سنت الهی: تفاوت میان نسخه‌ها

==اهمیت و جایگاه==

برخی از اندیشمندان مسلمان، سنت‌های الهی را بنا به ظرف تحقق آن، به دو دسته سنت‌های اخروی و دنیوی تقسیم کرده‌اند<ref>سلیمی، [https://quran.isca.ac.ir/fa/Article/Detail/12367/سنت-های-الهی-در-قرآن سنت‌های الهی در قرآن]، ص۲۵.</ref> برخی از محققان در تقسیمی دیگر، سنت‌های الهی را ابتدا به سنت‌های تکوینی و سنت‌های تشریعی تقسیم کرده و در سنت‌های تشریعی که ناظر بر نظام انسانی است به دو دسته سنت‌های فردی و سنت‌های اجتماعی اشاره دارند.<ref>محصص، [https://ensani.ir/fa/article/375681/سنت-الهی-و-قلمرو-کیفر-گروهی سنت الهی و قلمرو کیفر گروهی]، ص۲۴۹.</ref> مصباح یزدی نیز سنت‌های دنیایی خداوند را به سنت‌های فردی و اجتماعی تقسیم کرده است.<ref>مصباح یزدی، جامعه و تاریخ در قرآن،‌ ۱۳۹۱ش، ص۴۱۰-۴۱۱.</ref>  

===سنت‌ مطلق و سنت مشروط===

*سنت اتمام حجت: بدین معنا که خداوند مردم را بی‌خبر و قبل از [[اتمام حجت]] به جهت ظلمشان هلاک نمی‌سازد. (مطابق با [[آیه ۱۳۱ سوره انعام]] و [[آیه ۱۵ سوره اسراء]]).<ref>علامه طباطبایی، تفسیر المیزان، ۱۴۱۷ق، ج۷، ص۳۵۵.</ref>

*[[سنت عذاب]]: بدین معنا که افراد و جوامع ظالم، بر اثر ناسپاسی، دچار هلاکت و [[عذاب الهی]] خواهند شد. (مطابق با [[آیه ۵۹ سوره کهف]]، [[آیه ۱۱ سوره انبیاء]]، [[آیه ۱۱۷ سوره هود]]، [[آیه ۱۱۲ سوره نحل]]).<ref>دایرة المعارف قرآن کریم، ج۴، ص۲۶۳.</ref>

*[[سنت مداوله]]: به معنای گردش روزگار میان انسانهاست به نحوی که یکی پس از دیگری به بهره‌های حیات مادی رسیده و دیگری کنار می‌رود.<ref>دیالمه، [https://ensani.ir/fa/article/361268/بررسی-سنت-اجتماعی-مداوله-و-اهداف-آن-در-قرآن- بررسی سنت اجتماعی مداوله و اهداف آن در قرآن کریم]، ص۲۱۱.</ref>

برخی سنت‌های الهی دیگر عبارتند از: سنت الهی در اسباب و مسببات، [[سنت مکر]]، سنت الهی دربارهٔ رزق بندگان، سنت الهی دربارهٔ [[ایمان]]، [[تقوا]] و [[عمل صالح]]، سنت ترف و مترفین و….<ref>نگاه کنید به خرمشاهی، بهاء الدین. دانشنامهٔ قرآن، ۱۳۹۳ش، ج۲، ص۱۲۲۱–۱۲۳۱.</ref>