پرش به محتوا

حدیث بضعه: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
خط ۲۷: خط ۲۷:


[[جلال‌الدین سیوطی]] مفسر [[اهل سنت و جماعت|اهل‌سنت]] آن را مورد اتفاق [[شیعه]] و سنی دانسته است<ref>سیوطی، الثغور الباسمه، ۱۴۳۱ق، ص۶۷.</ref> و فخررازی مفسر اهل‌سنت در [[تفسیر قرآن|تفسیر]] برخی از [[آیه|آیات قرآن]]  از آن استفاده کرده است.<ref> نگاه کنید به فخر رازی، التفسیر الکبیر، چاپ سوم، ج۹، ص۱۶۰، ذیل آیه ۱۸۹ سوره اعراف، ج۲۷، ص۲۰۰، ذیل آیه ۱۵ سوره زخرف، ج۳۰، ص۱۲۶، ذیل آیه ۱۹ سوره معارج.</ref>
[[جلال‌الدین سیوطی]] مفسر [[اهل سنت و جماعت|اهل‌سنت]] آن را مورد اتفاق [[شیعه]] و سنی دانسته است<ref>سیوطی، الثغور الباسمه، ۱۴۳۱ق، ص۶۷.</ref> و فخررازی مفسر اهل‌سنت در [[تفسیر قرآن|تفسیر]] برخی از [[آیه|آیات قرآن]]  از آن استفاده کرده است.<ref> نگاه کنید به فخر رازی، التفسیر الکبیر، چاپ سوم، ج۹، ص۱۶۰، ذیل آیه ۱۸۹ سوره اعراف، ج۲۷، ص۲۰۰، ذیل آیه ۱۵ سوره زخرف، ج۳۰، ص۱۲۶، ذیل آیه ۱۹ سوره معارج.</ref>
===حدیث بضعه در ماجرای توبه ابولبابه===
برخی مورخین در ماجرای توبه [[ابولبابه انصاری]] گزارش کرده‌اند که وقتی [[حضرت زهرا(س)]] خبر پذیرش توبه او را شنید به مسجد رفت و خواست او را از ستون باز کند اما وی مانع شد و گفت: من قسم خورده‌ام که کسی جز [[حضرت محمد صلی الله علیه و آله|رسول خدا(ص)]] مرا باز نکند. و هنگامی که پیامبر آمد و طناب را باز کرد تصریح کرد: «انما فاطمة بضعة منی» «همانا فاطمه پاره تن من است.»<ref>مقريزي، إمتاع الأسماع، ۱۴۲۰ق، ج۱۰، ص۲۷۳ ؛ الحلبی، السیرة الحلبیة فی سیرة الامین المأمون، ۱۴۰۰ق٬ ج۲، ص۶۷۴.</ref>


بَضعة یا بِضعه به‌معنای تکه‌ای از بدن است.<ref>ابن‌منظور، لسان العرب، ۱۴۰۵ق، ج۸، ص۱۲؛ ابن‌اثیر، النهایة، ۱۳۶۴ش، ج۱، ص۱۳۳.</ref> از این رو وقتی که گفته می‌شود «فُلان بَضْعَةٌ مِنِّی» به‌خاطر نزدیکی زیاد آن شخص با گوینده است گویا آن شخص جزئی از بدن اوست.<ref>راغب اصفهانی، مفردات، ۱۴۲۷ق، ص۱۲۹.</ref> جمله «بَضْعَةٌ مِنِّی» در سخنان پیامبر اسلام(ص) درباره حضرت علی(ع)<ref> بحرانی، البرهان، مؤسسة البعثة، ج۱، ص۲۶۱.</ref> و [[امام رضا علیه‌السلام|امام رضا(ع)]]<ref>شیخ صدوق، من لا یحضره الفقیه، مؤسسة النشر الاسلامی، ج۲، ص۵۸۳ و ۵۸۸؛ فتال نیشابوری، روضة الواعظین، منشورات الشریف الرضی، ص۲۳۳.</ref> نیز به کار رفته است.
بَضعة یا بِضعه به‌معنای تکه‌ای از بدن است.<ref>ابن‌منظور، لسان العرب، ۱۴۰۵ق، ج۸، ص۱۲؛ ابن‌اثیر، النهایة، ۱۳۶۴ش، ج۱، ص۱۳۳.</ref> از این رو وقتی که گفته می‌شود «فُلان بَضْعَةٌ مِنِّی» به‌خاطر نزدیکی زیاد آن شخص با گوینده است گویا آن شخص جزئی از بدن اوست.<ref>راغب اصفهانی، مفردات، ۱۴۲۷ق، ص۱۲۹.</ref> جمله «بَضْعَةٌ مِنِّی» در سخنان پیامبر اسلام(ص) درباره حضرت علی(ع)<ref> بحرانی، البرهان، مؤسسة البعثة، ج۱، ص۲۶۱.</ref> و [[امام رضا علیه‌السلام|امام رضا(ع)]]<ref>شیخ صدوق، من لا یحضره الفقیه، مؤسسة النشر الاسلامی، ج۲، ص۵۸۳ و ۵۸۸؛ فتال نیشابوری، روضة الواعظین، منشورات الشریف الرضی، ص۲۳۳.</ref> نیز به کار رفته است.
=== حدیث بضعه در ماجرای توبه ابولبابه ===
برخی مورخین در ماجرای توبه [[ابولبابه انصاری]] گزارش کرده‌اند که وقتی [[حضرت زهرا(س)]] خبر پذیرش توبه او را شنید به مسجد رفت و خواست او را از ستون باز کند اما وی مانع شد و گفت: من قسم خورده‌ام که کسی جز [[حضرت محمد صلی الله علیه و آله|رسول خدا(ص)]] مرا باز نکند. و هنگامی که پیامبر آمد و طناب را باز کرد تصریح کرد: «انما فاطمة بضعة منی» «همانا فاطمه پاره تن من است.»<ref>مقريزي، إمتاع الأسماع، ۱۴۲۰ق، ج۱۰، ص۲۷۳ ؛ الحلبی، السیرة الحلبیة فی سیرة الامین المأمون، ۱۴۰۰ق٬ ج۲، ص۶۷۴.</ref>


==کاربردهای کلامی و فقهی==
==کاربردهای کلامی و فقهی==
Automoderated users، confirmed، مدیران، templateeditor
۴٬۳۸۲

ویرایش