الناس نیام فاذا ماتوا انتبهوا: تفاوت میان نسخه‌ها

  | عنوان        = الناس نیام فاذا ماتوا انتبهوا

  | تصویر    = سنگ_قبر_آنه‌ماری_شیمل_در_قبرستان_بُن_آلمان.jpg

[[غزالی]] (درگذشت: ۵۰۵ق)، متکلم و عارف [[مسلمان]]، این روایت را در قالب مثالی توضیح داده است: طفلی در شکم مادر بوده و از آنجا خارج می‌شود تا عالم و مکان‌های جدید را ببیند. وقتی این طفل از شکم مادر خارج شد و بزرگی دنیا را دید آیا شایسته است که بخواهد به شکم مادر خود بازگردد؟ غزالی معتقد است دنیا و [[آخرت]] نیز همین‌گونه است. کسی که از این دنیا به آخرت برود و گستره آخرت را ببیند دیگر شایسته او نیست که بخواهد به این دنیا بازگردد.<ref>غزالی، مجموعة رسائل الإمام الغزالی، ۱۹۹۶م، ص۵۰۶.</ref>

[[عبدالله جوادی آملی|جوادی آملی]]، عالم و [[مجتهد]] شیعه، در توضیح روایت «الناس نِیام...» آورده که بسیاری از مردم گمان می‌کنند داشته‌هایی برای خود دارند؛ اما در هنگام مرگ می‌فهمند که هیچ ندارند. همان‌گونه که انسانِ خوابیده چیزهای بسیاری را در خواب می‌بیند و پس از بیداری، هیچ یک از آن‌ها را نمی‌بیند.<ref>جوادی آملی، «[https://www.aparat.com/v/wyM9s به سوی معبود]»، آپارات.</ref>