سلاح کشتار جمعی: تفاوت میان نسخه‌ها

#استناد به آیات قرآن: پژوهشگران با استناد به [[آیه ۳۲ سوره مائده]] باور دارند استفاده ابتدایی از سلاح‌های کشتار جمعی منجر به کشته شدن انسانهای بی‌گناه است و طبق این آیه قتل انسان بی‌گناه حرام و معادل قتل تمام بشریت است.<ref>رستمی و دیگران، «جرم بودن اقدام علیه بشریت به‌وسیله سلاح‌های هسته‌ای از نگاه فقه»، ص۱۰۵.</ref> همچنین بر اساس [[آیه ۲۰۵ سوره بقره]] از بین‌بردن کشتزارها و نسل‌کشی، مصداق فساد در زمین است. و روشن است که سلاح‌های میکروبی، شیمیایی، نیتروژنی و هسته‌ای بارزترین عواملی هستند که در زمین موجب فساد می‌شوند.<ref>رستمی و دیگران، «جرم بودن اقدام علیه بشریت به‌وسیله سلاح‌های هسته‌ای از نگاه فقه»، ص۱۰۵.</ref> برخی با توجه به [[آیه اعتدا]]، معتقدند تناسب در تسلیحات جنگی و تفکیک میان دشمن نظامی و غیر نظامی از نکات آیه است و باید رعایت شود و این موارد با استفاده ابتدایی از تسلیحات کشتار جمعی ناسازگار است.<ref>رستمی و دیگران، «جرم بودن اقدام علیه بشریت به‌وسیله سلاح‌های هسته‌ای از نگاه فقه»، ص۱۰۵.</ref>

#قواعد فقهی: قواعد فقهی مثل [[قاعده لاضرر|لاضرر]]، [[قاعده حرمت اعانه بر اثم|اثم]] و [[قاعده وزر|قاعده وِزر]] نیز به عنوان دلیل حرمت استفاده بدوی از تسلیحات کشتار جمعی ذکر شده است؛ بر اساس قاعده لاضرر کسی حق ندارد ضرر غیرقابل‌جبرانی را بر دیگران وارد کند.<ref>افضل زاده و دیگران، به کارگیری سلاح کشتار جمعی از منظر فقه و حقوق بین الملل، ص۹۱.</ref> بر اساس قاعده‌ی إثم اگر گناه یک عمل از نفع و سود آن عمل بیشتر و بزرگ‌تر باشد، باعث تحریم آن عمل می‌گردد.<ref>بروجردى، لمحات الأصول‏، ۱۴۲۱ق، ص۲۳۹.</ref> مطابق قاعده‌ی وزر یا اصل شخصی بودن مجازات، دامنه‌ی مجازات نباید فراتر از محدوده کسانی رود که استحقاق آن را دارند.<ref>محقق داماد، قواعد فقه، ۱۴۰۶ق، ج۴، ص۱۵۸.</ref>