۱۷٬۱۳۹
ویرایش
سعید بن عبدالله حنفی: تفاوت میان نسخه‌ها
←نامه‌رسانی در واقعه کربلا
Shamsoddin (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
Shamsoddin (بحث | مشارکتها) |
||
| خط ۲۹: | خط ۲۹: | ||
|تاریخ بایگانی | منبع = طبری، تاریخ الامم و الملوک، دارالتراث، ج۵، ص۴۱۹. | تراز = چپ| عرض = 200px | اندازه خط = 15px|رنگ پس زمینه=#FF3399| گیومه نقل‌قول = | تراز منبع = چپ}} | |تاریخ بایگانی | منبع = طبری، تاریخ الامم و الملوک، دارالتراث، ج۵، ص۴۱۹. | تراز = چپ| عرض = 200px | اندازه خط = 15px|رنگ پس زمینه=#FF3399| گیومه نقل‌قول = | تراز منبع = چپ}} | ||
امام حسین(ع) به وسیلۀ سعید پاسخ مردم کوفه داد و نوشت که مسلم بن عقیل را به عنوان سفیر خود روانه کوفه کرده است. زمانی که مسلم وارد کوفه شد و برای مردم سخنرانی کرد. [[عابس بن ابی شبیب شاکری|عابس بن ابی‌شبیب شاکری]] | امام حسین(ع) به وسیلۀ سعید پاسخ مردم کوفه داد و نوشت که مسلم بن عقیل را به عنوان سفیر خود روانه کوفه کرده است. به گزارش [[تاریخ طبری (کتاب)|تاریخ طبری]] (تألیف ۳۰۳ق) زمانی که مسلم وارد کوفه شد و برای مردم سخنرانی کرد. [[عابس بن ابی شبیب شاکری|عابس بن ابی‌شبیب شاکری]]، [[حبیب بن مظاهر]] و سعید بن عبدالله در سخنانی بر حمایت خود از امام حسین تأکید کردند.<ref>طبری، تاریخ الطبری، دار التراث، ج۵، ص۳۵۵.</ref> مسلم در این مجلس، سعید بن عبدالله را مأمور کرد تا امام(ع) را برای ورود به کوفه دعوت کند. سعید به مکه بازگشت و نامۀ مسلم بن عقیل را به امام داد و از [[مکه]] با کاروان امام حسین همراه شد.<ref>سماوی، ابصار العین، ۱۳۸۴ش، ص۱۸۸.</ref> | ||
==اعلام وفاداری به امام حسین در شب عاشورا== | ==اعلام وفاداری به امام حسین در شب عاشورا== | ||
سعید بن عبدالله در شب عاشورا خطاب به امام حسین، سوگند یاد کرد اگر هفتاد مرتبه مرا بسوزانند و خاکسترم را به باد دهند باز هم از شما دست بر نخواهم داشت. او این سخنان را در واکنش به سخنان امام حسین مطرح کرد که در سخنانی از اصحابش خواست هر یک دست دوست خود را گرفته و از تاریکی شب بهره گرفته و کربلا را ترک کنند.<ref>طبری، تاریخ الامم و الملوک، دار التراث، ج۵، ص۴۱۹.</ref> | سعید بن عبدالله در شب عاشورا خطاب به امام حسین، سوگند یاد کرد اگر هفتاد مرتبه مرا بسوزانند و خاکسترم را به باد دهند باز هم از شما دست بر نخواهم داشت. او این سخنان را در واکنش به سخنان امام حسین مطرح کرد که در سخنانی از اصحابش خواست هر یک دست دوست خود را گرفته و از تاریکی شب بهره گرفته و کربلا را ترک کنند.<ref>طبری، تاریخ الامم و الملوک، دار التراث، ج۵، ص۴۱۹.</ref> | ||