confirmed، templateeditor
۱۲٬۳۱۵
ویرایش
Shamsoddin (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
جز (ویکی سازی) |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه اطلاعات صحابه|نام=عبدالله بن سَعد|تصویر=|توضیح تصویر=|نام کامل=عبدالله بن سَعْد بن ابیسَرْح|کنیه=|لقب=|زادروز=|زادگاه=|محل زندگی=|مهاجر/انصار=|نسب/قبیله=[[قریش]]|خویشاوندان سرشناس=[[عثمان بن عفان]]|تاریخ و مکان درگذشت=[[سال ۳۶ هجری قمری|سال ۳۶ق]]|تاریخ و مکان شهادت=|نحوه درگذشت=|نحوه شهادت=|مدفن=|زمان اسلام آوردن=|نحوه اسلام آوردن=|حضور در جنگها=|هجرت به=|دلیل شهرت=کتابت وحی، [[ارتداد]]، حکومت مصر در زمان خلافت عثمان|نقشهای برجسته=|دیگر فعالیتها=|آثار=}} | {{جعبه اطلاعات صحابه|نام=عبدالله بن سَعد|تصویر=|توضیح تصویر=|نام کامل=عبدالله بن سَعْد بن ابیسَرْح|کنیه=|لقب=|زادروز=|زادگاه=|محل زندگی=|مهاجر/انصار=|نسب/قبیله=[[قریش]]|خویشاوندان سرشناس=[[عثمان بن عفان]]|تاریخ و مکان درگذشت=[[سال ۳۶ هجری قمری|سال ۳۶ق]]|تاریخ و مکان شهادت=|نحوه درگذشت=|نحوه شهادت=|مدفن=|زمان اسلام آوردن=|نحوه اسلام آوردن=|حضور در جنگها=|هجرت به=|دلیل شهرت=کتابت وحی، [[ارتداد]]، حکومت [[مصر]] در زمان خلافت [[عثمان بن عفان|عثمان]]|نقشهای برجسته=|دیگر فعالیتها=|آثار=}} | ||
'''عبدالله بن سَعْد بن اَبیسَرْح''' از [[کاتبان وحی]] بود که [[ارتداد|مرتد]] شد و [[حضرت محمد صلی الله علیه و آله|پیامبر | '''عبدالله بن سَعْد بن اَبیسَرْح''' از [[کاتبان وحی]] بود که [[ارتداد|مرتد]] شد و [[حضرت محمد صلی الله علیه و آله|پیامبر اکرم(ص)]] دستور کشتن او را صادر کرد ولی با وساطت [[عثمان بن عفان|عثمان]] وی را بخشید. | ||
عبدالله از [[قبیله قریش]] و [[محرمیت رضاعی|برادر رِضاعی]] عثمان بن عفان بود. وی مدتی پس از [[اسلام|مسلمانشدن]] مرتد شد و به [[مکه]] فرار کرد. پیامبر در [[فتح مکه]] خون برخی افراد از جمله عبدالله بن سعد را هَدَر دانست و دستور داد مسلمانان در هر صورت این افراد را بکشند. عبدالله به عثمان بن عفان پناه برد. عثمان به همراه عبدالله نزد پیامبر رفت و برای وی امان خواست. پیامبر به مدت طولانی مکث کرد و پس از آن قبول کرد. بعد از خروج عثمان، پیامبر به [[صحابه|اصحاب خود]] گفت سکوت کردم تا او را بکشید. فردی از اصحاب گفت اشارهای به ما میکردید تا او را بکشیم. پیامبر در پاسخ گفت که شایسته پیامبر نیست که نگاه دزدانه داشته باشد. | عبدالله از [[قبیله قریش]] و [[محرمیت رضاعی|برادر رِضاعی]] عثمان بن عفان بود. وی مدتی پس از [[اسلام|مسلمانشدن]] مرتد شد و به [[مکه]] فرار کرد. پیامبر در [[فتح مکه]] خون برخی افراد از جمله عبدالله بن سعد را هَدَر دانست و دستور داد مسلمانان در هر صورت این افراد را بکشند. عبدالله به عثمان بن عفان پناه برد. عثمان به همراه عبدالله نزد پیامبر رفت و برای وی امان خواست. پیامبر به مدت طولانی مکث کرد و پس از آن قبول کرد. بعد از خروج عثمان، پیامبر به [[صحابه|اصحاب خود]] گفت سکوت کردم تا او را بکشید. فردی از اصحاب گفت اشارهای به ما میکردید تا او را بکشیم. پیامبر در پاسخ گفت که شایسته پیامبر نیست که نگاه دزدانه داشته باشد. |