قاعده لا تعاد: تفاوت میان نسخه‌ها

روایات دیگری نیز به عنوان مستند و مدرک قاعده لاتعاد بیان شده است؛<ref>نگاه کنید به: مکارم شیرازی، القواعد الفقهیه، ۱۳۷۰ش، ج۱،‌ ص۵۲۰-۵۲۲.</ref> از جمله روایت «إِنِّی صَلَّیْتُ الْمَکْتُوبَةَ فَنَسِیتُ أَنْ أَقْرَأَ فِی صَلَاتِی کُلِّهَا فَقَالَ أَ لَیْسَ قَدْ أَتْمَمْتَ‏ الرُّکُوعَ‏ وَ السُّجُودَ قُلْتُ بَلَی قَالَ قَدْ تَمَّتْ صَلَاتُکَ إِذَا کَانَ نِسْیَاناً؛ منصور بن حازم به امام صادق(ع)‌ عرض کرد: من در نماز واجب قرائت حمد و سوره را فراموش کردم. امام فرمود: آیا رکوع و سجده‌هایت را کامل کردی؟ گفتم: بله. امام فرمود: حمد و سوره نخواندنت در صورتی که از روی فراموشی باشد، نمازت صحیح است.»<ref>کلینی، الکافی، ۱۴۰۷ق، ج۳،‌ ص۳۴۸، حدیث ۳.</ref> طبق این حدیث، اگر رکوع و سجده‌های نماز کامل باشد، اِخلال در دیگر اجزای نماز آسیبی به صحت نماز نمی‌زند.<ref>نگاه کنید به: مکارم شیرازی، القواعد الفقهیه، ۱۳۷۰ش، ج۱،‌ ص۵۲۰.</ref>

==پانویس==