آیه ۲۲ سوره نور: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه اطلاعات آیه|عنوان=آیه ۲۲ سوره نور|تصویر=۲۲ نور.png|توضیح تصویر=|اندازه تصویر=|نام آیه=|واقع در سوره=|شماره آیه=|جزء=۱۸|شأن نزول=|مکان نزول=مدینه|موضوع=|درباره=بخشیدن دیگران و حمایت از خویشان، نیازمندان و مهاجران در راه خدا.|سایر=|آیات مرتبط=}} | {{جعبه اطلاعات آیه|عنوان=آیه ۲۲ سوره نور|تصویر=۲۲ نور.png|توضیح تصویر=|اندازه تصویر=|نام آیه=|واقع در سوره=|شماره آیه=|جزء=۱۸|شأن نزول=|مکان نزول=مدینه|موضوع=|درباره=بخشیدن دیگران و حمایت از خویشان، نیازمندان و مهاجران در راه خدا.|سایر=|آیات مرتبط=}} | ||
'''آیه ۲۲ سوره نور''' دستوری است به [[ایمان|مومنان]] و سرمایه‌داران که در کمک‌کردن به دیگران کوتاهی نکنند و همچنین خطای دیگران را ببخشند تا [[خدا|خداوند]] نیز آنها را ببخشد. این آیه دستور می‌دهد به سه گروه کمک شود؛ خویشاوندان، [[فقیر|نیازمندان]] و افرادی که در راه خداوند مهاجرت کرده‌اند. بنابر آیه ۲۲ نور، خطای این افراد نباید سببِ قطعِ کمک به آنها شود. | '''آیه ۲۲ سوره نور''' دستوری است به [[ایمان|مومنان]] و سرمایه‌داران که در کمک‌کردن به دیگران کوتاهی نکنند و همچنین خطای دیگران را ببخشند تا [[خدا|خداوند]] نیز آنها را ببخشد. این آیه دستور می‌دهد به سه گروه کمک شود؛ خویشاوندان، [[فقیر|نیازمندان]] و افرادی که در راه خداوند مهاجرت کرده‌اند. بنابر آیه ۲۲ سوره نور، خطای این افراد نباید سببِ قطعِ کمک به آنها شود. | ||
خداوند در آیه ۲۲ نور دستور به بخشش و گذشت داده است: «باید عفو کنند و گذشت نمایند». خداوند پس از دستور به عفو و گذشت چنین می‌گوید: «مگر دوست ندارید که خدا بر شما ببخشاید». براساس نظر [[تفسیر قرآن|مفسران]]، این تعبیر در بیان این نکته است که اگر می‌خواهید بخشش خداوند شامل شما شود، افرادی که در حق شما بدی کرده‌اند را ببخشید. | خداوند در آیه ۲۲ نور دستور به بخشش و گذشت داده است: «باید عفو کنند و گذشت نمایند». خداوند پس از دستور به عفو و گذشت چنین می‌گوید: «مگر دوست ندارید که خدا بر شما ببخشاید». براساس نظر [[تفسیر قرآن|مفسران]]، این تعبیر در بیان این نکته است که اگر می‌خواهید بخشش خداوند شامل شما شود، افرادی که در حق شما بدی کرده‌اند را ببخشید. | ||
شأن نزول این آیه را پس از [[حادثه افک|واقعه إفک]] دانسته‌اند. گروهی از [[صحابه|صحابه پیامبر]]، [[سوگند|قسم]] خوردند به افرادی که در واقعه افک [[تهمت]] زده‌اند، دیگر کمک نکنند. آیه ۲۲ نور نازل شد و آنان را از این کار منع کرد. [[فخر رازی]] مفسر [[اهل سنت و جماعت|اهل‌سنت]] اجماع مفسران را بر این دانسته که این آیه در شأن[[ابوبکر بن ابی‌قحافه|ابوبکر]] نازل شده است. وی این آیه را فضیلتی برای ابوبکر و نشان از برترین بودن ابوبکر پس از پیامبر دانسته است. این دیدگاه مورد نقد قرار گرفته است؛ از جمله اینکه تمام ضمیرهای این آیه به صورت جمع است و نشان می‌دهد گروهی از مسلمانان تصمیم به قطع کمک‌های خود از مجرمان گرفته بودند و آیه آنها را از این کار نهی کرد. | شأن نزول این آیه را پس از [[حادثه افک|واقعه إفک]] دانسته‌اند. گروهی از [[صحابه|صحابه پیامبر]]، [[سوگند|قسم]] خوردند به افرادی که در واقعه افک [[تهمت]] زده‌اند، دیگر کمک نکنند. آیه ۲۲ نور نازل شد و آنان را از این کار منع کرد. [[فخر رازی]] مفسر [[اهل سنت و جماعت|اهل‌سنت]] اجماع مفسران را بر این دانسته که این آیه در شأن [[ابوبکر بن ابی‌قحافه|ابوبکر]] نازل شده است. وی این آیه را فضیلتی برای ابوبکر و نشان از برترین بودن ابوبکر پس از پیامبر دانسته است. این دیدگاه مورد نقد قرار گرفته است؛ از جمله اینکه تمام ضمیرهای این آیه به صورت جمع است و نشان می‌دهد گروهی از مسلمانان تصمیم به قطع کمک‌های خود از مجرمان گرفته بودند و آیه آنها را از این کار نهی کرد. | ||
== حمایت از خویشان، نیازمندان و مهاجران در راه خدا == | == حمایت از خویشان، نیازمندان و مهاجران در راه خدا == | ||