آیه ۴۰ سوره حج: تفاوت میان نسخه‌ها

از نظر [[سید محمدحسین طباطبائی|علامه طباطبایی]]، مفسر شیعه، آیه چهلم از [[سوره حج]]، در کنار [[آیه اذن جهاد|آیه ۳۹ همین سوره]]، اولین [[آیه|آیاتی]] است که در آنها به مسلمانان اجازه [[جهاد]] با [[شرک|مشرکان]] داده شده است.<ref>طباطبایی، المیزان، ۱۳۹۲ق، ج۱۴، ص۳۸۲.</ref> از نظر [[شیخ طوسی]] و علامه طباطبایی، آیه ۴۰ سوره حج، به توصیف ظلمی می‌پردازد که علت اذن جهاد با ظالمان شده که در آیه قبل آمده است؛<ref>طوسی، التبیان، بیروت، ج۷، ص۳۷۲؛ طباطبایی، المیزان، ۱۳۹۲ق، ج۱۴، ص۳۸۴.</ref> در آیه قبل (آیه ۳۹ سوره حج) اجازه جهاد به کسانی داده شده که جنگ بر آنان تحمیل شده و علت این اجازه «مورد ظلم قرار گرفتن» دانسته شده است.<ref>طباطبایی، المیزان، ۱۳۹۲ق، ج۱۴، ص۳۸۴.</ref> در ابتدای آیه ۴۰ سوره حج، درباره چگونگی مظلومیت مسلمانان، به‌عنوان مخاطبان اذن جهاد، توضیح داده شده است: اینکه از سرزمین خود به ناحق اخراج شدند؛ اینکه در این اخراج آنان گناهی نداشتند، جز آنکه می‌گفتند پروردگار ما خداوند یکتاست.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۴ش، ج۱۴، ص۱۱۴-۱۱۵.</ref>