پرش به محتوا

ازدواج موقت: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
خط ۲۴: خط ۲۴:


==آیا حکم ازدواج موقت نسخ شده است؟==
==آیا حکم ازدواج موقت نسخ شده است؟==
عالمان مسلمان اتفاق‌نظر دارند که ازدواج موقت در زمان پیامبر(ص) مشروع بوده است.<ref>قرطبی، تفسیر القرطبی، ۱۳۸۴ق، ج۵، ص۱۳۲؛ سبحانی، متعة النساء فی الکتاب و السنة، ۱۴۲۳ق، ص۱۵.</ref> در برخی منابع روایی اهل سنت، روایاتی از [[عمر بن خطاب|عُمَر بن خَطّاب]] خلیفه دوم نقل شده که اذعان می‌کند ازدواج موقت در عصر پیامبر [[مباح]] بوده و او خودش از آن نهی کرده است.<ref>برای نمونه نگاه کنید به جصاص، احکام القرآن، ۱۴۱۵ق، ج۱، ص۳۵۲؛ ماوردی، الحاوی الکبیر، ۱۴۱۹ق، ج۹، ص۳۲۸؛ سرخسی، المبسوط، ۱۴۱۴ق، ج۴، ص۲۷.</ref> از آن میان، این سخن اوست که می‌گوید دو متعه وجود دارد که در زمان پیامبر اسلام جایز بوده است؛ ولی من از آنها نهی و انجام‌دهندگان را مجازات می‌کنم: یکی ازدواج موقت و دیگری [[متعة الحج|مُتعهٔ حج]].<ref>قرطبی، تفسیر قرطبی، ۱۳۸۴ق، ج۲، ص۳۹۲؛ فخر رازی، التفسیر الکبیر، ۱۴۲۰ق، ج۱۰، ص۴۳.</ref>  
عالمان مسلمان اتفاق‌نظر دارند که ازدواج موقت در زمان پیامبر(ص) مشروع بوده است.<ref>قرطبی، تفسیر القرطبی، ۱۳۸۴ق، ج۵، ص۱۳۲؛ سبحانی، متعة النساء فی الکتاب و السنة، ۱۴۲۳ق، ص۱۵.</ref> در برخی منابع روایی اهل سنت، سخنانی از [[عمر بن خطاب|عُمَر بن خَطّاب]] خلیفه دوم نقل شده که اذعان می‌کند ازدواج موقت در عصر پیامبر [[مباح]] بوده و او خودش از آن نهی کرده است.<ref>برای نمونه نگاه کنید به جصاص، احکام القرآن، ۱۴۱۵ق، ج۱، ص۳۵۲؛ ماوردی، الحاوی الکبیر، ۱۴۱۹ق، ج۹، ص۳۲۸؛ سرخسی، المبسوط، ۱۴۱۴ق، ج۴، ص۲۷.</ref> از آن میان، این سخن اوست که می‌گوید دو متعه وجود دارد که در زمان پیامبر اسلام جایز بوده است؛ ولی من از آنها نهی و انجام‌دهندگان را مجازات می‌کنم: یکی ازدواج موقت و دیگری [[متعة الحج|مُتعهٔ حج]].<ref>قرطبی، تفسیر قرطبی، ۱۳۸۴ق، ج۲، ص۳۹۲؛ فخر رازی، التفسیر الکبیر، ۱۴۲۰ق، ج۱۰، ص۴۳.</ref>  


امامیه با استناد به چنین روایاتی بر این باورند که ازدواج موقت نخستین بار، توسط عمر بن خطاب، تحریم و ممنوع شد<ref>برای نمونه نگاه کنید به عاملی، زواج المتعة، ۱۴۲۳ق، ج۳، ص۷۵؛ فخر رازی، التفسیر الکبیر، ۱۴۲۰ق، ج۱۰، ص۴۴.</ref> و این عمل او را نوعی [[بدعت|بدعت‌گذاری]] در دین و [[اجتهاد در مقابل نص]] و مخالفت با تشریع پیامبر(ص) به شمار می‌آورند.<ref>شرف الدین، النص و الاجتهاد، ۱۴۰۴ق، ص۲۰۷-۲۰۸؛ امینی، الغدیر، ۱۴۱۶ق، ج۶، ص۲۱۳؛ عاملی، زواج المتعة، ۱۴۲۳ق، ج۳، ص۱۰.</ref> عَسقلانی (۷۷۳–۸۵۲ق) از عالمان اهل‌سنت هم گفته است ازدواج موقت در زمان پیامبر جایز بود و  پس از وی، در تمام دوره خلافت [[ابوبکر بن ابی‌قحافه|ابوبکر]] و بخشی از خلافت عُمَر بن خطاب، جایز و مرسوم بود؛ اما در نهایت عُمَر در اواخر حیاتش، آن را ممنوع اعلام کرد.<ref>عسقلانی، فتح الباری، ۱۳۷۹ق، ج۹، ص۱۷۴.</ref>
امامیه با استناد به چنین سخنانی بر این باورند که ازدواج موقت نخستین بار، توسط عمر بن خطاب، تحریم و ممنوع شد<ref>برای نمونه نگاه کنید به عاملی، زواج المتعة، ۱۴۲۳ق، ج۳، ص۷۵؛ فخر رازی، التفسیر الکبیر، ۱۴۲۰ق، ج۱۰، ص۴۴.</ref> و این عمل او را نوعی [[بدعت|بدعت‌گذاری]] در دین و [[اجتهاد در مقابل نص]] و مخالفت با تشریع پیامبر(ص) به شمار می‌آورند.<ref>شرف الدین، النص و الاجتهاد، ۱۴۰۴ق، ص۲۰۷-۲۰۸؛ امینی، الغدیر، ۱۴۱۶ق، ج۶، ص۲۱۳؛ عاملی، زواج المتعة، ۱۴۲۳ق، ج۳، ص۱۰.</ref> عَسقلانی (۷۷۳–۸۵۲ق) از عالمان اهل‌سنت هم گفته است ازدواج موقت در زمان پیامبر جایز بود و  پس از وی، در تمام دوره خلافت [[ابوبکر بن ابی‌قحافه|ابوبکر]] و بخشی از خلافت عُمَر بن خطاب، جایز و مرسوم بود؛ اما در نهایت عُمَر در اواخر حیاتش، آن را ممنوع اعلام کرد.<ref>عسقلانی، فتح الباری، ۱۳۷۹ق، ج۹، ص۱۷۴.</ref>


اما بیشتر عالمان اهل سنت، با استناد به برخی روایاتِ موجود در منابع روایی‌شان<ref>برای نمونه نگاه کنید به بخاری، صحیح البخاری، ۱۴۲۲ق، ج۵، ص۱۳۵؛ نووی، صحیح مسلم بشرح النووی، ۱۳۴۷ق، ج۹، ص۱۸۰.</ref> می‌گویند حکم ازدواج موقت در همان عصر پیامبر و توسط او نسخ شده است.<ref>برای نمونه نگاه کنید به ابن‌رشد، بدایة المجتهد، ۱۴۲۵ق، ج۳، ص۸۰.</ref>  گروهی از آنان نیز معتقدند که حکم ازدواج موقت در عصر پیامبر با نزول آیاتی مانند آیات ۵ تا ۷ [[سوره مؤمنون]] نسخ شد.<ref>برای نمونه نگاه کنید به جصاص، احکام القرآن، ۱۴۱۵ق، ج۲، ص۱۸۷ و ج۳، ص۳۳۰؛ ماوردی، الحاوی الکبیر، ۱۴۱۹ق، ج۹، ص۳۲۹.</ref>  آنان بر این باورند که مطابق این آیات، مؤمنان افراد پاکدامنی هستند که غیر از همسران یا کنیزانشان با کسی کام‌جویی نمی‌کنند و کسانی که غیر از این طریق، به‌دنبال بهره‌گیری جنسی باشند، از حدود الهی تجاوز کرده‌اند. ازدواج موقت هیچ‌یک از این دو مورد (همسر و کنیز) نیست. پس تجاوز از حدود الهی است.<ref>جصاص، احکام القرآن، ۱۴۱۵ق، ج۲، ص۱۸۷ و ج۳، ص۳۳۰؛ ماوردی، الحاوی الکبیر، ۱۴۱۹ق، ج۹، ص۳۲۹.</ref>
اما بیشتر عالمان اهل سنت، با استناد به برخی روایاتِ موجود در منابع روایی‌شان<ref>برای نمونه نگاه کنید به بخاری، صحیح البخاری، ۱۴۲۲ق، ج۵، ص۱۳۵؛ نووی، صحیح مسلم بشرح النووی، ۱۳۴۷ق، ج۹، ص۱۸۰.</ref> می‌گویند حکم ازدواج موقت در همان عصر پیامبر و توسط او نسخ شده است.<ref>برای نمونه نگاه کنید به ابن‌رشد، بدایة المجتهد، ۱۴۲۵ق، ج۳، ص۸۰.</ref>  گروهی از آنان نیز معتقدند که حکم ازدواج موقت در عصر پیامبر با نزول آیاتی مانند آیات ۵ تا ۷ [[سوره مؤمنون]] نسخ شد.<ref>برای نمونه نگاه کنید به جصاص، احکام القرآن، ۱۴۱۵ق، ج۲، ص۱۸۷ و ج۳، ص۳۳۰؛ ماوردی، الحاوی الکبیر، ۱۴۱۹ق، ج۹، ص۳۲۹.</ref>  آنان بر این باورند که مطابق این آیات، مؤمنان افراد پاکدامنی هستند که غیر از همسران یا کنیزانشان با کسی کام‌جویی نمی‌کنند و کسانی که غیر از این طریق، به‌دنبال بهره‌گیری جنسی باشند، از حدود الهی تجاوز کرده‌اند. ازدواج موقت هیچ‌یک از این دو مورد (همسر و کنیز) نیست. پس تجاوز از حدود الهی است.<ref>جصاص، احکام القرآن، ۱۴۱۵ق، ج۲، ص۱۸۷ و ج۳، ص۳۳۰؛ ماوردی، الحاوی الکبیر، ۱۴۱۹ق، ج۹، ص۳۲۹.</ref>
confirmed، protected، templateeditor
۱۷۱

ویرایش