خودکشی: تفاوت میان نسخه‌ها

بر اساس تعاریف [[فقه|فقهی]] و حقوقی، خودکشی عملی اختیاری است که فرد عاقل برای سلب حیات و کشتن خود انجام می‌دهد و در آن بر خلاف [[قتل]]، عنوان جانی (عامل جنایت) و مجنی علیه (مورد جنایت واقع شده) در یک فرد جمع می‌شود.<ref>مشکینی، مصطلحات الفقه، ۱۴۱۹ق، ص۹۱؛ آقایی نیا، حقوق کیفری اختصاصی‌: جرایم علیه اشخاص، ۱۳۸۹ش، ص۲۶-۲۸؛ نوری، «خودکشی»، ص۸۲-۸۳؛ گلاب بخش و کاظمی، «خودکشی»، ص۴۰۲-۴۰۳.</ref> خودکشی یا انتحار در فرهنگ لغت به عمل آگاهانه شخص در سلب ارادی حیات به دست خود گفته می‌شود،<ref>انوری، فرهنگ بزرگ سخن، ذیل واژه؛ عمید، فرهنگ فارسی عمید، ذیل واژه.</ref> یا اقدام به آزار خود که به مرگ منتهی شود؛<ref>رضائیان، اپیدمیولوژی خودکشی، ۱۳۸۵ش، ص۱۹۷۰؛ جعفری لنگرودی، مبسوط در ترمینولوژی حقوق، ۱۳۷۸ش، ج۳، ص۱۸۳۸.</ref> در حالی که اختیار مرگ و زندگی در حیطه قدرت اوست و از لحاظ اخلاقی موظف به انجام این عمل نیست.<ref>اسلامی نسب، بحران خودکشی، ۱۳۷۱ش، ص۷۳-۷۴.</ref> خودکشی گاه به صورت کنایی بر تلاش بسیار زیاد برای به دست آوردن چیزی یا سخت خواهان چیزی بودن به کار برده می‌شود.<ref>دهخدا، لغت نامه دهخدا، ذیل واژه خودکشی کردن؛ انوری، فرهنگ بزرگ سخن، ذیل واژه خودکشی کردن.</ref>