آیه ۲۰ سوره عنکبوت: تفاوت میان نسخه‌ها

آیه ۲۰ سوره عنکبوت (نمایش مبدأ)

نسخهٔ ‏۱۸ دسامبر ۲۰۲۴، ساعت ۰۸:۵۸

۴ بایت اضافه‌شده ، چهارشنبهٔ ‏۰۸:۵۸

جز

ویکی سازی

دیداریویکی‌متن

Sarsm

confirmed، templateeditor

۱۲٬۲۷۶

ویرایش

@@ خط ۳۳: / خط ۳۳: @@
 == عبرت از احوال پیشینیان ==
-به گفته مفسران شیعه، در آیه ۲۰ سوره عنکبوت، خدا به [[حضرت محمد صلی الله علیه و آله|پیامبر (ص)]] خطاب می‌کند<ref>طبرسی، مجمع البیان، ۱۳۷۲ش، ج۸، ص۴۳۵؛ طوسی، التبیان، بیروت، ج۸، ص۱۹۶؛ طباطبایی، المیزان، ۱۳۹۰ق، ج۱۶، ص۱۱۸.</ref> که به [[شرک|مشرکان]] و منکران معاد بگوید از راه نظاره و تفکر در نحوه خلقت موجودات عبرت بگیرند،<ref>طبرسی، مجمع البیان، ۱۳۷۲ش، ج۸، ص۴۳۵؛ طوسی، التبیان، بیروت، ج۸، ص۱۹۶؛ طباطبایی، المیزان، ۱۳۹۰ق، ج۱۶، ص۱۱۸.</ref> تا با فهم چگونگی خلقت آنها و اختلافی که در رنگ‌ها و اشکالشان هست به قدرت خدا ایمان آورند.<ref>طبرسی، مجمع البیان، ۱۳۷۲ش، ج۸، ص۴۳۵؛ طوسی، التبیان، بیروت، ج۸، ص۱۹۶؛ طباطبایی، المیزان، ۱۳۹۰ق، ج۱۶، ص۱۱۸.</ref> [[ابوالفتوح رازی]] مفسر شیعه دربارهٔ آیه ۲۰ سوره عنکبوت معتقد است که خدا با خطاب قرار دادن پیامبر (ص) می‌خواهد این پیام را به مشرکان برساند که با گردش در زمین و مشاهده آثار به جا مانده از مردمان و امت‌های گذشته دربارهٔ آنها تفکر کرده و عبرت بگیرند.<ref>ابوالفتوح رازی، روض الجنان، ۱۴۰۸ق، ج۱۵، ص۱۹۷.</ref>
+به گفته مفسران شیعه، در آیه ۲۰ سوره عنکبوت، خدا به [[حضرت محمد صلی الله علیه و آله|پیامبر (ص)]] خطاب می‌کند<ref>طبرسی، مجمع البیان، ۱۳۷۲ش، ج۸، ص۴۳۵؛ طوسی، التبیان، بیروت، ج۸، ص۱۹۶؛ طباطبایی، المیزان، ۱۳۹۰ق، ج۱۶، ص۱۱۸.</ref> که به [[شرک|مشرکان]] و منکران معاد بگوید از راه نظاره و تفکر در نحوه خلقت موجودات عبرت بگیرند،<ref>طبرسی، مجمع البیان، ۱۳۷۲ش، ج۸، ص۴۳۵؛ طوسی، التبیان، بیروت، ج۸، ص۱۹۶؛ طباطبایی، المیزان، ۱۳۹۰ق، ج۱۶، ص۱۱۸.</ref> تا با فهم چگونگی خلقت آنها و اختلافی که در رنگ‌ها و اشکالشان هست به [[قدرت خدا]] ایمان آورند.<ref>طبرسی، مجمع البیان، ۱۳۷۲ش، ج۸، ص۴۳۵؛ طوسی، التبیان، بیروت، ج۸، ص۱۹۶؛ طباطبایی، المیزان، ۱۳۹۰ق، ج۱۶، ص۱۱۸.</ref> [[ابوالفتوح رازی]] مفسر شیعه دربارهٔ آیه ۲۰ سوره عنکبوت معتقد است که خدا با خطاب قرار دادن پیامبر (ص) می‌خواهد این پیام را به مشرکان برساند که با گردش در زمین و مشاهده آثار به جا مانده از مردمان و امت‌های گذشته دربارهٔ آنها تفکر کرده و عبرت بگیرند.<ref>ابوالفتوح رازی، روض الجنان، ۱۴۰۸ق، ج۱۵، ص۱۹۷.</ref>
 مفسران شیعه و سنی، مقصود از امر به سیر در ابتدای آیه را امر به تفکر و اندیشیدن دانسته‌اند و از منکران معاد می‌خواهد که با تفکر در قدرت خدا در خلق موجودات و انسان‌های گذشته به قدرت خدا در زنده کردن دوباره آنها متوجه شوند.<ref>طباطبایی، المیزان، ۱۳۹۰ق، ج۱۶، ص۱۱۸؛ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۱ش، ج۱۶، ص۲۳۶؛ طنطاوی، التفسیر الوسیط، ۱۹۹۷م، ج۱۱، ص۲۵؛ طبری، جامع البیان، ۱۴۱۲ق، ج۲۰، ص۹۰.</ref> [[محمدجواد مغنیه]] مفسر شیعه در توضیح آیه ۲۰ سوره عنکبوت چنین گفته که امر به مطالعه در احوال پیشینیان برای مخالفت با تقلید، و اثبات توحید و معاد است و آن را نوعی توصیه به علم‌آموزی نیز دانسته است.<ref>مغنیه، التفسیر الکاشف، ۱۴۲۴ق، ج۶، ص۱۰۳.</ref> به باور مکارم شیرازی، خدا در قرآن در آیات متعددی توصیه به سیر و گردشگری در زمین برای عبرت گرفتن از گذشتگان کرده است و در همه این آیات عبارت «سیروا فی الأرض» ذکر شده که از جمله این آیات می‌توان به [[آیه ۴۲ سوره روم]]، [[آیه ۱۱ سوره انعام]]، [[آیه ۶۹ سوره نمل]]، [[آیه ۳۶ سوره نحل]] و [[آیه ۱۳۷ سوره آل‌عمران]] اشاره کرد.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۱ش، ج۳، ص۱۰۴.</ref>