المیزان فی تفسیر القرآن (کتاب): تفاوت میان نسخه‌ها

[[سید محمدحسین طباطبائی]] معروف به علامه طباطبایی (۱۲۸۱ش-۱۳۶۰ش)، [[مفسر قرآن]]، [[فیلسوف]] و [[مجتهد|فقیه]]، پس از اتمام دروس مقدماتی در [[تبریز]]، در [[سال ۱۳۰۴ هجری شمسی|۱۳۰۴ش]] برای تکمیل تحصیلات خود رهسپار [[نجف]] شد. وی در نجف، نزد عالمان همچون [[محمدحسین غروی اصفهانی]]، [[محمدحسین غروی نائینی|محمدحسین نائینی]]، [[سید محمد حجت کوه‌کمری|سید محمد حُجَّت کوه‌کمَری]]، [[سید حسین بادکوبه‌ای]]، [[سید ابوالقاسم خوانساری ریاضی|سید ابوالقاسم خوانساری]] و [[سید علی قاضی طباطبایی|سید علی قاضی]] به کسب علومی چون [[فقه]] و [[اصول فقه|اصول]]، [[فلسفه اسلامی|فلسفه]]، [[اخلاق]] و [[عرفان]] و ریاضیات و هندسه پرداخت.<ref> حسینی طهرانی، مهر تابان، ۱۴۲۶ق، ص۲۱.</ref> او پس از ده سال به جهت تنگی معیشت به زادگاهش تبریز بازگشت و ده سال در زادگاهش به کشاورزی مشغول شد.<ref>حسینی طهرانی، مهر تابان، ۱۴۲۶ق، ص۳۹؛ شمس، سیری در سیره علمی و عملی علامه طباطبایی از نگاه فرزانگان، ۱۳۸۷ش، ص۳۴ و۳۵.</ref> در سال ۱۳۲۵ش به [[قم]] رفت و در آن شهر رحل اقامت افکند و فعالیت علمی خود را از سرگرفت.<ref>برگرفته از زندگی‌نامه خودنوشت علامه سید محمدحسین طباطبائی، نشریه گلستان قرآن، آذر۱۳۸۱، شماره ۱۳۶، ص۵.</ref>

سید محمدحسین کتاب‌ها و مقاله‌های متعددی در موضوعاتی همچون تفسیر و فلسفه و کلام دارد. تفسیر المیزان، مهم‌ترین و برجسته‌ترین اثر وی به شمار می‌رود. او این تفسیر را از حدود [[سال ۱۳۳۳ هجری شمسی|سال ۱۳۳۳ش]]/۱۳۷۴ق نوشتن تفسیر المیزان را آغاز کرد و در [[شب بیست و سوم رمضان]] سال ۱۳۹۲ق/۱۳۵۰ش به پایان رساند.<ref> حسینی طهرانی، مهر تابان، ۱۴۲۶ق، ص۶۱ تا ۶۳.</ref> ''[[اصول فلسفه و روش رئالیسم (کتاب)|اصول فلسفه و روش رئالیسم]]''، [[سنن النبی (کتاب)|سنن النبی (ص)]]، ''[[بدایة الحکمة (کتاب)|بدایة الحکمة]]''، ''[[نهایة الحکمة (کتاب)|نهایة الحکمة]]'' و ''[[شیعه در اسلام (کتاب)|شیعه در اسلام]]'' از دیگر آثار او به شمار می‌رود.<ref>حسن‌زاده آملی، «آثار قلمی جناب علامه طباطبایی از نظم و نثر»، ص۱۸و۱۹.</ref>