پرش به محتوا

سعید بن عبدالله حنفی: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۲۳: خط ۲۳:


==نامه‌رسانی در واقعه کربلا==
==نامه‌رسانی در واقعه کربلا==
سعید بن عبدالله از بنی‌حنیفة بن لجیم، تیره بنی‌بکر بن وائل -از شاخه‌های قبیلۀ عدنان-<ref>شمس‌الدین، انصارالحسین، ۱۴۰۷ق، ص۷۶.</ref> و اهل [[کوفه]] بود که به [[شجاعت]] و [[عبادت]] شهرت داشت.{{مدرک}} در [[زیارت الشهدا|زیارت شهیدان کربلا]] نام او سعد ذکر شده است.<ref>مجلسی، بحارالانوار، ۱۴۰۳ق، ج۴۵، ص۷۰.</ref>
سعید بن عبدالله از بنی‌حنیفة بن لجیم، تیره بنی‌بکر بن وائل -از شاخه‌های قبیلۀ عدنان-<ref>شمس‌الدین، انصارالحسین، ۱۴۰۷ق، ص۷۶.</ref> و اهل [[کوفه]] بود که به [[شجاعت]] و [[عبادت]] شهرت داشت.{{مدرک}} در [[زیارت الشهدا]] با نام سعد<ref>مجلسی، بحارالانوار، ۱۴۰۳ق، ج۴۵، ص۷۰، ج۹۸، ص۲۷۲.</ref> و در [[زیارت رجبیه امام حسین(ع)]] با نام سعید<ref>مجلسی، بحارالانوار، ۱۴۰۳ق، ج۹۸، ص۳۴۰.</ref> به او سلام داده شده است.


سعید بن عبدالله و [[هانی بن هانی سبیعی]] نامه سوم کوفیان را برای امام حسین(ع) بردند.<ref> طبری، تاریخ الامم و الملوک، دارالتراث، ج۵، ص۳۵۳.</ref> نویسندگان این نامۀ [[شبث بن ربعی تمیمی|شَبَث بن رِبعی]]، [[حجار بن ابجر عجلی|حَجّار بن اَبجَر]]، [[یزید بن حارث شیبانی|یزید بن حارث]]، [[یزید بن حارث شیبانی|یزید بن رویم]]، [[عزرة بن قیس احمسی|عزرة بن قیس]]، [[عمرو بن حجاج زبیدی|عمرو بن حجاج]] و [[محمد بن عمیر تمیمی|محمد بن عمیر]] بودند.<ref>طبری، تاریخ الامم و الملوک، دارالتراث، ج۵، ص۳۵۳.</ref> برخی معتقدند که این مأموریت به جهت وجاهت سعید بن عبدالله بوده، به امید آنکه این وجاهت، امام(ع) را به رفتن به کوفه قانع کند.<ref>کمره‌ای، عنصر شجاعت، ۱۳۸۹ش، ج۱، ص۱۵۸.</ref>
سعید بن عبدالله و [[هانی بن هانی سبیعی]] نامه سوم کوفیان را برای امام حسین(ع) بردند.<ref> طبری، تاریخ الامم و الملوک، دارالتراث، ج۵، ص۳۵۳.</ref> نویسندگان این نامۀ [[شبث بن ربعی تمیمی|شَبَث بن رِبعی]]، [[حجار بن ابجر عجلی|حَجّار بن اَبجَر]]، [[یزید بن حارث شیبانی|یزید بن حارث]]، [[یزید بن حارث شیبانی|یزید بن رویم]]، [[عزرة بن قیس احمسی|عزرة بن قیس]]، [[عمرو بن حجاج زبیدی|عمرو بن حجاج]] و [[محمد بن عمیر تمیمی|محمد بن عمیر]] بودند.<ref>طبری، تاریخ الامم و الملوک، دارالتراث، ج۵، ص۳۵۳.</ref> برخی معتقدند که این مأموریت به جهت وجاهت سعید بن عبدالله بوده، به امید آنکه این وجاهت، امام(ع) را به رفتن به کوفه قانع کند.<ref>کمره‌ای، عنصر شجاعت، ۱۳۸۹ش، ج۱، ص۱۵۸.</ref>