاملاً مخالفت ورزیده، آن را انکار می‌‏کرد.<ref>خوانساری، روضات الجنات، ج۳، ص۲۷۰؛ تنکابنی، قصص العلماء، ص۲۶۳</ref>
*[[محمدطاهر قمی]] (<small>درگذشت ۱۰۹۸ق/ ۱۶۸۷م </small>)، نیز از اخباریان میانه‌‏رو به شمار می‌‏آید.<ref>نک: مدرس، ریحانه الادب، ج۴، ص۴۸۹</ref>
*[[محمدطاهر قمی]] (<small>درگذشت ۱۰۹۸ق/ ۱۶۸۷م </small>)، نیز از اخباریان میانه‌‏رو به شمار می‌‏آید.<ref>نک: مدرس، ریحانه الادب، ج۴، ص۴۸۹</ref>
۱۷٬۴۹۳

ویرایش