پرش به محتوا

حدیث بضعه: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
ویکی سازی
جز (ویکی سازی)
جز (ویکی سازی)
خط ۶: خط ۶:
  | نام‌های دیگر =  
  | نام‌های دیگر =  
  | موضوع = [[فضایل حضرت فاطمه(س)]]
  | موضوع = [[فضایل حضرت فاطمه(س)]]
  | صادره از = [[حضرت محمد صلی الله علیه و آله|پیامبر(ص)]]
  | صادره از = [[حضرت محمد صلی الله علیه و آله|پیامبر اکرم(ص)]]
  | راوی اصلی = [[امام علی علیه‌السلام|امام علی(ع)]]، [[عبدالله بن عباس|ابن‌عباس]]، [[ابوذر غفاری]]
  | راوی اصلی = [[امام علی علیه‌السلام|امام علی(ع)]]، [[عبدالله بن عباس|ابن‌عباس]]، [[ابوذر غفاری]]
  | راویان =  
  | راویان =  
خط ۱۵: خط ۱۵:
  | مؤید روایی =
  | مؤید روایی =
}}
}}
'''حدیث بَِضْعَةٌ''' از احادیث نبوی درباره [[حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها|حضرت فاطمه(س)]] که [[حضرت محمد صلی الله علیه و آله|پیامبر(ص)]] در آن فاطمه را «پاره تن خود» معرفی کرده و خوشحالی او را خوشحالی خود و آزردن او را آزردن خود دانسته است. این [[حدیث]] در منابع [[شیعه]] و [[اهل سنت و جماعت|سنی]] نقل شده است. به حدیث بضعه برای اثبات مباحثی همچون [[عصمت حضرت زهرا(س)|عصمت حضرت فاطمه(س)]]، حقانیت او در [[ماجرای فدک]] و وجوب بزرگداشت [[اهل‌بیت(ع)]] استناد می‌شود.
'''حدیث بَِضْعَةٌ''' از احادیث نبوی درباره [[حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها|حضرت فاطمه(س)]] که [[حضرت محمد صلی الله علیه و آله|پیامبر اکرم(ص)]] در آن فاطمه را «پاره تن خود» معرفی کرده و خوشحالی او را خوشحالی خود و آزردن او را آزردن خود دانسته است. این [[حدیث]] در منابع [[شیعه]] و [[اهل سنت و جماعت|سنی]] نقل شده است. به حدیث بضعه برای اثبات مباحثی همچون [[عصمت حضرت زهرا(س)|عصمت حضرت فاطمه(س)]]، حقانیت او در [[ماجرای فدک]] و وجوب بزرگداشت [[اهل‌بیت(ع)]] استناد می‌شود.


بنا به برخی گزارش‌ها در منابع اهل‌سنت این حدیث درباره [[داستان خواستگاری امام علی از دختر ابوجهل|ماجرای خواستگاری حضرت علی(ع) از دختر ابوجهل]] توسط پیامبر(ص) صادر شده است. اما از نظر عالمان شیعه این گزارش‌ها ساختگی بوده و راویان آنها متهم به [[جعل حدیث|جعل حديث]] و [[ناصبی|دشمنی با اهل‌بیت(ع)]] هستند.
بنا به برخی گزارش‌ها در منابع اهل‌سنت این حدیث درباره [[داستان خواستگاری امام علی از دختر ابوجهل|ماجرای خواستگاری حضرت علی(ع) از دختر ابوجهل]] توسط پیامبر(ص) صادر شده است. اما از نظر عالمان شیعه این گزارش‌ها ساختگی بوده و راویان آنها متهم به [[جعل حدیث|جعل حديث]] و [[ناصبی|دشمنی با اهل‌بیت(ع)]] هستند.
خط ۲۶: خط ۲۶:
مضمون این حدیث در منابع مختلف شیعه و سنی نقل شده است.<ref> برای نمونه نگاه کنید به شیخ صدوق، الاعتقادات، ۱۴۱۴ق، ص۱۰۵؛ شیخ مفید، الامالی، ۱۴۱۴ق، ص۲۶۰؛ شیخ طوسی، الامالی، ۱۴۱۴ق، ص۲۴؛ ابن‌مغازلی، مناقب علی بن ابی‌طالب، ۱۴۲۶ق، ص۲۸۹؛ ابن‌جبرئیل، الروضة فی فضائل امیرالمؤمنین، ۱۴۲۳ق، ص۱۶۷؛ بخاری، صحیح البخاری، ۱۴۰۱ق، ج۴، ص۲۱۰ و ۲۱۹.</ref> [[امام علی علیه‌السلام|حضرت علی(ع)]]،<ref>شیخ صدوق، الخصال، ۱۴۰۳ق، ص۵۷۳؛ فتال نیشابوری، روضة الواعظین، منشورات الشریف الرضی، ص۱۴۹.</ref> [[عبدالله بن عباس|ابن‌عباس]]،<ref>شیخ صدوق، الامالی، ‌۱۴۱۷ق، ص۱۷۵ و ۵۷۵.</ref> [[ابوذر غفاری]]<ref>خزار قمی، کفایة الاثر، ۱۴۰۱ق، ص۳۷.</ref> و خود حضرت زهرا(س)،<ref>خزاز قمی، کفایة الاثر، ۱۴۰۱ق، ص۶۴. مجلسی، بحار الانوار، ۱۴۰۳ق، ج۳۶، ص۳۰۸.</ref> از راویان این حدیثند.  
مضمون این حدیث در منابع مختلف شیعه و سنی نقل شده است.<ref> برای نمونه نگاه کنید به شیخ صدوق، الاعتقادات، ۱۴۱۴ق، ص۱۰۵؛ شیخ مفید، الامالی، ۱۴۱۴ق، ص۲۶۰؛ شیخ طوسی، الامالی، ۱۴۱۴ق، ص۲۴؛ ابن‌مغازلی، مناقب علی بن ابی‌طالب، ۱۴۲۶ق، ص۲۸۹؛ ابن‌جبرئیل، الروضة فی فضائل امیرالمؤمنین، ۱۴۲۳ق، ص۱۶۷؛ بخاری، صحیح البخاری، ۱۴۰۱ق، ج۴، ص۲۱۰ و ۲۱۹.</ref> [[امام علی علیه‌السلام|حضرت علی(ع)]]،<ref>شیخ صدوق، الخصال، ۱۴۰۳ق، ص۵۷۳؛ فتال نیشابوری، روضة الواعظین، منشورات الشریف الرضی، ص۱۴۹.</ref> [[عبدالله بن عباس|ابن‌عباس]]،<ref>شیخ صدوق، الامالی، ‌۱۴۱۷ق، ص۱۷۵ و ۵۷۵.</ref> [[ابوذر غفاری]]<ref>خزار قمی، کفایة الاثر، ۱۴۰۱ق، ص۳۷.</ref> و خود حضرت زهرا(س)،<ref>خزاز قمی، کفایة الاثر، ۱۴۰۱ق، ص۶۴. مجلسی، بحار الانوار، ۱۴۰۳ق، ج۳۶، ص۳۰۸.</ref> از راویان این حدیثند.  


[[جلال‌الدین سیوطی]] مفسر [[اهل سنت و جماعت|اهل‌سنت]] آن را مورد اتفاق [[شیعه]] و سنی دانسته است<ref>سیوطی، الثغور الباسمه، ۱۴۳۱ق، ص۶۷.</ref> و فخررازی مفسر اهل‌سنت در تفسیر برخی از [[آیه|آیات قرآن]]  از آن استفاده کرده است.<ref> نگاه کنید به فخر رازی، التفسیر الکبیر، چاپ سوم، ج۹، ص۱۶۰، ذیل آیه ۱۸۹ سوره اعراف، ج۲۷، ص۲۰۰، ذیل آیه ۱۵ سوره زخرف، ج۳۰، ص۱۲۶، ذیل آیه ۱۹ سوره معارج.</ref>
[[جلال‌الدین سیوطی]] مفسر [[اهل سنت و جماعت|اهل‌سنت]] آن را مورد اتفاق [[شیعه]] و سنی دانسته است<ref>سیوطی، الثغور الباسمه، ۱۴۳۱ق، ص۶۷.</ref> و فخررازی مفسر اهل‌سنت در [[تفسیر قرآن|تفسیر]] برخی از [[آیه|آیات قرآن]]  از آن استفاده کرده است.<ref> نگاه کنید به فخر رازی، التفسیر الکبیر، چاپ سوم، ج۹، ص۱۶۰، ذیل آیه ۱۸۹ سوره اعراف، ج۲۷، ص۲۰۰، ذیل آیه ۱۵ سوره زخرف، ج۳۰، ص۱۲۶، ذیل آیه ۱۹ سوره معارج.</ref>


بَضعة یا بِضعه به‌معنای تکه‌ای از بدن است.<ref>ابن‌منظور، لسان العرب، ۱۴۰۵ق، ج۸، ص۱۲؛ ابن‌اثیر، النهایة، ۱۳۶۴ش، ج۱، ص۱۳۳.</ref> از این رو وقتی که گفته می‌شود «فُلان بَضْعَةٌ مِنِّی» به‌خاطر نزدیکی زیاد آن شخص با گوینده است گویا آن شخص جزئی از بدن اوست.<ref>راغب اصفهانی، مفردات، ۱۴۲۷ق، ص۱۲۹.</ref> جمله «بَضْعَةٌ مِنِّی» در سخنان پیامبر اسلام(ص) درباره حضرت علی(ع)<ref> بحرانی، البرهان، مؤسسة البعثة، ج۱، ص۲۶۱.</ref> و [[امام رضا علیه‌السلام|امام رضا(ع)]]<ref>شیخ صدوق، من لا یحضره الفقیه، مؤسسة النشر الاسلامی، ج۲، ص۵۸۳ و ۵۸۸؛ فتال نیشابوری، روضة الواعظین، منشورات الشریف الرضی، ص۲۳۳.</ref> نیز به کار رفته است.
بَضعة یا بِضعه به‌معنای تکه‌ای از بدن است.<ref>ابن‌منظور، لسان العرب، ۱۴۰۵ق، ج۸، ص۱۲؛ ابن‌اثیر، النهایة، ۱۳۶۴ش، ج۱، ص۱۳۳.</ref> از این رو وقتی که گفته می‌شود «فُلان بَضْعَةٌ مِنِّی» به‌خاطر نزدیکی زیاد آن شخص با گوینده است گویا آن شخص جزئی از بدن اوست.<ref>راغب اصفهانی، مفردات، ۱۴۲۷ق، ص۱۲۹.</ref> جمله «بَضْعَةٌ مِنِّی» در سخنان پیامبر اسلام(ص) درباره حضرت علی(ع)<ref> بحرانی، البرهان، مؤسسة البعثة، ج۱، ص۲۶۱.</ref> و [[امام رضا علیه‌السلام|امام رضا(ع)]]<ref>شیخ صدوق، من لا یحضره الفقیه، مؤسسة النشر الاسلامی، ج۲، ص۵۸۳ و ۵۸۸؛ فتال نیشابوری، روضة الواعظین، منشورات الشریف الرضی، ص۲۳۳.</ref> نیز به کار رفته است.
confirmed، templateeditor
۱۱٬۹۰۰

ویرایش