confirmed، templateeditor
۱۲٬۳۱۵
ویرایش
جز (ویکی سازی) |
جز (ویکی سازی) |
||
خط ۲: | خط ۲: | ||
{{درباره| شیطان خاصی که بر آدم سجده نکرد|مفهوم شیطان و شیاطین|شیطان}} | {{درباره| شیطان خاصی که بر آدم سجده نکرد|مفهوم شیطان و شیاطین|شیطان}} | ||
{{عالم خلقت}} | {{عالم خلقت}} | ||
'''اِبلیس''' نام [[جن]] یا [[فرشته|فرشتهای]] که از فرمان خدا در سجده کردن بر [[آدم]] سرپیچی کرد و از درگاه خدا رانده شد. بیشتر مفسران او را از [[جن|جنیان]] دانسته و اندکی نیز او را [[فرشته]] شمردهاند. | '''اِبلیس''' نام [[جن]] یا [[فرشته|فرشتهای]] که از فرمان [[خدا]] در [[سجده]] کردن بر [[آدم]] سرپیچی کرد و از درگاه خدا رانده شد. بیشتر مفسران او را از [[جن|جنیان]] دانسته و اندکی نیز او را [[فرشته]] شمردهاند. | ||
ابلیس پس از نافرمانی از [[سجده بر آدم]]، مورد [[لعن]] خدا قرار گرفت و رانده شد، سپس درخواست کرد که تا [[قیامت]] زنده بماند ولی خدا وعده داد تا وقتی معین به او مهلت دهد. ابلیس [[قسم]] یاد کرد که همه تلاش خود را تا روزی که مهلت دارد برای انحراف فرزندان آدم به کار گیرد. تنها کاری که او در این راه میکند دعوت به بدیها است و کسی را مجبور به این کار نمیکند. سرانجام او و پیروانش [[دوزخ]] خواهد بود. | |||
==جایگاه و اهمیت== | ==جایگاه و اهمیت== | ||
ابلیس شخصیتی مشترک در همه کتابهای آسمانی است. از آنجا که از دیرباز اعتقاد به وجود شیطان و نیروهای شرور در [[دین|ادیان]] مختلف وجود داشته است؛ در متون مقدّس ادیان و مذاهب پیشین، از ابلیس، ماهیت، گستره کوشش و راههای مقابله با او، | ابلیس شخصیتی مشترک در همه کتابهای آسمانی است. از آنجا که از دیرباز اعتقاد به وجود [[شیطان]] و نیروهای شرور در [[دین|ادیان]] مختلف وجود داشته است؛ در متون مقدّس ادیان و مذاهب پیشین، از ابلیس، ماهیت، گستره کوشش و راههای مقابله با او، جایگاه و فرجام وی سخن گفته شده است.<ref>محمدی، ابلیس شیطان قسم خورده، ص ۳۶.</ref> در [[قرآن]] و احادیث اسلامی نکات فراوانی درباره ماهیت، علت خلقت، سرنوشت، تمرد از [[سجده بر آدم]] و سایر مباحث مرتبط با ابلیس نقل شده است. ابلیس عامل فریب [[آدم (پیامبر)|آدم]] و [[حوا]] و [[هبوط]] ایشان معرفی شده است.در سفر پیدایش، عامل فریب [[حضرت آدم|آدم]] و حوّا و [[هبوط]] آنان از [[بهشت]]، «مار» معرّفی شده است؛<ref>کتاب پیدایش، باب ۳، آیه ۱-۱۴.</ref> و عهد جدید مار را همان ابلیس شناسانده است.<ref>کتاب مقدس، کتاب مکاشفه، باب ۱۲، آیه ۹.</ref> در [[کتاب مقدس]]، ابلیس مترادف با [[شیطان]]، <ref>کتاب مقدس، کتاب مکاشفه، باب ۱۲، آیه ۹؛ باب ۲۰، آیه ۲.</ref> و فرشتهی چاه بیانتها دانسته شده که به زبان عبری، او را «ابدون» و به یونانی «اپولیون» به معنای نابود کننده<ref>کتاب مقدس، مکاشفه، باب ۹، آیه ۱۱.</ref> میخوانند. | ||
===واژه شناسی=== | ===واژه شناسی=== | ||
بیشتر لغتدانان، واژه ابلیس را برگرفته از زبانهای غیر عربی میدانند.<ref>دائرة المعارف الاسلامیه، ۱۹۳۳م، ج۱۴، ص۵۱؛ هاکس، قاموس کتاب مقدس، ۱۳۷۷ش، ص۵۴۵.</ref> وی پس از [[عجب|عُجب]]، ابلیس نامیده شد و پس از امتناع از سجده و راندهشدن از درگاه الهی، شیطان نام گرفت.<ref>حائری، دائرة المعارف الشیعیه العامه، ۱۴۱۳ق، ج۲، ص۱۹۹.</ref> | بیشتر لغتدانان، واژه ابلیس را برگرفته از زبانهای غیر عربی میدانند.<ref>دائرة المعارف الاسلامیه، ۱۹۳۳م، ج۱۴، ص۵۱؛ هاکس، قاموس کتاب مقدس، ۱۳۷۷ش، ص۵۴۵.</ref> وی پس از [[عجب|عُجب]]، ابلیس نامیده شد و پس از امتناع از سجده و راندهشدن از درگاه الهی، شیطان نام گرفت.<ref>حائری، دائرة المعارف الشیعیه العامه، ۱۴۱۳ق، ج۲، ص۱۹۹.</ref> |