سعید بن عبدالله حنفی: تفاوت میان نسخه‌ها

سعید بن عبدالله از بنی‌حنیفة بن لجیم، تیره بنی‌بکر بن وائل -از شاخه‌های قبیلۀ عدنان-<ref>شمس‌الدین، انصارالحسین، ۱۴۰۷ق، ص۷۶.</ref> و اهل [[کوفه]] بود که به [[شجاعت]] و [[عبادت]] شهرت داشت.{{مدرک}} در [[زیارت الشهدا]] با نام سعد<ref>مجلسی، بحارالانوار، ۱۴۰۳ق، ج۴۵، ص۷۰، ج۹۸، ص۲۷۲.</ref> و در [[زیارت رجبیه امام حسین(ع)]] با نام سعید<ref>مجلسی، بحارالانوار، ۱۴۰۳ق، ج۹۸، ص۳۴۰.</ref> به او سلام داده شده است.

امام حسین(ع) به وسیلۀ سعید پاسخ مردم کوفه داد و نوشت که مسلم بن عقیل را به عنوان سفیر خود روانه کوفه کرده است. زمانی که مسلم وارد کوفه شد و برای مردم سخنرانی کرد. [[عابس بن ابی شبیب شاکری|عابس بن ابی‌شبیب شاکری]] و [[حبیب بن مظاهر]] خطبه خواندند، سپس سعید بن عبدالله سوگند یاد کرد که مصمم است به یاری حسین(ع) برخیزد. مسلم در این مجلس، سعید بن عبدالله را مأمور کرد تا امام(ع) را برای ورود به کوفه دعوت کند. سعید به مکه بازگشت و نامۀ مسلم بن عقیل را به امام داد و از [[مکه]] با کاروان امام حسین همراه شد.<ref>سماوی، ابصار العین، ۱۴۱۹ق، ص۲۱۶.</ref>

به گزارش مقتل‌نویان ظهر عاشورا هنگامی که امام حسین(ع) [[نماز خوف]] به جا آورد، سعید بن عبدالله و [[زهیر بن قین بجلی|زهیر بن قین]] مقابل حضرت ایستادند و با صورت، سینه، پهلو و دست‌، از اصابت تیرها به امام(ع) جلوگیری کردند.<ref> ابن‌طاووس، الملهوف على قتلى‌الطّفوف، انوار الهدی، ص۶۶.</ref> نقل شده هنگام شهادت، به جز زخم‌های شمشیر و نیزه، ۱۳ تیر بر بدنش بوده است.<ref> ابن‌طاووس، الملهوف على قتلى‌الطّفوف، انوار الهدی، ص۶۶.</ref> ازاین‌رو از او به عنوان شهید نماز یاد می‌شود.<ref>محدثی، فرهنگ عاشورا، ۱۳۷۶ش، ص۲۶۳.</ref> نقل کرده‌اند زمانی که سعد به زمین افتاد و در حال جان‌دادن بود این [[دعا]] را می‌خواند<blockquote>خدایا! همان‌گونه که [[قوم عاد]] و [[ثمود]] لعنت کردی، اینان ([[لشکر عمر بن سعد|سپاه کوفه]]) را مورد [[لعن]] خویش قرار ده. خدایا! سلام و درود مرا به پیامبرت برسان و درد و رنجی را که در اثر زخم‌های بدنم تحمل نمودم به آن حضرت ابلاغ فرما؛ زیرا من در یاری پیامبرت خواستار دستیابی به پاداش توام.<ref> ابن‌طاووس، الملهوف على قتلى‌الطّفوف، انوار الهدی، ص۶۶.</ref></blockquote>سپس رو به امام(ع) کرد و گفت:‌ای فرزند رسول خدا، آیا به پیمانم عمل کردم؟ امام(ع) فرمود: آری؛ تو پیشاپیش من به [[بهشت]] خواهی رفت.<ref> سماوی، ابصار العین، ۱۴۱۹ق، ص۲۱۸.</ref>  رجز ذیل نیز به او منسوب است:

* سماوی، محمد بن طاهر، ابصار العین فی انصار الحسین علیه‌السلام، تحقیق محمدجعفر طبسی، مرکز الدراسات الاسلامیة لحرس الثورة، ۱۳۷۷ش/۱۴۱۹ق.