Automoderated users، confirmed، مدیران، templateeditor
۴٬۲۰۶
ویرایش
آقا حسین خوانساری: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
بدون خلاصۀ ویرایش
Shamsoddin (بحث | مشارکتها) جز (+ رده:عالمان شیعه دوره صفویه (هاتکت)) |
Mkhaghanif (بحث | مشارکتها) جزبدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۳۷: | خط ۳۷: | ||
== زندگینامه == | == زندگینامه == | ||
آقاحسین پیش از رسیدن به سن [[بلوغ]]، به قصد کسب معارف و علوم اسلامی به اصفهان رفت و در [[مدرسه خواجه‌ملک]]، به تحصیل پرداخت. در اصفهان از محضر استادان بسیاری استفاده کرد و به همین جهت خود را | آقاحسین پیش از رسیدن به سن [[بلوغ]]، به قصد کسب معارف و علوم اسلامی به اصفهان رفت و در [[مدرسه خواجه‌ملک]]، به تحصیل پرداخت. در اصفهان از محضر استادان بسیاری استفاده کرد و به همین جهت خود را «تلمیذالبشر» نامید که اشاره به کثرت استادهایش داشته باشد. | ||
آقاحسین [[علوم عقلی]] را نزد [[میرابوالقاسم فندرسکی]]، و [[علوم نقلی]] را در محضر [[محمدتقی مجلسی]] تکمیل کرد و از وی [[اجازه روایت]] گرفت. از استادان دیگر وی، [[محقق سبزواری]] مؤلف کتاب [[الذّخیره]] و [[حیدر بن محمد خوانساری]] نویسنده [[زبدة‌التصانیف]] را نام برده‌اند. گرچه در دوران تحصیل گرفتار فقر و تنگدستی بود، ولی سرانجام به جایی رسید که [[شاه سلیمان صفوی]] جبّه گران بهای خود را برای او فرستاد و در یکی از سفرها نیابت سلطنت و رسیدگی به کارهای کشوری را به وی واگذار کرد. آقاحسین با وجود جاه و مقام و رفاهی که داشت، همواره پناه بینوایان و تهیدستان بود. او در دانشهای معقول و منقول تبحّر داشت و به گفته افندی اصفهانی | آقاحسین [[علوم عقلی]] را نزد [[میرابوالقاسم فندرسکی]]، و [[علوم نقلی]] را در محضر [[محمدتقی مجلسی]] تکمیل کرد و از وی [[اجازه روایت]] گرفت. از استادان دیگر وی، [[محقق سبزواری]] مؤلف کتاب [[الذّخیره]] و [[حیدر بن محمد خوانساری]] نویسنده [[زبدة‌التصانیف]] را نام برده‌اند. گرچه در دوران تحصیل گرفتار فقر و تنگدستی بود، ولی سرانجام به جایی رسید که [[شاه سلیمان صفوی]] جبّه گران بهای خود را برای او فرستاد و در یکی از سفرها نیابت سلطنت و رسیدگی به کارهای کشوری را به وی واگذار کرد. آقاحسین با وجود جاه و مقام و رفاهی که داشت، همواره پناه بینوایان و تهیدستان بود. او در دانشهای معقول و منقول تبحّر داشت و به گفته افندی اصفهانی «پشتوانه اهل علم» بود.<ref>افندی اصفهانی، ریاض‌العلماء، ص۵۷.</ref> | ||
وی در آغاز به [[کلام]] و [[فلسفه]] گرایش داشت، ولی بعدها به [[فقه]] و [[اصول]] گرایید و در این رشته معروف شد و ریاست علمی و مذهبی زمان بر او مسلّم گردید. خوانساری گه‌گاه به عربی و فارسی شعر می‌سرود و منشآت زیبا به هر دو زبان پدید می‌آورد. | وی در آغاز به [[کلام]] و [[فلسفه]] گرایش داشت، ولی بعدها به [[فقه]] و [[اصول]] گرایید و در این رشته معروف شد و ریاست علمی و مذهبی زمان بر او مسلّم گردید. خوانساری گه‌گاه به عربی و فارسی شعر می‌سرود و منشآت زیبا به هر دو زبان پدید می‌آورد. | ||
| خط ۴۷: | خط ۴۷: | ||
==شاگردان== | ==شاگردان== | ||
وی در هر دو رشته معقول و منقول تدریس می‌کرد و به همین جهت به | وی در هر دو رشته معقول و منقول تدریس می‌کرد و به همین جهت به «استاد الکل فی الکل» معروف گشت. برخی از شاگردان او عبارتند از: | ||
{{ستون-شروع|۳}} | {{ستون-شروع|۳}} | ||
*[[آقا جمال خوانساری|آقاجمال‌الدین محمد]] (فرزند وی).<ref>خوانساری، روضات الجنات، ج۲، ص۳۵۲.</ref> | *[[آقا جمال خوانساری|آقاجمال‌الدین محمد]] (فرزند وی).<ref>خوانساری، روضات الجنات، ج۲، ص۳۵۲.</ref> | ||
| خط ۵۵: | خط ۵۵: | ||
*[[شیخ‌جعفر قاضی]]؛ | *[[شیخ‌جعفر قاضی]]؛ | ||
*[[سیدنعمت‌الله جزایری]]؛ | *[[سیدنعمت‌الله جزایری]]؛ | ||
*[[محمد بن عبدالفتاح تنکابنی]] معروف به | *[[محمد بن عبدالفتاح تنکابنی]] معروف به «سراب». | ||
*علیرضا شیرازی که شاعری فاضل بود و | *علیرضا شیرازی که شاعری فاضل بود و «تجلّی» تخلص می‌کرد. | ||
*[[میرزا عبدالله افندی]]، مؤلف [[ریاض‌العلماء]] که به گفته خود، [[شرح اشارات]] را نزد او خوانده است. | *[[میرزا عبدالله افندی]]، مؤلف [[ریاض‌العلماء]] که به گفته خود، [[شرح اشارات]] را نزد او خوانده است. | ||
*[[میرزا محمدبن حسن شیروانی]]<ref>خوانساری، روضات الجنات، ج۲، ص۳۵۲.</ref> | *[[میرزا محمدبن حسن شیروانی]]<ref>خوانساری، روضات الجنات، ج۲، ص۳۵۲.</ref> | ||