ام‌کلثوم دختر امام علی(ع): تفاوت میان نسخه‌ها

در منابع، از حضور ام‌کلثوم در [[واقعه کربلا]] سخن آمده است. برای مثال، [[سید ابن طاووس]] ([[سال ۵۸۹ هجری قمری|۵۸۹]]-[[سال ۶۶۴ هجری قمری|۶۶۴ق]]) در در چند جای مقتلش، [[اللهوف علی قتلی الطفوف (کتاب)|لُهوف]]، از ام‌کلثوم نام برده است؛ ازجمله شیون او همراه با [[حضرت زینب سلام الله علیها|زینب]]، زمانی که [[امام حسین علیه‌السلام|امام حسین(ع)]] به آن‌ها گفت که کشته می‌شود،<ref>سید بن طاووس، لهوف ۱۳۴۸ش، ص۸۲.</ref> سخنرانی‌اش در [[کوفه]] و سرزنش کوفیان<ref>سید بن طاووس، لهوف ۱۳۴۸ش، ص۱۵۴-۱۵۶.</ref> و درخواستش از [[شمر بن ذی‌الجوشن|شمر]] در شام، مبنی بر این‌که آن‌ها را از جایی وارد [[دمشق]] کند که کمتر در معرض دید باشند را گزارش کرده است.<ref>سید بن طاووس، لهوف ۱۳۴۸ش، ص۱۷۴.</ref> مطابق برخی منابع اهل‌سنت، هنگامی که [[اسیران کربلا]] را وارد کوفه کردند، ام‌کلثوم در جمع مردم این شهر، خطبه‌ای خواند و مردم کوفه را سرزنش کرد.<ref>ابن‌طیفور، بلاغات النساء، الشریف الرضی، ص۳۷-۳۹؛ ابن‌حمدون، التذکرة الحمدونیه، ۱۴۱۷ق، ج۶، ص۲۶۴-۲۶۵؛ ابن‌سعد الآبی، نثر الدر فی المحاضرات، ۱۴۲۴ق، ج۴، ص۱۹-۲۰.</ref> اما در منابع شیعه<ref>برای نمونه نگاه کنید به: شیخ مفید، الامالی، ۱۴۱۳ق، ص۳۲۱-۳۲۳؛ شیخ طوسی، الامالی، ۱۴۱۴ق، ص۹۲-۹۳؛ ابن‌شهرآشوب، المناقب، ۱۳۷۹ق، ج۴، ص۱۱۵.</ref>  و برخی منابع دیگر اهل‌سنت،<ref>ابن‌فقیه، البلدان، ۱۴۱۶ق، ص۲۲۴؛ خوارزمی، مقتل الحسین(ع)، ۱۳۸۱ش، ج۲، ص۴۵-۴۷.</ref> این خطبه را از خطبه‌های حضرت زینب دانسته‌اند.