امام علی علیه‌السلام: تفاوت میان نسخه‌ها

[[غزوه تبوک]] در [[سال نهم هجری]] درگرفت. [[پیامبر(ص)]] برای اولین بار علی(ع) را به جانشینی خود در [[مدینه]] و محافظت از خانواده خویش منصوب کرد و این نبرد، تنها غزوه‌ای است که حضرت علی(ع) در آن حضور نداشته است.<ref>{{پک|مفید|۱۴۱۳|ک=الارشاد|ج=۱|ص=۱۵۶|نقطه=نه}}{{پک|ابن هشام|۱۳۵۵|ک=السیرة النبویة|ج=۴|ص=۱۶۳}}</ref> پس از شایعاتی که منافقان پراکندند، علی(ع) خود را به سپاه رساند و پیامبر(ص) را از آنچه در مدینه گذشته بود، آگاه کرد. پیامبر(ص) در پاسخ گفتند آیا از این خرسند نیستی که جایگاه تو نزد من، چون هارون نزد موسی باشد؟<ref>{{پک|معادیخواه|۱۳۷۷|ک=تاریخ اسلام (عصر بعثت)|ص=۹۲۶}}</ref> این گفته به [[حدیث منزلت]] مشهور است.<ref>{{پک|ابن حنبل|۱۴۱۴|ک=مسند|ج=۱|ص=۲۷۷|نقطه=نه}}{{پک|ابن حنبل|۱۴۱۴|ک=مسند|ج=۳|ص=۴۱۷|نقطه=نه}}{{پک|ابن حنبل|۱۴۱۴|ک=مسند|ج=۷|ص=۵۱۳|نقطه=نه}}{{پک|بخاری|۱۴۰۱|ک=صحیح بخاری|ج=۵|ص=۱۲۹|نقطه=نه}}{{پک|مسلم بن حجاج|۱۴۱۳|ک=صحیح مسلم|ج=۲|ص=۱۸۷۰-۱۸۷۱|نقطه=نه}}{{پک|تزمذی|-|ک=سنن ترمذی|ج=۵|ص=۶۳۸، ۶۴۰-۶۴۱|رف=ترمذی|نقطه=نه}}{{پک|نسائی|۱۴۰۶|ک=سنن نسائی|ص=۶۱-۵۰|نقطه=نه}}{{پک|حاکم نیشابوری|-|ک=المستدرک|ج=۳|ص=۱۳۴-۱۳۳|رف=مستدرک|نقطه=نه}}{{پک|طبری|۱۴۰۵|ک=الریاض النضرة|ج=۳|ص=۱۱۹-۱۱۷|نقطه=نه}}{{پک|ابن کثیر|۱۴۱۱|ک=البدایة و النهایة|ج=۵|ص=۸-۷|نقطه=نه}}{{پک|هیثمی|۱۴۰۲|ک=مجمع الزوائد و منبع الفوائد|ج=۹|ص=۱۱۰|نقطه=نه}}{{پک|عینی|۱۴۲۱|ک=عمدةالقاری|ج=۱۶|ص=۳۰۱|نقطه=نه}}{{پک|سیوطی|۱۳۷۰|ک=تاریخ الخلفاء|ص=۱۶۸|نقطه=نه}}{{پک|سیوطی|۱۴۲۱|ک=الدر المنثور|ج=۳|ص=۲۳۶، ۲۹۱|نقطه=نه}}{{پک|متقی|۱۴۰۹|ک=کنزالعمال|ج=۱۳|ص=۱۶۳، ۱۷۲-۱۷۱|نقطه=نه}}{{پک|میرحامد حسین|۱۳۸۳|ک=عبقات الانوار|ج=۲|ص=۵۹-۲۹|نقطه=نه}}{{پک|شرف‌الدین|۱۴۱۶|ک=المراجعات|ص=۱۳۰|نقطه=نه}}{{پک|حسینی میلانی|۱۳۸۴|ک=نفحات الازهار|ج=۱۸|ص=۴۱۱-۳۶۳}}</ref> علی(ع) در همین سال از سوی پیامبر(ص) به [[ابلاغ آیات برائت]] در هنگام اجتماع مشرکان در مکه، مأمور شد<ref>{{پک|رجبی|۱۳۸۰|ک=دانشنامه امام علی(ع)|ج=۸|ص=۲۰۹}}</ref> و علی(ع) بعدازظهر عید قربان این آیات را ابلاغ کرد.<ref>{{پک|شهیدی|۱۳۸۰|ک=دانشنامه امام علی(ع)|ج=۸|ص=۲۱۱}}</ref> در [[۲۴ ذی‌الحجه]] سال نهم<ref>{{پک|ابن شهرآشوب|۱۳۷۶|ک=مناقب|ج=۳|ص=۱۴۴}}</ref> پیامبر(ص) به همراه علی(ع)، فاطمه(س)، امام حسن(ع) و امام حسین(ع) به [[مباهله پیامبر(ص) با مسیحیان نجران|مباهله با مسیحیان نجران]] برخاستند.<ref>{{پک|مکارم شیرازی|۱۳۷۱|ک=نفسیر نمونه|ج=۲|ص=۵۸۲|نقطه=نه}}{{پک|رجبی|۱۳۸۰|ک=دانشنامه امام علی(ع)|ج=۸|ص=۲۱۳}}</ref> در سال دهم هجری، پیامبر(ص)، علی(ع) را برای دعوت به اسلام به [[یمن]] فرستاد.<ref>{{پک|عاملی|۱۴۲۶|ک=سیره النبی|ج=۴|ص=۳۱۹}}</ref> در همین سال پیامبر به [[حجة الوداع|حج]] رفت.<ref>{{پک|طبری|۱۳۸۷|ک=تاریخ طبری|ج=۳|ص=۱۴۸|نقطه=نه}}{{پک|ابن سعد|۱۴۱۰|ک=طبقات الکبری|ج=۲|ص=۱۳۱|نقطه=نه}}{{پک|واقدی|۱۴۰۹|ک=المغازی|ج=۳|ص=۱۰۸۹}}</ref> علی(ع) خود را از یمن به پیامبر(ص) رساند و در مکه به او ملحق شد.<ref>{{پک|معادیخواه|۱۳۸۲|ک=تاریخ اسلام (گسترش قلمرو خلافت اسلامی)|ص=۷}}</ref> پیامبر(ص) به فرمان الهی پس از حج در منطقه [[غدیر خم]]، علی(ع) را جانشین و وصی خود قرار داد<ref>{{پک|عیاشی|۱۳۸۰|ک=کتاب التفسیر|ج=۱|ص=۴}}</ref> که به [[واقعه غدیر]] مشهور است. در این هنگام او ۳۳ سال داشت.