آیه ۲۷ سوره اسراء: تفاوت میان نسخه‌ها

→ تفاوت با ویرایش قدیمی‌تر

آیه ۲۷ سوره اسراء (نمایش مبدأ)

نسخهٔ ‏۲۱ نوامبر ۲۰۲۴، ساعت ۰۸:۲۸

۲۵ بایت اضافه‌شده ، ۲۱ نوامبر

جز

ویکی سازی

دیداریویکی‌متن

Sarsm

confirmed، templateeditor

۱۲٬۳۱۵

ویرایش

@@ خط ۱۶: / خط ۱۶: @@
 }}
-'''آیه ۲۷ سوره اسراء''' اهل تبذیر را برادران شیاطین<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۱ش، ج۱۲، ص۸۵.</ref> و شیطان را نیز با وصف ناسپاسی نسبت به خدا توصیف کرده است.
+'''آیه ۲۷ سوره اسراء''' اهل تبذیر را برادران شیاطین<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۱ش، ج۱۲، ص۸۵.</ref> و شیطان را نیز با وصف ناسپاسی نسبت به [[خدا]] توصیف کرده است.
-آیه ۲۷ به لحاظ محتوایی در ادامه [[آیه ۲۶ سوره اسراء|آیه ۲۶]] است که دستور داده است حقوق خویشاوندان و مستمندان را بده ولی تبذیر نکن.<ref>طباطبایی، المیزان، ۱۳۹۰ق،‌ ج۱۳، ص۸۲.</ref> در واقع آيه ۲۷ توضیح می‌دهد که چون تبذیرکنندگان برادران شیطان هستند و شیطان نیز مخلوقی ناسپاس نسبت به خدا است پس مؤمنان نیز نباید اهل تبذیر باشند.<ref>طباطبائی، المیزان، ۱۳۹۰ق، ج۱۳، ص۸۲.</ref>
+آیه ۲۷ به لحاظ محتوایی در ادامه [[آیه ۲۶ سوره اسراء|آیه ۲۶]] است که دستور داده است حقوق خویشاوندان و مستمندان را بده ولی تبذیر نکن.<ref>طباطبایی، المیزان، ۱۳۹۰ق،‌ ج۱۳، ص۸۲.</ref> در واقع آيه ۲۷ توضیح می‌دهد که چون [[تبذیر|تبذیرکنندگان]] برادران [[شیطان]] هستند و شیطان نیز مخلوقی ناسپاس نسبت به خدا است پس مؤمنان نیز نباید اهل تبذیر باشند.<ref>طباطبائی، المیزان، ۱۳۹۰ق، ج۱۳، ص۸۲.</ref>
 '''{{قرآن جدید|اسراء|۲۷}}'''
@@ خط ۲۸: / خط ۲۸: @@
 [[محمدجواد مغنیه|مغنیه]] در [[التفسیر الکاشف (کتاب)|التفسیر الکاشف]]، معنای تبذیر را قرار دادن و صرف كردن مال در جايى كه نبايد صرف شود (خواه اين مال اندک باشد و خواه زياد) دانسته است.<ref>مغنیه، التفسیر الکاشف، ۱۴۲۴ق، ج۵، ص۳۸-۳۹.</ref> به عقیده مکارم شیرازی اگر مال و دارایی را در موردش مصرف شود، تبذیر نیست، هرچند زیاد باشد.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۱ش، ج۱۲، ص۸۸.</ref> [[سید هاشم بحرانی|بحرانی]] در تفسیر [[البرهان فی تفسیر القرآن (کتاب)|البرهان]]، پیرامون معنای تبذير تعبیر دیگری به‌کار برده و گفته است: اگر مالی در غیر طاعت الهی مصرف شود، مصداق تبذیر است.<ref>بحرانی، البرهان فی تفسیر القرآن، ۱۴۱۵ق، ج۳، ص۵۲۳.</ref>
-به‌گفته [[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]]، تعبير اخوان شیاطین (برادران شیطان‌ها) دو وجه دارد؛ یعنی یا به خاطر همراهی اسراف‌کاران با شیطان‌ است؛<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۱ش، ج۱۲، ص۸۸.</ref> که توان، نیرو، هوش و استعداد خود را برای فريب دادن بندگان به کار برده و کفران نعمت نموده است، و اسراف‌کاران نیز با هدردادن نعمت‌های الهی [[کفران نعمت]] کرده‌اند.<ref>قرائتی، تفسیر نور، ۱۳۸۸ش، ج۵، ص۴۵.</ref> یا به این دلیل است که اسراف‌کاران به‌خاطر گناه تبذیر در [[جهنم]] هم‌نشین شیطان خواهند بود.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۱ش، ج۱۲، ص۸۸.</ref>
+به‌گفته [[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]]، تعبير اخوان شیاطین (برادران شیطان‌ها) دو وجه دارد؛ یعنی یا به خاطر همراهی اسراف‌کاران با شیطان‌ است؛<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۱ش، ج۱۲، ص۸۸.</ref> که توان، نیرو، هوش و استعداد خود را برای فريب دادن بندگان به کار برده و [[کفران نعمت]] نموده است، و اسراف‌کاران نیز با هدردادن نعمت‌های الهی، کفران نعمت کرده‌اند.<ref>قرائتی، تفسیر نور، ۱۳۸۸ش، ج۵، ص۴۵.</ref> یا به این دلیل است که اسراف‌کاران به‌خاطر گناه تبذیر در [[جهنم]] هم‌نشین شیطان خواهند بود.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۱ش، ج۱۲، ص۸۸.</ref>
 به‌گفته [[سید محمدحسین طباطبائی|علامه طباطبایی]]، دلیل اینکه کلمه شيطان در ابتدای آیه به صورت جمع (شياطين) و در پایان آیه به صيغه مفرد (شيطان) آورده شده آن است که ابتدا با کلمه شیاطین هر اسراف كننده‌‏اى را برادر شيطان خويش دانسته و همه اسراف‌‏كاران را برادران شيطان‌ها معرفی کرده است و سپس با آوردن کلمه شیطان، [[ابلیس]] (پدر شيطان‌ها) و يا جنس شيطان را متذکر شده است.<ref>طباطبایی، المیزان، ۱۳۹۰ق،‌ ج۱۳، ص۸۲.</ref>