Automoderated users، confirmed، protected، templateeditor
۴٬۷۰۰
ویرایش
قاعده لا تعاد: تفاوت میان نسخه‌ها
←جایگاه و تعریف قاعده
| خط ۱۲: | خط ۱۲: | ||
معنای قاعده لاتعاد این است که هر گونه خِلَلی (کم و یا زیاد کردن) به بعضی از اجزا یا شرایط نماز موجب باطل شدن آن نمی‌شود مگر در یکی از این پنج چیز باشد: [[طهارت]]، [[اوقات نماز|وقت نماز]]، [[قبله]]، [[رکوع]] و [[سجده]]. اخلال در یکی از این پنج مورد، هرچند از روی سهو یا جهل موجب باطل شدن نماز و تکرار یا قضاء آن می‌شود.<ref>مشکینی، مصطلاحات الفقه، ۱۳۹۲ش، ص۴۷۷ و ۴۷۸؛ مؤسسه دایرةالمعارف فقه اسلامی، فرهنگ فقه، ۱۳۸۵ش، ج۶، ص۳۵۴.</ref> | معنای قاعده لاتعاد این است که هر گونه خِلَلی (کم و یا زیاد کردن) به بعضی از اجزا یا شرایط نماز موجب باطل شدن آن نمی‌شود مگر در یکی از این پنج چیز باشد: [[طهارت]]، [[اوقات نماز|وقت نماز]]، [[قبله]]، [[رکوع]] و [[سجده]]. اخلال در یکی از این پنج مورد، هرچند از روی سهو یا جهل موجب باطل شدن نماز و تکرار یا قضاء آن می‌شود.<ref>مشکینی، مصطلاحات الفقه، ۱۳۹۲ش، ص۴۷۷ و ۴۷۸؛ مؤسسه دایرةالمعارف فقه اسلامی، فرهنگ فقه، ۱۳۸۵ش، ج۶، ص۳۵۴.</ref> | ||
با توجه به مدرک قاعده، یعنی حدیث لاتعاد، این قاعده را مرکب از دو بخش<ref>برای نمونه نگاه کنید به: موسوی بجنوردی، قواعد فقهیه، ۱۳۷۹ش، ج۲، ص۳۳۵و۳۳۶؛ موسوی بجنوردی، القواعد الفقهیة، ۱۴۱۹ق، ج۱، ص۸۹.</ref> یا دو قاعده<ref>مشکینی، مصطلاحات الفقه، ۱۳۹۲ش، ص۴۷۷؛ «[https://www.eshia.ir/feqh/archive/text/sobhani/feqh/93/930626/ قاعده لاتعاد الا من خمسة]»، درس خارج آیت‌الله سبحانی (۱۳۹۳/۶/۲۶)، مدرسه فقاهت.</ref> شمرده‌اند؛ بخش یا قاعده اول که همان قاعده لاتعاد است (نماز اعاده و تکرار نمی‌شود) و بخش یا قاعده دوم به نام قاعده تُعاد (نماز اعاده می‌شود) که پس از کلمه استثنا (مگر/إلّا) آمده است.<ref>مشکینی، مصطلاحات الفقه، ۱۳۹۲ش، ص۴۷۷.</ref> | |||
==کاربردها و احکام== | ==کاربردها و احکام== | ||