Automoderated users، confirmed، مدیران، templateeditor
۴٬۲۰۶
ویرایش
آقا حسین خوانساری: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
←زندگینامه
Mkhaghanif (بحث | مشارکتها) جزبدون خلاصۀ ویرایش |
Mkhaghanif (بحث | مشارکتها) جز (←زندگینامه) |
||
| خط ۳۷: | خط ۳۷: | ||
== زندگینامه == | == زندگینامه == | ||
آقاحسین پیش از رسیدن به سن [[بلوغ]]، به قصد کسب معارف و علوم اسلامی به اصفهان رفت و در [[مدرسه خواجه‌ملک]]، به تحصیل پرداخت. در اصفهان از محضر استادان بسیاری استفاده کرد و به همین جهت خود را | آقاحسین پیش از رسیدن به سن [[بلوغ]]، به قصد کسب معارف و علوم اسلامی به اصفهان رفت و در [[مدرسه خواجه‌ملک]]، به تحصیل پرداخت. در اصفهان از محضر استادان بسیاری استفاده کرد و به همین جهت خود را «تلمیذ البشر» نامید که اشاره به کثرت استادهایش داشته باشد. | ||
آقاحسین [[علوم عقلی]] را نزد [[میرابوالقاسم فندرسکی]]، و [[علوم نقلی]] را در محضر [[محمدتقی مجلسی]] تکمیل کرد و از وی [[اجازه روایت]] گرفت. از استادان دیگر وی، [[محقق سبزواری]] مؤلف کتاب [[الذّخیره]] و [[حیدر بن محمد خوانساری]] نویسنده [[زبدة‌التصانیف]] را نام برده‌اند. گرچه در دوران تحصیل گرفتار فقر و تنگدستی بود، ولی سرانجام به جایی رسید که [[شاه سلیمان صفوی]] جبّه گران بهای خود را برای او فرستاد و در یکی از سفرها نیابت سلطنت و رسیدگی به کارهای کشوری را به وی واگذار کرد. آقاحسین با وجود جاه و مقام و رفاهی که داشت، همواره پناه بینوایان و تهیدستان بود. او در دانشهای معقول و منقول تبحّر داشت و به گفته افندی اصفهانی «پشتوانه اهل علم» بود.<ref>افندی اصفهانی، ریاض‌العلماء، ص۵۷.</ref> | آقاحسین [[علوم عقلی]] را نزد [[میرابوالقاسم فندرسکی]]، و [[علوم نقلی]] را در محضر [[محمدتقی مجلسی]] تکمیل کرد و از وی [[اجازه روایت]] گرفت. از استادان دیگر وی، [[محقق سبزواری]] مؤلف کتاب [[الذّخیره]] و [[حیدر بن محمد خوانساری]] نویسنده [[زبدة‌التصانیف]] را نام برده‌اند. گرچه در دوران تحصیل گرفتار فقر و تنگدستی بود، ولی سرانجام به جایی رسید که [[شاه سلیمان صفوی]] جبّه گران بهای خود را برای او فرستاد و در یکی از سفرها نیابت سلطنت و رسیدگی به کارهای کشوری را به وی واگذار کرد. آقاحسین با وجود جاه و مقام و رفاهی که داشت، همواره پناه بینوایان و تهیدستان بود. او در دانشهای معقول و منقول تبحّر داشت و به گفته افندی اصفهانی «پشتوانه اهل علم» بود.<ref>افندی اصفهانی، ریاض‌العلماء، ص۵۷.</ref> | ||