علم غیب: تفاوت میان نسخه‌ها

درباره مقدار علم غیب امام(ع) نیز برخی از متکلمان شیعه معتقدند که علم آنان، محدود به موارد خاصی است.<ref>حلی، اجوبة المسائل، ص۱۴۸.</ref> [[شیخ مفید]] علم غیب امام را از اوصاف ضروری و شرط امامت آنان ندانسته و گفته است امامان(ع) به ضمیر برخی انسان‌ها مطلع‌اند و به برخی اموری که هنوز واقع نشده نیز علم دارند.<ref>شیخ مفید، اوائل المقالات، ۱۴۱۳ق، ص۶۷.</ref> برخی دیگر با استناد به دسته‌ای از روایات،<ref>کلینی، الکافی، ۱۴۰۷ق، ج۱، ص۲۵۸-۲۶۲.</ref> بر این باورند که علم امامان شامل تمام اموری است که در عالم روی داده یا خواهد داد.<ref>مظفر، علم الامام، مکتبة الحیدریة، ص۲۳</ref>

براساس آیات [[آیه ۲۶ سوره جن|۲۶]] و [[آیه ۲۷ سوره جن|۲۷ سوره جن]]، خداوند به هریک از پیامبرانش که بخواهد، علم غیب می‌دهد.<ref>طباطبایی، المیزان، ۱۳۶۳ش، ج۲۰، ص۵۳.</ref> همچنین برپایه دسته‌ای از آیات قرآن، برخی پیامبران الهی در مواردی از غیب آگاه بوده و به آن خبر داده‌اند:

*برپایه [[آیه ۸۱ سوره هود]]، [[لوط (پیامبر)|حضرت لوط]] پیش از آن که قومش به [[عذاب الهی]] دچار شوند، توسط برخی فرشتگان الهی از زمان عذاب مطلع گشت<ref>سوره هود، آیه ۸۱.</ref> و این یکی از مصادیق غیب‌دانی یا علم به غیب است.<ref>نادم، علم غیب از نگاه عقل و وحی، ۱۳۹۵ش، ص۱۳۰.</ref>