۱۷٬۸۰۹
ویرایش
سوره اخلاص: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش
Shamsoddin (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
Shamsoddin (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۳: | خط ۳: | ||
'''سوره اخلاص''' یا '''توحید''' صد و دوازدهمین [[سوره]] و از [[سوره‌های مکی و مدنی|سوره‌های مکی قرآن]] است که در جزء سی‌ام جای دارد. این سوره را به این دلیل توحید یا اخلاص نامیده‌اند که دربارهٔ [[توحید|یگانگی خدا]] سخن می‌گوید و انسان را از [[شرک]]، رها می‌کند. | '''سوره اخلاص''' یا '''توحید''' صد و دوازدهمین [[سوره]] و از [[سوره‌های مکی و مدنی|سوره‌های مکی قرآن]] است که در جزء سی‌ام جای دارد. این سوره را به این دلیل توحید یا اخلاص نامیده‌اند که دربارهٔ [[توحید|یگانگی خدا]] سخن می‌گوید و انسان را از [[شرک]]، رها می‌کند. | ||
محتوای سوره اخلاص، اشاره به | محتوای سوره اخلاص، اشاره به یگانگی خدا، بی‌نیازی او از غیرخودش و نیازمندی مخلوقات به اوست. برای سوره اخلاص فضایل زیادی نقل شده است، از جمله اینکه سوره اخلاص در حکم یک‌سوم قرآن است و سه بار خواندن آن معادل [[ختم قرآن]] است. در [[حدیث|روایات]] بر خواندن این سوره در [[نمازهای یومیه|نمازهای روزانه]] تأکید شده است. در روایتی، [[حضرت محمد صلی الله علیه و آله|پیامبر(ص)]]، [[امام علی علیه‌السلام|امام علی(ع)]] را به سوره اخلاص تشبیه می‌کند و می‌گوید همان‌طور که سه بار خواندن سوره اخلاص، مانند خواندن تمام [[قرآن]] است، دوست‌داشتن امام علی(ع) با زبان، قلب و دست (در عمل) دوست‌داشتن تمام [[اسلام]] است. این سوره یکی از [[چهار قل|سور چهارقُل]] است. | ||
==معرفی== | ==معرفی== | ||