نیابت در حج: تفاوت میان نسخه‌ها

*فرد زنده‌ای که حج بر او مستقر شده{{یاد|یعنی تمام شرایط وجوب حج فراهم بوده و با این حال حج نگزارده باشد (نجفی، جواهر الکلام، ۱۴۰۴، ج۱۷، ص۲۹۸).}} و می‌داند به جهت عذری، دیگر نمی‌تواند آن را انجام دهد، باید برای خودش نائب بگیرد.<ref>موسوی شاهرودی، جامع الفتاوی، ۱۴۲۸ق، ص۵۰ و ۵۳؛ مؤسسه دائرة المعارف فقه اسلامی، فرهنگ فقه، ۱۳۹۵ش، ج۳، ص۲۳۹.</ref>

*فردی که حج بر او مستقر شده و از دنیا رفته و کسی هم تبرعاً{{یاد|یعنی بدون دریافت وجه.}} به نیابت از او حج نگزارد، در این صورت بر ورثه او واجب است از اموال به‌جامانده میّت، برای او نائب بگیرند، مگر آن که تمام اموال میت به اندازه اجرت نیابت نباشد.<ref>موسوی شاهرودی، جامع الفتاوی، ۱۴۲۸ق، ص۵۰؛ مؤسسه دائرة المعارف فقه اسلامی، فرهنگ فقه، ۱۳۹۵ش، ج۳، ص۲۳۸.</ref>

==شرایط دو طرف نیابت==

[[محمدحسن نجفی|صاحب جواهر]]، فقیه شیعه [[قرن ۱۴ هجری|قرن ۱۴]]، شرایط نائب را [[مسلمان]] بودن، عاقل بودن و این که [[حج واجب]] بر عهده‌اش نباشد ذکر کرده است.<ref>نجفی، جواهر الکلام، ۱۴۰۴،ج۱۷، ص۳۵۶.</ref> جمعی از فقها، [[بلوغ]]، [[ایمان]]،{{یاد|منظور شیعه اثنی عشری بودن است.}} شناخت احکام حج و معذور نبودن در انجام برخی افعال حج را نیز از شروط نائب در حج دانسته‌اند.<ref>موسوی شاهرودی، جامع الفتاوی، ۱۴۲۸ق، ص۴۵؛ افتخاری گلپایگانی، آراء المراجع فی الحج، ۱۴۲۸ق، ج۱، ص۱۳۴.</ref> به نظر [[مجتهد|فقها]]، مرد و زن، هرکدام، می‌توانند نائب از مرد یا زن شوند.<ref>افتخاری گلپایگانی، آراء المراجع فی الحج، ۱۴۲۸ق، ج۱، ص۱۱۷.</ref>