پرش به محتوا

آیه ۱۰۲ سوره توبه: تفاوت میان نسخه‌ها

(صفحه‌ای تازه حاوی «{{جعبه اطلاعات آیه | عنوان =آیه ۱۰۲ سوره توبه | تصویر = آیه ۱۰۲ سوره توبه.png | توضیح تصویر = | اندازه تصویر = | نام آیه = آیه ۱۰۲ سوره توبه | واقع در سوره = توبه | شماره آیه =۱۰۲ | جزء =۱۱ | شأن نزول = | مکان نزول =مدینه | موضوع = |درباره= گروهی که...» ایجاد کرد)
 
خط ۱۹: خط ۱۹:
[[اسباب نزول|شأن نزول]] این [[آیه]] درباره [[ابولبابه انصاری|ابولبابه انصارى]] و چند نفر ديگر از [[صحابه|اصحاب پيامبر(ص)]] است که از شركت در [[غزوه تبوک|جنگ تبوک]] خوددارى كردند، اما هنگامى كه آياتى را كه در سرزنش متخلفان وارد شده بود شنيدند و پشيمان شدند و خود را به [[ستون توبه|ستون‌هاى مسجد پيغمبر(ص)]] بستند و هنگامى‌كه [[حضرت محمد صلی الله علیه و آله|پيامبر(ص)]] بازگشت و از حال آنها خبر گرفت، گفتند: آنها [[سوگند]] ياد كرده‏‌اند كه خود را از ستون باز نكنند تا اينكه پيامبر(ص) آنها را از ستون باز کند،. رسول خدا(ص) گفت: من نيز سوگند ياد می‌كنم كه چنين كارى را نخواهم كرد مگر اينكه [[خدا|خداوند]] به من اجازه دهد. آيه ۱۰۲ سوره توبه نازل شد و خداوند [[توبه]] آنها را پذيرفت، و پيامبر(ص) آنها را از ستون مسجد باز كرد. <ref>طبرسی، مجمع البیان، ۱۳۷۲ش، ج۵، ص۱۰۰؛ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۱ش، ج۸، ص۱۱۴ و ۱۱۵.</ref>
[[اسباب نزول|شأن نزول]] این [[آیه]] درباره [[ابولبابه انصاری|ابولبابه انصارى]] و چند نفر ديگر از [[صحابه|اصحاب پيامبر(ص)]] است که از شركت در [[غزوه تبوک|جنگ تبوک]] خوددارى كردند، اما هنگامى كه آياتى را كه در سرزنش متخلفان وارد شده بود شنيدند و پشيمان شدند و خود را به [[ستون توبه|ستون‌هاى مسجد پيغمبر(ص)]] بستند و هنگامى‌كه [[حضرت محمد صلی الله علیه و آله|پيامبر(ص)]] بازگشت و از حال آنها خبر گرفت، گفتند: آنها [[سوگند]] ياد كرده‏‌اند كه خود را از ستون باز نكنند تا اينكه پيامبر(ص) آنها را از ستون باز کند،. رسول خدا(ص) گفت: من نيز سوگند ياد می‌كنم كه چنين كارى را نخواهم كرد مگر اينكه [[خدا|خداوند]] به من اجازه دهد. آيه ۱۰۲ سوره توبه نازل شد و خداوند [[توبه]] آنها را پذيرفت، و پيامبر(ص) آنها را از ستون مسجد باز كرد. <ref>طبرسی، مجمع البیان، ۱۳۷۲ش، ج۵، ص۱۰۰؛ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۱ش، ج۸، ص۱۱۴ و ۱۱۵.</ref>


در برخی ديگر از [[حدیث|روايات]] مي‌خوانيم كه آيه فوق درباره [[ابولبابه انصاری]] و راجع به داستان بنى‌قريظه است. [[بنی‌قریظه]] كه گروهى از [[يهود]] بودند با او مشورت كردند كه آيا تسليم حكم پيامبر(ص) بشوند يا نه؟ او گفت: اگر تسليم شويد همه شما را سر می‌برند! سپس از اين گفته خود پشيمان شد و توبه كرد و خود را به‌ستون مسجد بست و بعد آيه ۱۰۲ سوره توبه نازل شد و خداوند توبه او را پذيرفت.<ref>طبرسی، مجمع البیان، ۱۳۷۲ش، ج۵، ص۱۰۱؛ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۱ش، ج۸، ص۱۱۵.</ref>
در برخی ديگر از [[حدیث|روايات]] می‌خوانیم که آیه فوق درباره [[ابولبابه انصاری]] و راجع به داستان بنى‌قريظه است. [[بنی‌قریظه]] كه گروهى از [[يهود]] بودند با او مشورت كردند که آیا تسليم حكم پیامبر(ص) بشوند یا نه؟ او گفت: اگر تسلیم شوید همه شما را سر می‌برند! سپس از اين گفته خود پشيمان شد و توبه كرد و خود را به‌ستون مسجد بست و بعد آيه ۱۰۲ سوره توبه نازل شد و خداوند توبه او را پذیرفت.<ref>طبرسی، مجمع البیان، ۱۳۷۲ش، ج۵، ص۱۰۱؛ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۱ش، ج۸، ص۱۱۵.</ref>


به گفته عبدالله جوادی آملی آیه ۱۰۲ سوره توبه درباره گروهی از مسلمانان است که مشکل اعتقادی مانند [[منافق|منافقان]] نداشتند ولی در عمل مانند منافقان کوتاهی کردند و فرمان پیامبر(ص) را برای رفتن به جنگ تبوک نادیده گرفتند! این گروه، اعمال شایسته‌ای هم داشتند و ویژگی این گروه، این بود که پذیرفتند که اشتباه کرده‌اند و به آن اعتراف کردند.<ref>جوادی آملی، ۱۳۹۴ش، ج۳۵، ص۲۰۹.</ref>
به گفته عبدالله جوادی آملی آیه ۱۰۲ سوره توبه درباره گروهی از مسلمانان است که مشکل اعتقادی مانند [[منافق|منافقان]] نداشتند ولی در عمل مانند منافقان کوتاهی کردند و فرمان پیامبر(ص) را برای رفتن به جنگ تبوک نادیده گرفتند! این گروه، اعمال شایسته‌ای هم داشتند و ویژگی این گروه، این بود که پذیرفتند که اشتباه کرده‌اند و به آن اعتراف کردند.<ref>جوادی آملی، تفسیر تسنیم، ۱۳۹۴ش، ج۳۵، ص۲۰۹.</ref>


{{قرآن جدید|توبه|۱۰۲|منبع=نه}} {{قرآن جدید|توبه|۱۰۲|منبع=نه|نوع=ترجمه فولادوند}}
{{قرآن جدید|توبه|۱۰۲|منبع=نه}} {{قرآن جدید|توبه|۱۰۲|منبع=نه|نوع=ترجمه فولادوند}}
۱۵٬۶۸۳

ویرایش