confirmed، templateeditor
۱۲٬۲۵۸
ویرایش
Ahmadnazem (بحث | مشارکتها) جز (←لقب امام حسین(ع)) |
جز (تمیزکاری) |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
{{درباره۲|واژه «سیدالشهداء»|مطالعه درباره امام سوم شیعیان|امام حسین علیه السلام}} | {{درباره۲|واژه «سیدالشهداء»|مطالعه درباره امام سوم شیعیان|امام حسین علیه السلام}} | ||
'''سیدالشُهَداء'''، به معنای سرور شهیدان، لقبی است که [[حضرت محمد صلی الله علیه و آله|رسول اکرم]](ص) به عموی خویش ،[[حمزة بن عبدالمطلب | '''سیدالشُهَداء'''، به معنای سرور شهیدان، لقبی است که [[حضرت محمد صلی الله علیه و آله|رسول اکرم]](ص) به عموی خویش ،[[حمزة بن عبدالمطلب]]، پس از شهادتش در [[غزوه احد|جنگ احد]] داد. این عنوان از مشهورترین القاب [[امام حسین(ع)]] نیز هست. | ||
== لقب حمزه == | == لقب حمزه == | ||
{{اصلی|حمزة بن عبدالمطلب}} | {{اصلی|حمزة بن عبدالمطلب}} | ||
[[شرک|مشرکان]] در [[جنگ | [[شرک|مشرکان]] در [[جنگ احد]]، [[حمزه]] را به [[شهادت]] رساندند و سپس پیکرش را مُثله کردند.<ref>واقدی، المغازی، ۱۹۶۶، ج ۱، ص۲۹۰؛ یعقوبی، تاریخ یعقوبی، بیروت، ج ۲، ص۴۷</ref> از این زمان بود که [[پیامبر (ص)]] او را سیدالشهداء خواند.<ref>رجوع کنید به طبری، ذخائرالعقبی، 1356، ص۱۷۶؛ صفدی، الوافی بالوفیات، ج۱۳، ص۱۷۰</ref> | ||
در بیشتر کتابهای تاریخی و روایی، از حمزه با لقب سیدالشهداء یاد شده است<ref>برای نمونه رک: بلاذری، انساب الاشراف، ۱۳۹۴، ج ۲، ص۳۹۴؛ شیخ صدوق، الخصال، ۱۴۰۳، ج۲، ص۴۱۲، ۵۵۵؛ شیخ مفید، الارشاد، ۱۴۱۴، ص۳۷</ref>، اما در بعضی روایات او را با عناوین دیگری خواندهاند، مانند سید شهیدان بهشت،<ref>شیخ صدوق، الخصال، ج ۱، ص۵۷۵</ref> سید شهیدان اولین و آخرین جز [[انبیاء|انبیا]] و اوصیا،<ref>کتاب سلیمبن قیس، ص۱۳۳ـ۱۳۴؛ شیخ صدوق، کمالالدین، ۱۴۰۵، ص۲۶۳ـ۲۶۴</ref> خیرالشهداء،<ref>کتاب سلیمبن قیس، ۱۴۲۰، ص۱۳۳؛ طوسی، الغیبه، ۱۴۱۱، ص۱۹۱؛ طبری، ذخائر العقبی، ۱۳۵۶، ص۱۷۶</ref> افضلالشهداء،<ref>کوفی، تفسیر فرات کوفی، ۱۴۱۰، ص۱۰۱؛ شیخ کلینی، الکافی، ۱۳۶۳، ج۱، ص۴۵۰</ref> اسداللّه و اسد رسوله.<ref>واقدی، المغازی، ۱۹۶۶، ج ۱، ص۲۹۰؛ شیخ کلینی، الکافی، ۱۳۶۳، ج۱، ص۲۲۴؛ شیخ صدوق، الخصال، ۱۴۰۳، ج۱، ص۲۰۳ـ۲۰۴</ref> | در بیشتر کتابهای تاریخی و روایی، از حمزه با لقب سیدالشهداء یاد شده است<ref>برای نمونه رک: بلاذری، انساب الاشراف، ۱۳۹۴، ج ۲، ص۳۹۴؛ شیخ صدوق، الخصال، ۱۴۰۳، ج۲، ص۴۱۲، ۵۵۵؛ شیخ مفید، الارشاد، ۱۴۱۴، ص۳۷</ref>، اما در بعضی روایات او را با عناوین دیگری خواندهاند، مانند سید شهیدان بهشت،<ref>شیخ صدوق، الخصال، ج ۱، ص۵۷۵</ref> سید شهیدان اولین و آخرین جز [[انبیاء|انبیا]] و اوصیا،<ref>کتاب سلیمبن قیس، ص۱۳۳ـ۱۳۴؛ شیخ صدوق، کمالالدین، ۱۴۰۵، ص۲۶۳ـ۲۶۴</ref> خیرالشهداء،<ref>کتاب سلیمبن قیس، ۱۴۲۰، ص۱۳۳؛ طوسی، الغیبه، ۱۴۱۱، ص۱۹۱؛ طبری، ذخائر العقبی، ۱۳۵۶، ص۱۷۶</ref> افضلالشهداء،<ref>کوفی، تفسیر فرات کوفی، ۱۴۱۰، ص۱۰۱؛ شیخ کلینی، الکافی، ۱۳۶۳، ج۱، ص۴۵۰</ref> اسداللّه و اسد رسوله.<ref>واقدی، المغازی، ۱۹۶۶، ج ۱، ص۲۹۰؛ شیخ کلینی، الکافی، ۱۳۶۳، ج۱، ص۲۲۴؛ شیخ صدوق، الخصال، ۱۴۰۳، ج۱، ص۲۰۳ـ۲۰۴</ref> | ||
خط ۱۴: | خط ۱۴: | ||
== لقب امام حسین(ع)== | == لقب امام حسین(ع)== | ||
{{اصلی|امام حسین (ع)}} | {{اصلی|امام حسین (ع)}} | ||
پس از [[واقعه عاشورا|شهادت امام حسین(ع)]]، لقب سیدالشهداء به [[امام حسین | پس از [[واقعه عاشورا|شهادت امام حسین(ع)]]، لقب سیدالشهداء به [[امام حسین]] نیز اختصاص یافت، اگر چه پیش از آن در احادیثی از [[حضرت محمد صلی الله علیه و آله|رسول اکرم]](ص)، از امام حسین(ع) با لقب سیدالشهداء یاد شده بود.<ref>برای نمونه رک: ابنقولویه قمی، کامل الزیارات، چاپ جواد قیومی، ص۱۴۲، ۱۴۸</ref> | ||
به نظر میرسد که عمومیت یافتن این لقب برای [[امام حسین | به نظر میرسد که عمومیت یافتن این لقب برای [[امام حسین(ع)]] از زمان [[امام صادق(ع)]] باشد. یکی از زنان به نام [[ام سعید احمسیه]] که از اهالی [[عراق]] و از یاران [[امام صادق (ع)]] بود، قصد زیارت قبور شهدای [[مدینه]] را داشته است که امام صادق به وی میگوید چرا قبر سیدالشهداء را نزد خودتان زیارت نمیکنی؟ امسعید با تصور اینکه مقصود امام، قبر [[امیرالمؤمنین (ع)]] است میپرسد: سیدالشهداء کیست؟ امام صادق(ع) پاسخ میدهد: سیدالشهداء [[حسین بن علی]] است.<ref>رک: ابنقولویه قمی، کامل الزیارات، چاپ جواد قیومی، ص۲۱۷ـ۲۲۰؛ شیخ صدوق، ثوابالاعمال، ۱۳۶۴، ص۹۷ـ۹۸</ref> | ||
[[ملا صالح مازندرانی]] در توضیح اینکه این لقب، هم به حمزه و هم به امام حسین(ع) اعطا شده، گفته است حمزه، سیدالشهدای زمان خود و امام حسین سیدالشهدای علی الاطلاق است.<ref>مازندرانی، شرح اصول کافی، ۱۴۲۱، ج۱۱، ص۳۶۸</ref> [[حضرت فاطمه]] (س) پس از شهادت حمزه، از خاک مرقد وی تسبیحی ساخت که با آن ذکر میگفت. شیعیان از تربت امام حسین (ع) [[تسبیح (سبحه)|تسبیح]] میسازند.<ref>طبرسی، مکارم الاخلاق، ص۲۸۱؛ نجفی، جواهرالکلام، ج ۱۰، ص۴۰۴ـ۴۰۵ </ref> در روایتی از امام صادق(ع) دربارۀ فضیلت [[تربت امام حسین]] بر تربت حمزه، آمده است: تربت امام حسین(ع) در دست انسان تسبیح میگوید، اگر چه انسان ذکری نگوید.<ref>طبرسی، مکارم الاخلاق، ۱۳۹۲، ص۲۸۱</ref> | [[ملا صالح مازندرانی]] در توضیح اینکه این لقب، هم به حمزه و هم به امام حسین(ع) اعطا شده، گفته است حمزه، سیدالشهدای زمان خود و امام حسین سیدالشهدای علی الاطلاق است.<ref>مازندرانی، شرح اصول کافی، ۱۴۲۱، ج۱۱، ص۳۶۸</ref> [[حضرت فاطمه]] (س) پس از شهادت حمزه، از خاک مرقد وی تسبیحی ساخت که با آن ذکر میگفت. شیعیان از تربت امام حسین (ع) [[تسبیح (سبحه)|تسبیح]] میسازند.<ref>طبرسی، مکارم الاخلاق، ص۲۸۱؛ نجفی، جواهرالکلام، ج ۱۰، ص۴۰۴ـ۴۰۵ </ref> در روایتی از امام صادق(ع) دربارۀ فضیلت [[تربت امام حسین]] بر تربت حمزه، آمده است: تربت امام حسین(ع) در دست انسان تسبیح میگوید، اگر چه انسان ذکری نگوید.<ref>طبرسی، مکارم الاخلاق، ۱۳۹۲، ص۲۸۱</ref> |