علم غیب: تفاوت میان نسخه‌ها

براساس آیات [[آیه ۲۶ سوره جن|۲۶]] و [[آیه ۲۷ سوره جن|۲۷ سوره جن]]، خداوند به هر کدام از پیامبرانش که بخواهد، علم غیب می‌دهد.<ref>طباطبایی، المیزان، ۱۳۶۳ش، ج۲۰، ص۵۳.</ref> همچنین برپایه گزارش دسته‌ای از آیات قرآن، برخی پیامبران الهی در مواردی از غیب آگاه بوده و به آن خبر داده‌اند:

*براساس [[آیه ۴۹ سوره آل‌عمران|«وَ أُنَبِّئُکُمْ بِمَا تَأْکُلُونَ وَ مَا تَدَّخِرُونَ فِی بُیُوتِکُمْ]]؛ و به شما خبر دهم که در خانه‌هاتان چه می‌خورید و چه ذخیره می‌کنید.»،<ref>سوره آل عمران، آیه ۴۹.</ref> توانایی بر خبر دادن از اسرار نهانی مردم از سوی حضرت عیسی و آگاه بودن وی به اسرار غیبی را به‌عنوان یکی از معجزه‌ها و نشانه‌های حقانیت وی برای قوم خودش معرفی کرده است.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۴ش، ج۲، ص۵۵۶.</ref>

*مطابق [[آیه ۴۵ سوره آل عمران]]، خداوند از طریق فرشته‌ای، [[حضرت مریم(س)|حضرت مریم]] را بر تولد فرزندش [[مسیح|حضرت عیسی]] بشارت داد و از آن آگاه ساخت.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۴ش، ج۲، ص۵۴۷.</ref>

*براساس آیه «[[آیه ۴۹ سوره هود|تِلْکَ مِنْ أَنْبَاءِ الْغَیْبِ نُوحِیهَا إِلَیْکَ]]؛ این از اخبار غیب است که به تو وحی می‌کنیم.»،<ref>سوره هود، آیه ۴۹.</ref> وقتی خداوند در قرآن سرگذشت قوم نوح را به پیامبر(ص) وحی می‌کند و او و قوم وی را بر احوال آنان مطلع می‌گرداند، می‌گوید این از اخبار غیبی است که بر او وحی کرده است.<ref>طباطبایی، المیزان، ۱۳۶۳ش، ج۳، ص۱۹۰.</ref>