پرش به محتوا

حدیث بضعه: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
خط ۲۳: خط ۲۳:
{{جعبه نقل قول | عنوان =| نقل‌قول = :{{سخ}} {{حدیث|فَاطِمَةُ بَضْعَةٌ مِنِّی ‏فَمَنْ آذَاهَا فَقَدْ آذَانِی و مَنْ سَرّها فَقد سَرّنی|ترجمه=}}|تاریخ بایگانی |
{{جعبه نقل قول | عنوان =| نقل‌قول = :{{سخ}} {{حدیث|فَاطِمَةُ بَضْعَةٌ مِنِّی ‏فَمَنْ آذَاهَا فَقَدْ آذَانِی و مَنْ سَرّها فَقد سَرّنی|ترجمه=}}|تاریخ بایگانی |
| منبع = [[شیخ صدوق]]، [[الامالی (شیخ صدوق)|الامالی]]، ۱۴۱۷ق، ص۱۶۵. | تراز = چپ| عرض = 230px | اندازه خط = 14px| گیومه نقل‌قول = | تراز منبع = چپ}}
| منبع = [[شیخ صدوق]]، [[الامالی (شیخ صدوق)|الامالی]]، ۱۴۱۷ق، ص۱۶۵. | تراز = چپ| عرض = 230px | اندازه خط = 14px| گیومه نقل‌قول = | تراز منبع = چپ}}
در حدیث بَضعه از پیامبر(ص) درباره دخترش [[حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها|حضرت فاطمه(س)]] آمده است: «فاطمه پاره تن من است، هر که او را بیازارد، مرا آزرده و هر که او را خوشحال کند مرا خوشحال کرده است».<ref>شیخ صدوق، الامالی، ۱۴۱۷ق، ص۱۶۵.</ref>  
در حدیث بَضعه از پیامبر(ص) درباره دخترش [[حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها|حضرت فاطمه(س)]] آمده است: «فاطمه پاره تن من است، هر که او را بیازارد، مرا آزرده و هر که او را خوشحال کند مرا خوشحال کرده است».<ref>شیخ صدوق، الامالی، ۱۴۱۷ق، ص۱۶۵.</ref>
مضمون این [[حدیث]] در منابع مختلف شیعه و سنی نقل شده است.<ref> برای نمونه نگاه کنید به شیخ صدوق، الاعتقادات، ۱۴۱۴ق، ص۱۰۵؛ شیخ مفید، الامالی، ۱۴۱۴ق، ص۲۶۰؛ شیخ طوسی، الامالی، ۱۴۱۴ق، ص۲۴؛ ابن‌مغازلی، مناقب علی بن ابی‌طالب، ۱۴۲۶ق، ص۲۸۹؛ ابن‌جبرئیل، الروضة فی فضائل امیرالمؤمنین، ۱۴۲۳ق، ص۱۶۷؛ بخاری، صحیح البخاری، ۱۴۰۱ق، ج۴، ص۲۱۰ و ۲۱۹.</ref> [[امام علی علیه‌السلام|حضرت علی(ع)]]،<ref>شیخ صدوق، الخصال، ۱۴۰۳ق، ص۵۷۳؛ فتال نیشابوری، روضة الواعظین، منشورات الشریف الرضی، ص۱۴۹.</ref> [[عبدالله بن عباس|ابن‌عباس]]،<ref>شیخ صدوق، الامالی، ‌۱۴۱۷ق، ص۱۷۵ و ۵۷۵.</ref> [[ابوذر غفاری]]<ref>خزار قمی، کفایة الاثر، ۱۴۰۱ق، ص۳۷.</ref> و خود حضرت زهرا(س)،<ref>خزاز قمی، کفایة الاثر، ۱۴۰۱ق، ص۶۴. مجلسی، بحار الانوار، ۱۴۰۳ق، ج۳۶، ص۳۰۸.</ref> از راویان این حدیثند.  
 
بَضعة یا بِضعه به‌معنای تکه‌ای از بدن است.<ref>ابن‌منظور، لسان العرب، ۱۴۰۵ق، ج۸، ص۱۲؛ ابن‌اثیر، النهایة، ۱۳۶۴ش، ج۱، ص۱۳۳.</ref> از این رو وقتی که گفته می‌شود «فُلان بَضْعَةٌ مِنِّی» به‌خاطر نزدیکی زیاد آن شخص با گوینده است گویا آن شخص جزئی از بدن اوست.<ref>راغب اصفهانی، مفردات، ۱۴۲۷ق، ص۱۲۹.</ref> جمله «بَضْعَةٌ مِنِّی» در سخنان پیامبر اسلام(ص) درباره حضرت علی(ع)<ref> بحرانی، البرهان، مؤسسة البعثة، ج۱، ص۲۶۱.</ref> و [[امام رضا علیه‌السلام|امام رضا(ع)]]<ref>شیخ صدوق، من لا یحضره الفقیه، مؤسسة النشر الاسلامی، ج۲، ص۵۸۳ و ۵۸۸؛ فتال نیشابوری، روضة الواعظین، منشورات الشریف الرضی، ص۲۳۳.</ref> نیز به کار رفته است.
 
مضمون حدیث بضعه در منابع مختلف شیعه و سنی نقل شده است.<ref> برای نمونه نگاه کنید به شیخ صدوق، الاعتقادات، ۱۴۱۴ق، ص۱۰۵؛ شیخ مفید، الامالی، ۱۴۱۴ق، ص۲۶۰؛ شیخ طوسی، الامالی، ۱۴۱۴ق، ص۲۴؛ ابن‌مغازلی، مناقب علی بن ابی‌طالب، ۱۴۲۶ق، ص۲۸۹؛ ابن‌جبرئیل، الروضة فی فضائل امیرالمؤمنین، ۱۴۲۳ق، ص۱۶۷؛ بخاری، صحیح البخاری، ۱۴۰۱ق، ج۴، ص۲۱۰ و ۲۱۹.</ref> [[امام علی علیه‌السلام|حضرت علی(ع)]]،<ref>شیخ صدوق، الخصال، ۱۴۰۳ق، ص۵۷۳؛ فتال نیشابوری، روضة الواعظین، منشورات الشریف الرضی، ص۱۴۹.</ref> [[عبدالله بن عباس|ابن‌عباس]]،<ref>شیخ صدوق، الامالی، ‌۱۴۱۷ق، ص۱۷۵ و ۵۷۵.</ref> [[ابوذر غفاری]]<ref>خزار قمی، کفایة الاثر، ۱۴۰۱ق، ص۳۷.</ref> و خود حضرت زهرا(س)،<ref>خزاز قمی، کفایة الاثر، ۱۴۰۱ق، ص۶۴. مجلسی، بحار الانوار، ۱۴۰۳ق، ج۳۶، ص۳۰۸.</ref> از راویان این حدیثند.  


[[جلال‌الدین سیوطی]] مفسر [[اهل سنت و جماعت|اهل‌سنت]] آن را مورد اتفاق [[شیعه]] و سنی دانسته است<ref>سیوطی، الثغور الباسمه، ۱۴۳۱ق، ص۶۷.</ref> و فخررازی مفسر اهل‌سنت در [[تفسیر قرآن|تفسیر]] برخی از [[آیه|آیات قرآن]]  از آن استفاده کرده است.<ref> نگاه کنید به فخر رازی، التفسیر الکبیر، چاپ سوم، ج۹، ص۱۶۰، ذیل آیه ۱۸۹ سوره اعراف، ج۲۷، ص۲۰۰، ذیل آیه ۱۵ سوره زخرف، ج۳۰، ص۱۲۶، ذیل آیه ۱۹ سوره معارج.</ref>
[[جلال‌الدین سیوطی]] مفسر [[اهل سنت و جماعت|اهل‌سنت]] آن را مورد اتفاق [[شیعه]] و سنی دانسته است<ref>سیوطی، الثغور الباسمه، ۱۴۳۱ق، ص۶۷.</ref> و فخررازی مفسر اهل‌سنت در [[تفسیر قرآن|تفسیر]] برخی از [[آیه|آیات قرآن]]  از آن استفاده کرده است.<ref> نگاه کنید به فخر رازی، التفسیر الکبیر، چاپ سوم، ج۹، ص۱۶۰، ذیل آیه ۱۸۹ سوره اعراف، ج۲۷، ص۲۰۰، ذیل آیه ۱۵ سوره زخرف، ج۳۰، ص۱۲۶، ذیل آیه ۱۹ سوره معارج.</ref>
خط ۳۰: خط ۳۳:
===حدیث بضعه در ماجرای توبه ابولبابه===
===حدیث بضعه در ماجرای توبه ابولبابه===
برخی مورخین در ماجرای توبه [[ابولبابه انصاری]] گزارش کرده‌اند که وقتی [[حضرت زهرا(س)]] خبر پذیرش توبه او را شنید به مسجد رفت و خواست او را از ستون باز کند اما وی مانع شد و گفت: من قسم خورده‌ام که کسی جز [[حضرت محمد صلی الله علیه و آله|رسول خدا(ص)]] مرا باز نکند. و هنگامی که پیامبر آمد و طناب را باز کرد تصریح کرد: «انما فاطمة بضعة منی» «همانا فاطمه پاره تن من است.»<ref>مقريزي، إمتاع الأسماع، ۱۴۲۰ق، ج۱۰، ص۲۷۳ ؛ الحلبی، السیرة الحلبیة فی سیرة الامین المأمون، ۱۴۰۰ق٬ ج۲، ص۶۷۴.</ref>
برخی مورخین در ماجرای توبه [[ابولبابه انصاری]] گزارش کرده‌اند که وقتی [[حضرت زهرا(س)]] خبر پذیرش توبه او را شنید به مسجد رفت و خواست او را از ستون باز کند اما وی مانع شد و گفت: من قسم خورده‌ام که کسی جز [[حضرت محمد صلی الله علیه و آله|رسول خدا(ص)]] مرا باز نکند. و هنگامی که پیامبر آمد و طناب را باز کرد تصریح کرد: «انما فاطمة بضعة منی» «همانا فاطمه پاره تن من است.»<ref>مقريزي، إمتاع الأسماع، ۱۴۲۰ق، ج۱۰، ص۲۷۳ ؛ الحلبی، السیرة الحلبیة فی سیرة الامین المأمون، ۱۴۰۰ق٬ ج۲، ص۶۷۴.</ref>
بَضعة یا بِضعه به‌معنای تکه‌ای از بدن است.<ref>ابن‌منظور، لسان العرب، ۱۴۰۵ق، ج۸، ص۱۲؛ ابن‌اثیر، النهایة، ۱۳۶۴ش، ج۱، ص۱۳۳.</ref> از این رو وقتی که گفته می‌شود «فُلان بَضْعَةٌ مِنِّی» به‌خاطر نزدیکی زیاد آن شخص با گوینده است گویا آن شخص جزئی از بدن اوست.<ref>راغب اصفهانی، مفردات، ۱۴۲۷ق، ص۱۲۹.</ref> جمله «بَضْعَةٌ مِنِّی» در سخنان پیامبر اسلام(ص) درباره حضرت علی(ع)<ref> بحرانی، البرهان، مؤسسة البعثة، ج۱، ص۲۶۱.</ref> و [[امام رضا علیه‌السلام|امام رضا(ع)]]<ref>شیخ صدوق، من لا یحضره الفقیه، مؤسسة النشر الاسلامی، ج۲، ص۵۸۳ و ۵۸۸؛ فتال نیشابوری، روضة الواعظین، منشورات الشریف الرضی، ص۲۳۳.</ref> نیز به کار رفته است.


==کاربردهای کلامی و فقهی==
==کاربردهای کلامی و فقهی==
Automoderated users، confirmed، مدیران، templateeditor
۴٬۳۸۲

ویرایش