confirmed، templateeditor
۱۰٬۹۰۲
ویرایش
جز (ویکی سازی) |
|||
خط ۲۶: | خط ۲۶: | ||
| وبگاه رسمی = | | وبگاه رسمی = | ||
}} | }} | ||
'''تقیالدین بن نجمالدین'''، معروف به '''ابو الصلاح حلبی''' ([[سال ۳۷۴ هجری قمری|۳۷۴]]-[[سال ۴۴۷ هجری قمری|۴۴۷ق]])، [[فقیه]] و [[کلام امامیه|متکلم]] [[امامیه|امامی]] در | '''تقیالدین بن نجمالدین'''، معروف به '''ابو الصلاح حلبی''' ([[سال ۳۷۴ هجری قمری|۳۷۴]]-[[سال ۴۴۷ هجری قمری|۴۴۷ق]])، [[فقیه]] و [[کلام امامیه|متکلم]] [[امامیه|امامی]] در قرن چهارم هجری و قرن پنجم هجری قمری است. او از شاگردان [[سید مرتضی]] و [[شیخ طوسی]] بود. از شاگردان مشهور وی میتوان به [[ابن براج|ابن بَرّاج]] و [[محمد بن علی کراجکی]] اشاره کرد. | ||
دیدگاههای فقهی حلبی تا حد زیادی نزدیک به [[مکتب فقهی بغداد|مکتب بغداد]] و متأثر از نظرات سید مرتضی است. بر طبق دیدگاه حلبی، منصب [[قضا]] تنها در صلاحیت [[امامان شیعه|امامان معصوم]] و نایبان آنهاست و کسانی که به نیابت از [[امام معصوم]] عهدهدار امر قضا میشوند، باید ویژگیهایی مانند [[عقل]]، [[بصیرت]]، [[ورع]]، [[عدالت]]، بردباری و قصد و تصمیم جدّی در اجرای احکام داشته باشند. از آثار مشهور وی میتوان [[الکافی فی الفقه (کتاب)|الکافی فی الفقه]] و [[تقریب المعارف (کتاب)|تقریب المعارف]] را نام برد. | دیدگاههای فقهی حلبی تا حد زیادی نزدیک به [[مکتب فقهی بغداد|مکتب بغداد]] و متأثر از نظرات سید مرتضی است. بر طبق دیدگاه حلبی، منصب [[قضا]] تنها در صلاحیت [[امامان شیعه|امامان معصوم]] و نایبان آنهاست و کسانی که به نیابت از [[امام معصوم]] عهدهدار امر قضا میشوند، باید ویژگیهایی مانند [[عقل]]، [[بصیرت]]، [[ورع]]، [[عدالت]]، بردباری و قصد و تصمیم جدّی در اجرای احکام داشته باشند. از آثار مشهور وی میتوان [[الکافی فی الفقه (کتاب)|الکافی فی الفقه]] و [[تقریب المعارف (کتاب)|تقریب المعارف]] را نام برد. | ||
==زندگی و شهرت== | ==زندگی و شهرت== | ||
ابوالصلاح در سال ۳۷۴ق در [[حلب]] به دنیا آمد.<ref>ابنحجر عسقلانی، لسان المیزان، ۱۳۹۰ق، ج۲، ص۷۱</ref> برخی منابع،<ref>امین، اعیان الشیعه، ۱۴۰۶ق، ج۳، ص۶۳۴؛ مدرستبریزی، ریحانة الادب، ۱۳۶۹ش، ج۷، ص۱۶۱</ref> تاریخ تولد اورا [[۳۴۷ق]] ذکر کردند که احتمالاً ناشی از [[تصحیف]] است.<ref>استادی، «مقدمه» در: الکافی فی الفقه، ص۵</ref> او در [[۴۴۷ق]] در مسیر بازگشت از سفر [[حج]]، در [[رمله|رَمله]] [[فلسطین]] درگذشت.<ref>ذهبی، تاريخ الاسلام، ۱۴۱۳ق، ج۳۰، ص۱۴۳.</ref> | ابوالصلاح در سال ۳۷۴ق در [[حلب]] به دنیا آمد.<ref>ابنحجر عسقلانی، لسان المیزان، ۱۳۹۰ق، ج۲، ص۷۱</ref> برخی منابع،<ref>امین، اعیان الشیعه، ۱۴۰۶ق، ج۳، ص۶۳۴؛ مدرستبریزی، ریحانة الادب، ۱۳۶۹ش، ج۷، ص۱۶۱</ref> تاریخ تولد اورا [[۳۴۷ق]] ذکر کردند که احتمالاً ناشی از [[تصحیف]] است.<ref>استادی، «مقدمه» در: الکافی فی الفقه، ص۵</ref> او در [[۴۴۷ق]] در مسیر بازگشت از سفر [[حج]]، در [[رمله|رَمله]] در [[فلسطین]] درگذشت.<ref>ذهبی، تاريخ الاسلام، ۱۴۱۳ق، ج۳۰، ص۱۴۳.</ref> | ||
در نوشتههای علمای شیعه از شيخ ابوالصلاح تقى بن نجم حلبى و سيد ابوالمكارم [[حمزة بن زهرة]]، صاحب [[الغنية]] به [[الحلبيان|«الحلبيان»]] تعبیر میشود.<ref>امين، أعيان الشيعة، ۱۴۰۶ق، ج۶، ص۲۱۶؛ سبحانی تبریزی، موسوعة طبقات الفقهاء، ۱۴۱۸ق، مقدمه، ص۲۶۶</ref> و همچنین ابوالصلاح جزو «[[الشامیون|الشامیون»]] است که در تعبیر علماء به ۴ نفر گفته میشود: | در نوشتههای علمای شیعه از شيخ ابوالصلاح تقى بن نجم حلبى و سيد ابوالمكارم [[حمزة بن زهرة]]، صاحب [[الغنية]] به [[الحلبيان|«الحلبيان»]] تعبیر میشود.<ref>امين، أعيان الشيعة، ۱۴۰۶ق، ج۶، ص۲۱۶؛ سبحانی تبریزی، موسوعة طبقات الفقهاء، ۱۴۱۸ق، مقدمه، ص۲۶۶</ref> و همچنین ابوالصلاح جزو «[[الشامیون|الشامیون»]] است که در تعبیر علماء به ۴ نفر گفته میشود: |