نهایة الحکمة (کتاب): تفاوت میان نسخه‌ها

سید محمدحسین طباطبایی([[۱۲۸۱ش|۱۲۸۱]]- [[سال ۱۳۶۰ هجری شمسی|۱۳۶۰ش]]) مشهور به علامه طباطبایی مفسر، فلیسوف، اصولی، فقیه، عارف و اسلام‌شناس، متولد تبریز، تا ۱۳۱۴ش در [[نجف |نجف اشرف]] نزد علمای عصرش [[فقه]]، [[علم رجال|رجال]]، [[فلسفه اسلامی|فلسفه]] و ریاضیات خواند و [[اخلاق]] و [[عرفان]] را از [[سید علی قاضی طباطبایی]] آموخت.<ref>حسینی طهرانی، مهر تابان، ۱۴۲۶ق، ص۲۱؛ طباطبایی، شیعه در اسلام، ۱۳۷۸ش، پیش‌گفتار، ص۱۳.</ref> طباطبائی در ۱۳۲۵ش به [[قم]] رفت و دروس حکمت مانند کتاب [[شفاء]] و [[الحکمة المتعالیة فی الاسفار العقلیة الاربعة (کتاب)|اسفار]] را متداول ساخت و شاگردان فراوانی چون [[مرتضی مطهری]]، [[عبدالله جوادی آملی]]، [[غلامحسین ابراهیمی دینانی]] و [[حسن حسن‌زاده آملی]] تربیت کرد.<ref>طباطبايى، شيعه در اسلام، ۱۳۷۸ش، پیش‌گفتار، ص۱۴.</ref><br>

وی [[۲۴ آبان]] سال [[سال ۱۳۶۰ هجری شمسی|۱۳۶۰ش]] {{یاد| یکشنبه ۱۸ محرم ۱۴۰۲ق. طهرانی، مهر تابان، ص۱۳۱}}از دنیا رفت و پیکرش در  [[حرم حضرت معصومه(س)]] به خاک سپرده شد.<ref>حسینی طهرانی، مهر تابان، ۱۴۲۶ق، ص۱۳۱.</ref>