نبوت: تفاوت میان نسخه‌ها

[[ملاصدرا]] براین باور است که نبوت دارای باطن و ظاهر است و  باطنش ولایت و ظاهرش همان شریعت است و هر پیامبر به سبب  این ولایت وحی را از خداوند یا از فرشته‌ای (که  مشاهده‌اش می‌کند و مناسب با مقام  او در ولایت ونبوت است) دریافت می‌کند و آن‌چه را با واسطه یا بدون واسطه از خداوند دریافت می‌کند به بندگان می‌رساندو با آنان سخن می‌گوید وآنان را [[تزکیه|تهذیب]]  می‌کند و به آنان می‌آموزاند و این جز از راه شریعت ممکن نیست.  <ref>ملاصدرا، مفاتیح الغیب،۱۳۶۳ش، ص۴۸۵.</ref>{{یاد|إن للنبوة باطنا و هو الولاية و ظاهرا و هو الشريعة فالنبي بالولاية يأخذ من الله أو من الملك المعاني التي بها كمال مرتبته في الولاية و النبوة .}} صدرالمتالهین هم‌چنان بر این باور است که  نبوت امری موهبتی و از مواهب ربانی  و غیر کسبی است  و به بیتی  از شعر [[حافظ شیرازی|حافظ]] استشهاد می‌کند و می‌گوید:«كما قال لسان‌لعرفاء وناظم جوهرالأولياء»:{{شعر جدید|متن = دولت آن است كه بی‌خون دل آید به کنار//ورنه با سعی وعملْ باغ جِنان این همه نیست<ref>الملاصدرا، مفاتیح الغیب،۱۳۶۳ش، ص۴۷۰.</ref>}}