نسیء: تفاوت میان نسخه‌ها
←مخالفت اسلام با نسیء
| خط ۲۳: | خط ۲۳: | ||
*به واسطه نسیء و عقب انداختن ماه‌های، حج در سایر ماه‌های قمری واقع می‌شد و موجب بطلان اعمال عبادی مسلمانان بود.<ref>مسائی‌پور و صادق‌پور، «نگاهی به تفسیر نسیء به مدد تقویم‌شناسی»، ص۱۵۱.</ref> | *به واسطه نسیء و عقب انداختن ماه‌های، حج در سایر ماه‌های قمری واقع می‌شد و موجب بطلان اعمال عبادی مسلمانان بود.<ref>مسائی‌پور و صادق‌پور، «نگاهی به تفسیر نسیء به مدد تقویم‌شناسی»، ص۱۵۱.</ref> | ||
*این عمل | *این عمل دو نتیجۀ مخالف اسلام در پی داشت: اول آنکه حرام خدا (جنگیدن در ماه حرام) را حلال و دیگر اینکه حلال خدا (جنگیدن در باقی ماه‌ها) را حرام می‌کرد.<ref>مکارم، تفسیر نمونه، ۱۳۷۴ش، ج۷ِ، ص۴۱۰.</ref> | ||
*امتیازطلبی، روح تبعیض و انحصارطلبی [[قبیله قریش|قریش]] به عنوان والیان کعبه و وسیله قرار دادن [[حج]] برای تأمین منافع و مقاصد گروهی، همگی | *امتیازطلبی، روح تبعیض و انحصارطلبی [[قبیله قریش|قریش]] به عنوان والیان کعبه و وسیله قرار دادن [[حج]] برای تأمین منافع و مقاصد گروهی، همگی مُنتِج به بی‌محتوا کردن این مراسم عبادی و سودجویی قریش می‌شد.<ref>مسائی‌پور و صادق‌پور، «نگاهی به تفسیر نسیء به مدد تقویم‌شناسی»، ص۱۵۱.</ref> | ||
*نسیء با برداشتن حرمت جنگ در ماه‌های حرام به خونریزی بین انسان‌ها دامن می‌زند، در حالی که حرمت چهارماهه مجالی برای تفکر و اندیشه به وجود می‌آورد و احتمال پایان یافتن جنگ‌ها بسیار بیشتر می‌شود.<ref>تقی‌زاده اکبری، جهاد در آیینه قرآن، ۱۳۸۶ش، ج۲، ص۷۰؛ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۴ش، ج۷، ص۴۰۷.</ref> | *نسیء با برداشتن حرمت جنگ در ماه‌های حرام به خونریزی بین انسان‌ها دامن می‌زند، در حالی که حرمت چهارماهه مجالی برای تفکر و اندیشه به وجود می‌آورد و احتمال پایان یافتن جنگ‌ها بسیار بیشتر می‌شود.<ref>تقی‌زاده اکبری، جهاد در آیینه قرآن، ۱۳۸۶ش، ج۲، ص۷۰؛ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۴ش، ج۷، ص۴۰۷.</ref> | ||
*، از آنجا که نسیء [[بدعت|بدعتی]] یهودی و سنتی به جا مانده از [[جاهلیت]] بود، اعلام حرمت آن نشانه‌ای بر این بود که بدعت‌های خودساخته یا تقلیدی و بدون پشتوانۀ دینی، مورد تأیید اسلام نیست.<ref>مسائی‌پور و صادق‌پور، «نگاهی به تفسیر نسیء به مدد تقویم‌شناسی»، ص۱۴۱.</ref> | *، از آنجا که نسیء [[بدعت|بدعتی]] یهودی و سنتی به جا مانده از [[جاهلیت]] بود، اعلام حرمت آن نشانه‌ای بر این بود که بدعت‌های خودساخته یا تقلیدی و بدون پشتوانۀ دینی، مورد تأیید اسلام نیست.<ref>مسائی‌پور و صادق‌پور، «نگاهی به تفسیر نسیء به مدد تقویم‌شناسی»، ص۱۴۱.</ref> | ||
==تاریخچه== | ==تاریخچه== | ||