پرش به محتوا

آیه ۴۰ سوره حج: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
بدون خلاصۀ ویرایش
جزبدون خلاصۀ ویرایش
جزبدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱۶: خط ۱۶:
}}
}}


'''آیه ۴۰ سوره حَجّ''' حفظ دین و پرستشگاه‌های خداوند را از حکمت‌های تشریع [[جهاد]] محسوب کرده است. این آیه از اولین آیاتی است که در آن به مسلمانان اجازه جهاد با [[شرک|مشرکان]] داده شده است.
'''آیه ۴۰ سوره حَجّ''' حفظ دین و پرستشگاه‌های خداوند را از حکمت‌های تشریع [[جهاد]] دانسته است. این آیه از اولین آیاتی است که در آن به مسلمانان اجازه جهاد با [[شرک|مشرکان]] داده شده است.


آیه چهلم از [[سوره حج]] به توصیف ظلمی می‌پردازد که علتی برای اجازه جهاد با ظالمان شده است؛ اینکه مشرکانْ، مسلمانان را از سرزمینشان به ناحق اخراج کردند؛ اینکه در این اخراج، مسلمانان گناهی نداشتند، جز آنکه می‌گفتند پروردگار ما خداوند یکتاست. درباره رخداد منجر به اخراج، دو احتمال داده شده است: اینکه منظور اخراج مسلمانان از [[مکه]] در جریان [[هجرت به حبشه]] باشد یا [[هجرت به مدینه]]. بر اساس احتمال اول، این آیه [[سوره‌های مکی و مدنی|مکی]] خواهد بود و بر اساس احتمال دوم [[سوره‌های مکی و مدنی|مدنی]].
آیه چهلم از [[سوره حج]] به توصیف ظلمی می‌پردازد که علتی برای اجازه جهاد با ظالمان شده است؛ اینکه مشرکانْ، مسلمانان را از سرزمینشان به ناحق اخراج کردند؛ اینکه در این اخراج، مسلمانان گناهی نداشتند، جز آنکه می‌گفتند پروردگار ما خداوند یکتاست. درباره رخداد منجر به اخراج، دو احتمال داده شده است: اینکه منظور اخراج مسلمانان از [[مکه]] در جریان [[هجرت به حبشه]] باشد یا [[هجرت به مدینه]]. بر اساس احتمال اول، این آیه [[سوره‌های مکی و مدنی|مکی]] خواهد بود و بر اساس احتمال دوم [[سوره‌های مکی و مدنی|مدنی]].
Automoderated users، confirmed، مدیران، templateeditor
۴٬۲۸۱

ویرایش